User Tag List

Էջ 28 28-ից ԱռաջինԱռաջին ... 182425262728
Ցույց են տրվում 406 համարից մինչև 414 համարի արդյունքները՝ ընդհանուր 414 հատից

Թեմա: Ուղեղային մորմոք, սրտի հիվանդություն

  1. #406
    լեռնադուստր
    Նաիրուհի-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    13.06.2009
    Հասցե
    Ամստերդամսկ
    Տարիք
    35
    Գրառումներ
    3,488
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    2 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Պատերազմից սկսած Հայաստանի, հայերի ու հայկական ինքնությանս հետ հարաբերությունները շատ նման են անառողջ անձնական հարաբերությունների։ Չեմ կարողանում հասկանալ՝ ավելի շատ ատո՞ւմ եմ, սիրո՞ւմ, զզվո՞ւմ, ձգտո՞ւմ, թե՞ խուսափում։ Ոչ մի թերություն աչքիս առավելություն չի դարձել, ոչ մեկին չեմ ներել, դրսում հայերեն լսելիս 99 տոկոս դեպքերում կաշխատեմ չմատնել ինձ, սփյուռքահայ չեմ դարձել էն առումով, որ ուզենամ հայկական խմբերի, կառույցների հետ կապի դուրս գալ, բայց հայկականությանս էն ժխտումը, որ կար մինչև անցած տարվա սեպտեմբերի 26-ը, չքվել է։

    Ներսում շատ ցավոտ է էս զգացումը։ Ինձ հավասարապես կտրտում են ահռելի անարդարության զգացումն ու էն գիտակցումը, որ օբյեկտիվ իրականությունում էս ամենն էնքան էլ անարդար չէր (հազիվ եմ ինձ զսպում, որ չգոռամ՝ տեղն էր էս էշ խելքի պարագայում)։ Մեղքի զգացում չունեմ Հայաստանում չլինելուս համար, չեմ ուզում ապրել էդ հասարակության մեջ, դեռ շատ թարմ է էն ցավը, որով երկրից հեռանալու որոշում կայացրի, ու անընդհատ կարծիքս վերահաստատվում է։ Նույնիսկ չեմ ուզում Հայաստան ոտք դնել, մինչև պաշտոնապես այլ երկրի պաշտպանության տակ չլինեմ։

    Բայց ինձնից անկախ անընդհատ մտքերս Հայաստանի շուրջն են պտտվում, փորձում եմ հասկանալ՝ ապագայում, երբ մի քիչ ոտքերիս վրա կանգնեմ, ի՞նչ կարող եմ անել Հայաստանի համար։ Երբեմն անգամ ֆանտաստիկ երազանքներ եմ ունենում Հայաստանում գիտահետազոտական կենտրոն, համալսարան, բարդ արդյունաբերական ձեռնարկություն կամ անգամ նոր քաղաք հիմնելու մասին, չնայած դեռ պարտքերս էլ չեմ փակել։ Համալսարանում ինչ թեմայից խոսք է գնում, զուգահեռներ եմ տանում Հայաստանի հետ։ Աղոթում եմ, որ որևէ խմբում ադրբեջանցու չհանդիպեմ կամ որևէ աշխատանքում պոլիտկոռեկտությունից դուրս չգամ, երբ, օրինակ, Black Lives Matter-ի ու Արևմուտքի ընտրովի ապրումակցման/համակրանքի մասին եմ գրում։

    Չգիտեմ՝ ինչ անել։ Էնքան ինտիմ, խորն ու խճճված զգացողություններ են, որ նույնիսկ ձևակերպել կամ որևէ մեկի հետ քննարկել չեմ կարողանում։ Սա երևի էս թեմայով առաջին ու միակ խոսելս է լինելու։ Էս սերն ինձ ավելի խոցելի է դարձնում, քան նախկին բոլոր «սխալ» սերերս իրար հետ վերցրած։ Հուսով եմ՝ առավոտ չեմ զարթնի ու փոշմանեմ, որ թեկուզ սենց կիսատ-պռատ, բայցևայնպես էս մասին գրել եմ։
    իսկ մարդը
    վախենում ա
    որ իրան
    չեն սիրի:

