երազանք -իմ հասկացությամբ դա այն է, որը պատահում է երազներում,ասենք Հայաստանը ֆուտբոլի աշխարհի չեմպիոն,իսկ Հայկական երազանքի փոխարեն հարկավոր է ունենալ Հայկական պետական մտածողոթյուն,Հայկական պետական քաղաքականություն,Հայկական պետական դաստիարակություն ու այսպես էլի լիքը հայկականները,որպեսզի ձեր կարծաց երազանքները երազանք չմնան...
հ.գ
բացառված չի որ այդ դեպքում իմ նշածն էլ դադարի երազանք լինելուց
Եթե գիտես` ինչ չգիտես, կա մի բան, որ գիտես:
Իմացի՛ր, թե ինչ չգիտես: Իմացի՛ր` ինչ չգիտես:
Իհարկե ասածիդ մեջ բավականին հետաքրքիր մտքեր կան, սակայն ես կարծում եմ, որ երազանքը հենց այն ստիմուլը պետք է լինի, որը կխթանի պետական ընդգծված մտածելակերպի տարածմանը, երազանք ոչ թե երազ իմաստով, այլ երազանք, որպես բազմադարյա ժողովրդի ցանկությունների հավաքածու, որը ի վերջո պետք է տանի Հայաստանի զարգացման հիմնական վեկտորների ձևակերպմանը, սակայն երբ սա չլինի իմ կարծիքով մինչև վերջ անհասկանալի կլինի հայ մարդու ցանկությունը, վերջի վերջո մենք ինչ ենք ցանկանում, ինչպիսին ենք ուզում տեսնել մենք մեզ այս իրականության մեջ, որն են մեր հիմնական հոգևոր արժեքները, որոնք պետք է դառնան 21-րդ դարում ՀՀ հասարակության և մեր երկրի զարգացման հիմքերը:Hda-ի խոսքերից
երազանք -իմ հասկացությամբ դա այն է, որը պատահում է երազներում,ասենք Հայաստանը ֆուտբոլի աշխարհի չեմպիոն,իսկ Հայկական երազանքի փոխարեն հարկավոր է ունենալ Հայկական պետական մտածողոթյուն,Հայկական պետական քաղաքականություն,Հայկական պետական դաստիարակություն ու այսպես էլի լիքը հայկականները,որպեսզի ձեր կարծաց երազանքները երազանք չմնան...
հ.գ
բացառված չի որ այդ դեպքում իմ նշածն էլ դադարի երազանք լինելուց
Hda (25.06.2010)
Լավ Ամերիկյանը չգիտեմ ժողովուրդ, ես հայկական շատ երազանքներ ունեմ:
Երազում եմ սփյուռքում եղած միջոցները ուղղվեն ճիշտ նպատակին ու սկսվեն սահմանամերձ գյուղերից. մեկը լիներ ազնիվ մեկ-մեկ գյուղերը սկսեին վերանորոգել, ոտքի կանգնեցնել, գյուղատնտեսությունը զարգանար, որ մարդիկ պինդ կպած լինեին իրենց հողին, աշխատեին, ունենային ամեն ինչ, երիտասարդները սովորեին ու իսկապես օգտակար գործով զբաղվեին... ու այդպես գային հասնեին քաղաքներին` ամեն մի քաղաք մի նպատակի ծառայեր, ամբողջը կենտրոնացված չլիներ մենակ Երևանում... մի խոսքով մարդիկ աշխատեին,սովորողը սովորեր, գիտնականը գիտությամբ զբաղվեր.... ու էլի նման բաներ: Հա մոռացա նշել բանակի մասին. ուզում եմ մեր բանակը լինի այնքան հզոր ու ապահով ծառայելու տեղ, որ մեր տղաները (հույս ունեմ ոչ միայն տղաները, նաև աղջիկները) ոչ միայն իրենց պարտքը համարեին, այլ նաև պատիվ, որ ծառայում են...
Մի քիչ ուտոպիական երազանք դարձավ, բայց ԵՐԱԶՈՒՄ ԵՄ...
վիճակն իմ խիստ անորոշ է. պարտության մեջ եմ `կամովի...
