ոչ մի կերպ գլխիս մեջ չի տեղավորվում, ոնց կարելի ա ասել, որ տխրությունը լավ բան է
Ariadna ջան, իմ գլխի մեջ էլ չէր տեղավորվում, թե ոնց կարող են էմոներ ու գոթեր գոյություն ունենան, բայց, փաստորեն, կան: Ու նույնիսկ Twilight-ից հետո դարձել են էմո-վամպիրներ ու գոթ-վամպիրներ: Ո՜հ, տխրությու՜ն, ո՜հ, թախի՜ծ... Թախծեմ էս թեմայի մեջ :
Էջանիշներ