Մինչ հերթական վերադարձդ, հարազատս։
Մեր հանդիպման օրվանից մեծագույն վախս քեզ կորցնելն էր։ Քեզ կյանքումս պահելու համար ժամանակին ոտնատակ եմ տվել բոլոր արժեքներս, անգամ ինքս ինձ ստիպելով սիրեցի քեզ, որովհետև էդ պահին քեզ չկորցնելու միակ ելքն էր թվում։ Հիմա էլ ոչինչ չեմ անում, որովհետև գիտեմ՝ վերադառնալու ես։ Դու միշտ վերադառնում ես ինձ մոտ, որովհետև ես քո կյանքում էն մեկն եմ, որի կարիքն ունես, երբ սկսում ես մոռանալ ինքդ քեզ։ Ես էն հայելին եմ, որ քեզ միշտ կհիշեցնի՝ ով ես, իսկ դու իմ ճամփան ես դեպի ինձ։
Ու ինչքան էլ ուզում եմ, որ լավ լինես, նույնքան էլ հերթական ձախողումդ եմ երազում, որովհետև դա քեզ էլի ինձ մոտ է բերելու։ Մեր անպատմելի զրույցներն ամեն անգամ ավելի խորն ու մտերմիկ են դառնում, թեև յուրաքանչյուր նախորդի ժամանակ թվում էր, թե դրանից էն կողմ հնարավոր չէ։
-Մեր զրույցները հիշելն ինձ ուժ կտա,-ասացիր։
Ու ես արդեն իսկ խեղդող կարոտի միջից ժպտացի, որովհետև գիտեմ՝ քո ամեն բառն այսբերգի գագաթ է ընդամնը։
Մինչ հաջորդ վերադարձդ, իմս, մինչ հաջորդ վերադարձս։
Էջանիշներ