Մեկը հարցնի՝ ինչի՞ ես պահում էդ ընկերուհուդ, եթե գոնե քեզ լսել չի կարողանում: Մի քանի ամիս հետդ չեմ խոսել, ու ինչքան էլ չես ուզում ցույց տալ, մեկ է՛ երևում է, որ ուղղակի իմ լսելուն ես կարոտել: Էն էլ ո՜նց ես կարոտել...
Ըհը, էլի զանգի, ես մենակ զանգիդ կպատասխանեմ ու կասեմ, որ լավ եմ, մնացածն ինքն իրեն կգնա... Թողնեմ՛ ամբողջ գիշերը կխոսես՛ մենակ ընթացքում մի քանի անգամ ճշտելով՛ քնա՞ծ եմ, թե՞ չէ: Ի՞նչ անեմ հետդ: Ինչ կար՛ անցավ, մենակ հիշողություններով ընկերություն չես պահի, բայց խիղճս չի տանում քեզ էսպես թողնելը: Ո՞նց օգնեմ, որ քեզնից հեռու հանգիստ լինեմ քեզ համար, իմանամ՛ լավ ես, կարիքս չունես բոլորովին, որտեղի՞ց քեզ լսող գտնեմ...
***
Երազանքները կատարվելու սովորություն ունեն, դրա համար էլ հնարավորինս կոնկրետ երազեք, ժողովուրդ, թե չէ ինձ նման ապուշի վիճակում կհայտնվեք: Գրեթե բոլոր երազանքներս իրականանում են, բայց հենց էն ուղղակի տեքստով, որով երազում եմ. էդ անտերը ենթատեքստը չի հասկանում...
Մի անգամ Ապրեսն էր պատմում, թե Հիմալայներում երազանք է պահել, որ Հայաստանը բարգավաճի, եկել է ու իմացել, որ ԲՀԿ-ն է ստեղծվել
Մեջբերել
Էջանիշներ