Լինում է, որ մարդու հետ մտերիմ ես լինում, կիսում հետը իր ու քո բոլոր հոգսերն ու ուրախությունները էնքան ժամանակ, քանի դեռ դիմացինդ խնդիրներ ունի կամ էլ նենց խնդիրներ ունի, որոնցում դու կարող ես պետքական լինել։
Հետո գալիս է պահ, որ նա արդեն էնքան երջանիկ է, կամ արդեն լուծել է քեզ հետ քննարկվող խնդիրները, որ դու էլ մեխանիկորեն ավելորդ ես դառնում։
Պետք չի նեղվել դրանից, բոլորս էլ երևի ինչ-որ պահի մեր կյանքից, մեր սրտից դուրս ենք գցում մարդկանց, տեղ բացում նորերի համար։ Կարևորն էն է, որ լուծվել են երկար ժամանակ մտերիմիդ անհանգստացրած խնդիրները, կարևորն էն է, որ նա երջանիկ է։
Նոր էնքան ուզեցի բոլորին, ում կյանքում ես արդեն չկամ կամ երկրորդական պլան եմ մղվել ավելի կարևոր անձանց հայտնվելով, ասել, որ ուրախ եմ իրենց համար, որ շարունակելու եմ իրենց շատ սիրել ու հեռվից հետևել իրենց երջանկությանը։
Ոչ մեկիցդ չեմ նեղանում, իրոք։ Նենց կուզեի, որ իմանայիք սա։ Մի քիչ դատարկվում եմ ամեն մեկիդ գնալով, բայց սիրում եմ ձեզ։ Ով մի անգամ սրտումս եղել է, միշտ իր տեղն ունենալու է էնտեղ։
Լավ եղեք
Մեջբերել
Էջանիշներ