  2. Գրառմանը 8 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Cassiopeia (22.09.2021), Freeman (22.09.2021), Sambitbaba (22.09.2021), _Հրաչ_ (22.09.2021), Աթեիստ (22.09.2021), Բարեկամ (22.09.2021), մարդ եղած վախտ (22.09.2021), Ներսես_AM (22.09.2021)

  3. #407
    լեռնադուստր
    Նաիրուհի-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    13.06.2009
    Հասցե
    Ամստերդամսկ
    Տարիք
    35
    Գրառումներ
    3,488
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    2 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Ես դադարել եմ վստահել էն ձախերին, որոնք հրաժարվում են պատվաստումներից, բայց ոչ՝ այֆոնից։
    իսկ մարդը
    վախենում ա
    որ իրան
    չեն սիրի:

  4. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Cassiopeia (26.09.2021)

  5. #408
    լեռնադուստր
    Նաիրուհի-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    13.06.2009
    Հասցե
    Ամստերդամսկ
    Տարիք
    35
    Գրառումներ
    3,488
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    2 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Ես չգիտեմ՝ ոնց խոսել երաժշտության մասին։ Ես արվեստից բան չեմ հասկանում։ Սովորաբար խուսափում եմ խոսել էդ թեմաներից, որովհետև շատ եմ կապվում ու խոցելի դառնում։ Ինձ կարելի է լացացնել որևէ էմոցիայիս հետ կապված երաժշտության մասին քամահրական արտահայտությամբ, լավը-վատը լինելու մասին քննարկումներով, դրա համար վաղուց չեմ խոսում էդ մասին․ ավելի հեշտ է բառերով ձևակերպել ամենաթաքուն զգացմունքները, քան խոստովանել՝ ինչ եմ լսում, երբ մթին անձրևի տակ դեպի տուն եմ քայլում։

    Բայց անցած տարվա սեպտեմբերին պատահաբար հայտնաբերեցի էս խումբը, ու աշխարհը միանգամից ավելի լեցուն դարձավ։ Արդեն չեմ կարողանում լսել երգեր սիրո, էկզիստենցիալ տառապանքների, պայքարի, սոցիալական հարցերի ու այլ ակտուալ թեմաների մասին։ Մելնիցան մի տեսակ ամբողջացրել ու հանգստացրել է ներսս, ցույց տվել՝ ինչի կարոտ ու կարիք ունեմ, տարբեր մակարդակներում խաղաղություն ու մոտիվացիա բերել (մոտիվացիան շատ վատ ա հնչում էստեղ, բայց հարմար բառ չգա)։

    Հ․Գ․ Ռուսերենը կարծես էմոցիաներիս լեզուն դարձած լինի․ կյանքում մտքովս չէր անցնի, մանավանդ որ լրիվ ինքնուս եմ։

    իսկ մարդը
    վախենում ա
    որ իրան
    չեն սիրի:

  6. Գրառմանը 5 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    laro (28.04.2022), Sambitbaba (05.02.2022), Աթեիստ (04.02.2022), մարդ եղած վախտ (04.02.2022), Ուլուանա (04.02.2022)

  7. #409
    լեռնադուստր
    Նաիրուհի-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    13.06.2009
    Հասցե
    Ամստերդամսկ
    Տարիք
    35
    Գրառումներ
    3,488
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    2 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Անցյալի տրավմաներն ինձ հանգիստ չեն թողնում։ Ես չեմ կարող քեզ նման ասել՝ երեկը երեկ էր, վաղը գոյություն չունի, կարևորն էսօր է։ Ես բաղկացած եմ նաև իմ տրավմաներից ու զգում եմ, որ դրանք դեռ երկար են կյանքս հարամելու։ Ու դա երևի անհնար կդարձնի մեր շարունակելիությունը, որովհետև դու չես հասկանում, թե ինչքան ցավ է զարթնում քո անզգույշ կատակներից անգամ։ Երևի սա ճանապարհ է, որ պետք է անցնեմ, չգիտեմ՝ քեզ հե՞տ, մեկ ուրիշի՞, թե՞ միայնակ։ Բայց ես նոր բաներ էլ եմ սովորում քեզ հետ, ու դրանք իմ եսի շինարարության մեջ անկյունաքարային կարող են լինել։ Ինչ էլ լինի՝ ուրախ եմ, որ դու կաս, ու դու էլ ես մնալու ինձ հետ իմ մյուս փորձառությունների նման, էս սիրուն երգի նման, որ ամիսներ առաջ բերեցիր իմ կյանք, որ ընկերակցի ինձ ճանապարհին։

