Լուռ լսում էի խոսքերդ ու փորձում հասկանալ, թե ինչո՞ւ, ինչի՞ համար, ո՞վ էր մեղա-վոր, թո’ղ մնայի պատրանքներիս մեջ, թո’ղ հավատայի, որ դա էր սերը, բայց կյանքս ինձ շատ էր սիրում ու այնքան, շատ որ ճաշակել տվեց իսկական սիրո եդեմային համը… Չգիտեմ ինչ անեմ, ուր փախչեմ, արյունս եռում է երակներումս թեկուզ լուսին, աշխարհի ծայրը, ուր որ կուզես պատրաստ եմ քեզ տանել, միայն թե միայն իմը լինես, բայց այս սիրահար եռանդս մի ակնթարթում փոշիանում է, երբ այդ աստվածային աչքերիդ մեջ տեսնում եմ անզորության թախիծ, ախր, գրողը տանի, թախիծդ էլ է անասելի պայծառ, ու աչքերիդ կրակը ասում է, որ ամեն ինչ անիմաստ է… Դե արի ու այս կյանքին դիմացի… Ասում ես անիմաստ է, աննպատակ, անհնար ու անէական, ասում ես, ժպտում ու հայացքդ թաքցնում: Գիտեմ, որ այդ ժպիտիդ տակ անկարողության արցունքներդ ես քողարկում, փորձում ինձնից թաքցնել ու չգիտես, որ ամեն անգամ քեզնից բաժանվելիս հոգիս ալեկոծվում է մի նուրբ փոթորկով, սերս արցունք դարձած խեղդում է կոկորդս, սկսում եմ քեզ երազել ու, ու մի՞թե այս անիծված աշխարհումչկա իմ ու քո վայրը:
Գիտեմ` ասելու ես անիմաստ է, բայց հենց սկում եմհակառակը, պնդել բանականությունդ տեղի է տալիս, ու սկսում ես սիրահար ժպտալ: Սերդ կա, գոնե գիտեմ, որ սիրում ես, բայց դե համոզված եմ, որ արդեն որերորդ անգամ պիտի ասես թե ինչ որ կա անիմաստ է, անհնար ու օդեղեն:
Ավելացվել է 2 րոպե անց
Մերսերըամպեապարանքներէ
Առանցանցյալուգալիք,
Եսհասկացելեմ , եսհաշտվելեմ,
Հագելեմհույզիզսպաշապիկ,
Որմեզչքարկոծեն,
Ասեսբախտնինձանիծելէ՝
Քեզսիրումեմ,
Բայցպիտիքեզարձակեմ
Մենքչենքկարողփոխելոչինչ՝
Մեզբաժանողգարուններըմեզնիցզորեղեն:
Խոնարհվելեն
Երազներնիմաշխարհիդեմխոնարհվելեն՝
Անհնարէամենինչ,
Սերը, մերսերը , ախ,աղետէ, անգութդահիճ,
Եվդուգիտես , եվեսգիտեմ,
Որբարքերումամենաճիշտ՝
Մերսերըթույլթիթեռէ,
Այն պարտվելէ՝
Ներիրինձ
Մեջբերել
Simon-ի խոսքերից
Էջանիշներ