Մեջբերում Katka-ի խոսքերից Նայել գրառումը
Էդ ջահելությանն ա բնորոշ: Էն, որ ռոմանտիկայի մեջ ես լինում: Պլատոնական սեր ու ասենք անփոխադքարձ սեր ու նման բաներ:
Բայց իրականում առանց պատճառի տխրություն գյություն չունի, բայց կան տխրության հաճելի պատճառներ:
Դե ես դրանցից երբեք չեմ տխրել, միանգամից հաճույք եմ ստացել էդ հույզերից, դրա համար դրանք չեմ մտցնում տխրության հարուցիչների մեջ։