    իսկ մարդը
    վախենում ա
    որ իրան
    չեն սիրի:

  8. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Sambitbaba (26.04.2022)

  9. #410
    լեռնադուստր
    Նաիրուհի-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    13.06.2009
    Հասցե
    Ամստերդամսկ
    Տարիք
    35
    Գրառումներ
    3,488
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    2 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Անչափ կարոտում եմ քեզ։ Հաճելի էր էսքան տարի անց ինձ նորից կենդանի զգալը։ Շնորհակալ եմ հետդ եղած ամեն վայրկյանի համար, էն բոլոր պուճուրիկ հոգատարությունների համար, որոնցով պարուրում էիր ինձ։ Տաք ծածկոցի, զարթնելուս պես վարագույրները բացելու, ինձ ժամերով խոսեցնել փորձելու, վախերս փարատելու, սառնարանումդ միշտ ինձ համար ծխելուս ուղեկցող ըմպելիք ունենալու, ինձ անհասկանալի լեզվով երգերը թարգմանելու, էդ նույն լեզվով շշնջացածդ բառերի համար։

    Կներես, որ վախեցա ու դեռ վախենում եմ։ Կներես, որ իմ ծննդավայրը չես տեսնելու, որ իրար հետ քո քաղաքի ամառվա 50 աստիճան շոգից չենք թաքնվելու, որ կյանիքդ էս կարևորագույն ամսին հետդ չեղա, որ իմ պատճառով ևս մի անգամ ընտանիք կորցրիր։ Եթե միայն այլ կերպ կարողանայի, բայց չէի կարող․․․

    Էս երգը միշտ քեզ է հիշեցնելու, էն երեկոն, երբ ինձ առաջին անգամ լացելիս տեսար, ու էն երեկոն, երբ արդեն երկուսով լաց եղանք ամենքս մեր կարոտի համար, ու ես վերջապես տեսա քեզ։ Շնորհակալ եմ, որ եղար կյանքումս, որ հասկացրիր՝ դեռ կարող եմ զգալ։ Չգիտեի՝ ոնց թարգմանեմ էս երգը քեզ համար, բայց կարիք չկար էլ։


    Վերջին խմբագրող՝ Նաիրուհի: 22.06.2022, 01:45:
    իսկ մարդը
    վախենում ա
    որ իրան
    չեն սիրի:

  10. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Cassiopeia (22.06.2022), ivy (28.06.2022), Ուլուանա (24.06.2022)

  11. #411
    լեռնադուստր
    Նաիրուհի-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    13.06.2009
    Հասցե
    Ամստերդամսկ
    Տարիք
    35
    Գրառումներ
    3,488
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    2 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Հանդիպման գնալուց առաջ Ռոբը զանգեց ու մինչև ներս մտնելս հեռախոսով մնաց հետս։ Ոգևորված մոգական ռեալիզմի մասին էի պատմում։ Հետո ասացի, որ վստահ եմ՝ եզրակացությունը բացասական է լինելու։ Ասաց՝ չկա տենց բան, կարո՞ղ ա՝ իզուր եմ էդքան գուգլել «how to help an autistic friend»։

    Սոֆին ասաց, որ չորս ամիս տևած թեստերի, հարցարանների, հարցազրույցների, իր դիտարկումների արդյունքները համադրել է, կոլեգաների հետ քննարկել, ու եզրակացրել են, որ աուտիզմ ունեմ, ու որ կանայք շատ ավելի հազվադեպ ու ավելի հասուն տարիքում են ախտորոշվում, որովհետև մասնագետները դրսևորման տարբերություններին նոր են սկսել ուշադրություն դարձնել։ Հետո նայեց դեմքիս ու հարցրեց՝ ո՞նց ես զգում։ Պատասխանն եկավ ինքն իրեն, առանց մտածելու՝ փաստորեն ես սխալ չեմ, ուղղակի տարբեր եմ։ Ժպտացինք։