Արևածագ (25.06.2010)
Իմ երազանքը իմ ավատարին է՝ որ այլևս անհաս չլինի։
Աչքդ թեքեցիր՝ բանիդ տերը չես, բանդ թեքեցիր՝ աչքիդ տերը չես։
Մոդերատորական. Թեման «Հոգեբանություն, փիլիսոփայություն» բաժնից տեղափոխվել է «Դեսից-Դենից» բաժին, մի քանի թեմային չառընչվող գրառումներ ջնջվել են:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Երազանք… երազանք… մի քիչ չեմ սիրում էդ բառը, քանի որ այն ենթադրումա ինչոր անկատար մի բան…
Ավելի շուտ ասեմ թե ինչ եմ ուզում, այլ ոչ թե ինչ եմ երազում… նեղ անձնականից դուրս իհարկե…
Ուզում եմ որ մեր հասարակությունը այնքան հասունանա, որ իր մեջ այլևս անհնար լինի բուծել, ծնել, սնել ու մեծացնել պորտաբույծներ, հաստավիզներ, մակլավիկներ, իրենց սրբությունները ծախողներ և նման այլ կենդանիներ… Եղածներին էլ հորով մորով անի… ու… ու մնացած ամեն ինչը իրա հունով իրա տեղը կընկնի…
Հա, հույզն է լոկ մնայունը՝
Մնացյալը անցողիկ…
Հայ ազգի բացարձակ մեծամասնությանը խեղդող երազանք.
«լավ է այնտեղ, ուր մենք չկանք..»
Հայաստանաբնակները սրանով ի նկատի են ունենում Հայաստանից դուրս պրծնել..
Սփյուռքահայերը՝ մեկ օր ետ դառնալ Հայրենիք..
Տիեզերքում բանականության առկայության ամենավառ ապացույցն այն է, որ ոչ-ոք չի ցանկանում մեզ հետ կապի մեջ մտնել..
մինչև հիմա լսածս միայն ամերիկյան երազանքն ա եղել: Երևէ չեմ լսել ֆրանսիական երազանք կամ էլ պորտուգալական... ինչևէ, չշեղվեմ:
հայկական երազանք: Մենք հայերս մի քիչ երազող ազգ ենք: Երազե՜նք, երազե՜նք: Չհասնենք: Բնականաբար յուրաքանչյուր հայ անհատի համար ամենաառաջինը Արարատն է: Սա համազգային տեսանկյունից: Հարցի մի այլ կողմն էլ թե ինչ ենք անում գործնականում էտ երազանքը իրականացնելու համար...երազում ենք:
Իսկ համազգայինը մի կողմ դրած, ինձ համար նաև երազանքին հավասար սանդղակի վրա է հայտվնվել սեփական երկրում ապահովվածության զգացումը: Ազատություն, անկախություն, հավասարություն...ապահովվածության զգացումը հենց սրանց հիմնաքարն ա...կարծում եմ:
Չգիտեմ՝ բոլոր հայերը ինչի մասին են երազում, ես երազում եմ, որ ՀԱՅ ազգի բոլոր ներկայացուցիչները ամբողջ աշխարհից հետ վերադառնան իրենց հայրենիքից մնացած վերջին կտորը ու փորձեն իրենց բոլոր ուժերը ներդնել այն ծաղկացնելու համար: Բայց ոչ թե գան հատ-հատ, առանձին-առանձին, այլ բոլորով: Ու գան ոչ թե միայն ներդրումներ անելու համար, այլ գան ու իրենց հայրենիքի լիիրավ անդամները դառնան՝ իրավունքներով ու պարտավորություններով, պահանջեն իրենց իրավունքները, պահանջեն օրենք, ուժ ստեղծեն:
Եթե Հայաստանը հզորանա, պատկերացրեք, որ հնարավոր է, որ մի օր հայկական հողերի վերադարձման հարցը մի օր դադարի երազանք լինելուց ու դառնա իրականություն;
Երազում եմ, որ հայերը դադարեն իրար միս ուտել ու համախմբվեն ընդհանուր գաղափարի շուրջ;
Երազում եմ, որ ինչպես ամերիկացիները, ընդունեն ու հարգեն միմյանց հավասար իրավունքները ու հասկանան, որ քանի դեռ մեր երկրում կան աղքատներ, լքվածներ ու տառապյալներ, ոչ մեկը լիարժեք ունևոր, երջանիկ, բախտավոր չի լինելու:
Գիտեմ՝ որ շատերը կծիծաղեն ու կմտածեն՝ որ լավ տեղավորվել են, իրենք իրենց ապահովել են, բարեկեցիկ կյանքով են ապրում, էլ ուրիշի խնդիրները իրենց պետք չեն...
Բայց երևի, երազանքս էլ հենց դա է. որ հայերը թքած չունենան իրենց հայրենիքի ու հայրենակիցների վրա, այլ սրտացավ լինեն ամեն մեկի խնդրի համար;
Վերջին խմբագրող՝ Ֆրեյա: 02.11.2010, 10:48:
Some are born to sweet delight,
Some are born to an endless night,
End of the night...
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