    Զանգեցի Ռոբին։ Ասաց՝ դու էլ փոքրամասնություն դառար, welcome to the club, քիրա։ Հետո Ռուբինան զանգեց։ Ասացի։ Ասաց՝ շնորհավորում եմ, չի զգացվում։ Ծիծաղեցինք։

    Ինչպես նախորդ բոլոր հանդիպումներից հետո, էս անգամ էլ մի կանգառ հետո տրամվայից իջա, երկու կանգառ քայլեցի, գնացի նույն սրճարանը, վերցրի նույն կապուչինոն թխվածքով, չնայած ցրտին՝ էլի դրսում նստեցի, միացրի վերջին ինը ամսվա ամենօրյա փլեյլիստս ու երևի առաջին անգամ լիարժեք հանգիստ, թեթևացած սրտով վայելեցի մենակությանս ու վերալիցքավորվելուս մի ժամը։
    իսկ մարդը
    վախենում ա
    որ իրան
    չեն սիրի:

  12. Գրառմանը 8 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    boooooooom (03.03.2023), enna (24.02.2023), Freeman (24.02.2023), ivy (24.02.2023), StrangeLittleGirl (24.02.2023), Աթեիստ (24.02.2023), մարդ եղած վախտ (24.02.2023), Ուլուանա (24.02.2023)

  13. #412
    լեռնադուստր
    Նաիրուհի-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    13.06.2009
    Հասցե
    Ամստերդամսկ
    Տարիք
    35
    Գրառումներ
    3,488
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    2 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Օրագրիս ոչ պաշտոնական անունը/կարգախոսը գլխումս միշտ եղել ա «թույլատրելիից ավելի անկեղծություն»։ Վերջին զարգացումների ֆոնին հասկացա, որ իրականում նկատի ունեի "oversharing", ուղղակի չգիտեի, որ դրա համար անուն կա մտածած։
    իսկ մարդը
    վախենում ա
    որ իրան
    չեն սիրի:

  14. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    enna (08.03.2023), Աթեիստ (06.03.2023), մարդ եղած վախտ (06.03.2023)

  15. #413
    լեռնադուստր
    Նաիրուհի-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    13.06.2009
    Հասցե
    Ամստերդամսկ
    Տարիք
    35
    Գրառումներ
    3,488
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    2 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Արդեն մեկուկես ամիս է՝ կյանքս քաոսի է վերածվել։ Ամեն ինչ ուրիշ է, չնայած մեծ հաշվով ոչինչ չի փոխվել։ Ժամանակ առ ժամանակ մի նոր հատկանիշ է գալիս առաջին պլան՝ նոր լույսի տակ մանրակրկիտ զննության ենթարկվելու ու վերարժևորվելու, ու մեկ-մեկ աշխարհն ավելի վախենալու է թվում, քան առաջ։

    Երկու օր առաջ մի կնոջ էի լսում, որը 40-ից հետո էր ախտորոշվել, մեկ էլ մի նոր պայծառացում եկավ։ Հանկարծ հասկացա, թե ինչքան է բախտս բերել, որ քիչ թե շատ նորմալ մարդկանց հետ շփումն եմ ընտրել, թե չէ ակնարկներ չհասկանալս ու սոցիալական հմտությունների բացակայությունն ավելի աղետալի հետևանքների կարող էին բերած լինել։

    Հիշեցի էն անթիվ անգամները, երբ մարդկանց անվերապահ վստահելու, լսածս բառացի հասկանալու ու ենթատեքստեր չնկատելու արդյունքում հայտնվել եմ տարբեր տղա ծանոթների տանը՝ սուրճ/թեյ խմելու, ինչ-որ համով բան ուտելու, որևէ հետաքրքիր թեմայով խոսելու համար։ Հիշեցի էդ դեպքերի բացարձակ մեծամասնության ժամանակ ինձ տհաճության աստիճան մոտ նստելու, համբուրելու փորձերը, իմ անկեղծ զարմանքն ու շփոթմունքը, թե էդ ինչի՞ մարդը, ում հետ զուտ ընկերական հարաբերություններ են եղել, հանկարծ որոշեց, որ կարող ա ուրիշ բան էլ հնարավոր լինի։ Ու չնայած նման իրավիճակները չափազանց հաճախ են նույն սցենարով զարգացել, ես էդպես էլ մինչև երկու օր առաջ որևէ կերպ դրանց միջև տրամաբանական կապ չէի տեսել։ Ու հիմա ուղղակի շնորհակալ եմ բոլոր գոյություն ունեցող/չունեցող աստվածներին, որ չափահասությունից հետո ոչ ոք ինձ չի բռնաբարել, ոչ ոք որևէ սեռական բնույթի գործողություն չի ստիպել՝ պատճառաբանելով, որ եթե մտքիս չլիներ՝ էդ պահին էդտեղ չէի լինի։ Ուղղակի էդ բոլոր մարդիկ իմ զարմացած չէ-ն հարգել են, գուցե իրենք էլ են անակնկալի եկել, բայց էդ բոլոր հանդիպումները շարունակվել ու ավարտվել են էն սցենարով, որն իմ գլխում է եղել՝ թեյ խմել/զրուցել/կինո նայել/պաղպաղակ ուտել ու գնալ իմ գործերով։

    Հիմա չգիտեմ՝ ոնց ու ինչ զգամ էս առթիվ։ Միշտ մտածել եմ, որ մանկական տարիքում սեռական բռնության ենթարկվելը տղամարդկանց հանդեպ պաթոլոգիկ անվստահություն ու զզվանք է ձևավորել, որն էլ ինձ պաշտպանել է հետագայում նման փորձառություն ունենալուց, բայց դու մի ասա՝ ես լուրջ խնդիր ունեմ բոլոր տղա ընկերներիս անսեռ ընկալելու, նրանց որպես պոտենցիալ վտանգ չտեսնելու, ամեն ասածին անվերապահորեն վստահելու ու ենթադրելու, որ իրենց համար էլ ընկերության մեջ սեռ ու սեռականություն չկա։ Վախենալու է մտածելը, թե ինչերից եմ փրկվել, իմ մասին ինչեր են մտածվել/խոսվել, ընդհանրապես հասկանալը, որ աշխարհն ու մարդիկ ուրիշ ձև են աշխատում, քան ինձ թվում էր, ու ոչ բոլորն են ասում էն, ինչ նկատի ունեն։ Չգիտեմ՝ ոնց եմ շարունակելու ապրել էդ գիտակցության հետ ու էն մարդկանց մեջ, որոնց ընդհանրապես չեմ ճանաչում ու չեմ հասկանում։
    իսկ մարդը
    վախենում ա
    որ իրան
    չեն սիրի:

  16. Գրառմանը 10 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    boooooooom (15.04.2023), Cassiopeia (10.04.2023), enna (09.09.2023), erexa (04.09.2023), Freeman (10.04.2023), ivy (12.04.2023), Աթեիստ (10.04.2023), Արէա (11.04.2023), մարդ եղած վախտ (10.04.2023), Ուլուանա (11.04.2023)

  17. #414
    լեռնադուստր
    Նաիրուհի-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    13.06.2009
    Հասցե
    Ամստերդամսկ
    Տարիք
    35
    Գրառումներ
    3,488
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    2 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Ռոբի հետ ընկերությունը կյանքիս ամենահասուն, կայուն, մեծական հարաբերությունն է։ Երեք տարվա ընթացքում ինչ-որ մանր բան ճշտելուց սկսվող պատահական հեռախոսազանգերից հասել ենք իրար մոտ մինիմալ ձև բռնելու, մաքսիմալ խոցելի լինելու ու անսահման ջրիկության աստիճանի։ Բազմաթիվ թյուրըմբռնումներ են եղել, նեղվել, վատ զգալ, հոգնել իրարից, բայց մենք միշտ գտել են էդ մասին խոսելու ձևը։ Ռոբն էն մարդն ա, ում լիովին վստահում եմ, ինքն էլ՝ ինձ, ու էդ վստահությունն ի սկզբանե մենք որոշել ենք ունենալ։ Պայմանավորվել ենք, որ ով ինչ սխալ անի/ասի՝ մյուսը միշտ պետք ա մտքում պահի, որ մենք սիրում ենք իրար, հոգ ենք տանում ու վնասելու/ցավեցնելու մտադրություն չունենք։ Էդ մի կետի հաշվին մենք հեշտությամբ իրար ասում ենք, երբ դիմացինի ինչ-որ արարք կամ խոսք մեզ դուր չի գալիս։
    Էս ընկերությունն ինձ համար հարաբերությունների չափանիշ ա ու միաժամանակ հավատ, որ բավարար ջանք գործադրելու դեպքում նման հարաբերությունները հնարավոր են։ Անգամ մի հաջող փորձն էնքան հանգստություն ու ինքնավստահություն է բերել, որ ուրիշների հետ էլ պաշտպանական մեխանիզմներս միանում են շատ ուշ՝ հնարավորություն տալով լինել բաց, խոցելի, նույնիսկ խիզախ։ Ու միաժամանակ չընդունել էն հարաբերությունները, որտեղ դիմացինը շատ երկար չի կողմնորոշվում՝ վստահի՞ ինձ, թե՞ չէ։ Ես որոշել եմ լինել ոնց կամ, չամաչել էմոցիոնալ լինելուց, վախեցած ժամանակ ուժեղ չձևանալ, ու կապ չունի՝ դրանից ով ոնց «կօգտվի»։ Ես ուզում եմ լինել էն մարդկանց հետ, ովքեր կարող են դա ընդունել ու էդպիսին լինել ինձ հետ։ Դեռ ինքս ինձնից ու կյանքումս հայտնվող մարդկանցից գոհ եմ, չնայած զգացմունքներս ուրիշներին չվախեցնող ձևով արտահայտելու հարցում դեռ լիքը սովորելու բան կա։
    Վերջին խմբագրող՝ Նաիրուհի: 09.09.2023, 12:21:
    իսկ մարդը
    վախենում ա
    որ իրան
    չեն սիրի:

  18. Գրառմանը 7 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    boooooooom (09.09.2023), enna (09.09.2023), ivy (09.09.2023), John (10.09.2023), Quyr Qery (09.09.2023), մարդ եղած վախտ (09.09.2023), Ուլուանա (09.09.2023)

Էջ 28 28-ից ԱռաջինԱռաջին ... 182425262728

Թեմայի մասին

Այս թեման նայող անդամներ

Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)

Համանման թեմաներ

  1. Ուղեղային օրագիր կամ ARMbrain
    Հեղինակ՝ ARMbrain, բաժին` Անձնական օրագրեր
    Գրառումներ: 3
    Վերջինը: 01.06.2013, 15:36
  2. 10 խորհուրդ առողջ սրտի համար
    Հեղինակ՝ StrangeLittleGirl, բաժին` Առողջ ապրելակերպ
    Գրառումներ: 19
    Վերջինը: 12.08.2010, 23:04
  3. Սրտի ցավեր
    Հեղինակ՝ Haykolo1991, բաժին` Բժշկություն
    Գրառումներ: 14
    Վերջինը: 27.04.2010, 22:42
  4. Իմ մեծ սրտի փոքր անկյունը…
    Հեղինակ՝ Malu, բաժին` Ստեղծագործողի անկյուն
    Գրառումներ: 30
    Վերջինը: 25.02.2010, 02:00
  5. Սրտի՞ թե՞ ուղեղի թելադրանք
    Հեղինակ՝ @Lika@, բաժին` Սեր, զգացմունքներ, ռոմանտիկա
    Գրառումներ: 7
    Վերջինը: 28.04.2008, 09:48

Թեմայի պիտակներ

Էջանիշներ

Էջանիշներ

Ձեր իրավունքները բաժնում

  • Դուք չեք կարող նոր թեմաներ ստեղծել
  • Դուք չեք կարող պատասխանել
  • Դուք չեք կարող կցորդներ տեղադրել
  • Դուք չեք կարող խմբագրել ձեր գրառումները
  •