User Tag List

Էջ 12 28-ից ԱռաջինԱռաջին ... 2891011121314151622 ... ՎերջինըՎերջինը
Ցույց են տրվում 166 համարից մինչև 180 համարի արդյունքները՝ ընդհանուր 415 հատից

Թեմա: Ուղեղային մորմոք, սրտի հիվանդություն

  1. #166
    լեռնադուստր
    Նաիրուհի-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    13.06.2009
    Հասցե
    Ամստերդամսկ
    Տարիք
    36
    Գրառումներ
    3,489
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    2 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Էսօր Ֆեյսբուքում մի միջադեպ եղավ, որ մի տեսակ նստվածք թողեց մեջս։
    Իմ դրած նկարի տակ մեկը Մավր Մկրտչյանին անվանել էր վերածնված Կոմիտաս։
    Մեր ակումբցիներից մեկը դրան ի պատասխան էսպիսի մեկնաբանություն գրեց.
    Ինձ նենց հետաքրքիր ա. մի հատ վիդեո կտա՞ք, որտեղ էս տղան երգում ա կամ էլ եսիմ ինչեր ա անում, ու որը հիմք կտա իրեն Կոմիտասի հետ համեմատելու:
    Ես էս հղումը տվեցի

    Դրան նա այսպես արձագանքեց.
    Հետաքրքիրը գիտե՞ք որն ա. էն, որ շատերն ասում են՝ Կոմիտասը հայկական ֆոլկը «մաքրել ա», բայց լիքը մարդիկ կպած սկսում են էդ ստեղծագործությունները կեղտոտել հենց նրանով, ինչից էն մարդը փորձել ա մաքրել: Մի խոսքով, ըստ իս՝ նվագակցությունը սարսափելի էր, վոկալը՝ նորմալ: Ու ասել «Կոմիտասը վերածնվել ա», նշանակում ա կամ չգիտակցել Կոմիտասն ով էր, կամ էլ էս մրցույթից, էս տղային բալետ անելուց չափազանց շատ ոգևորված լինել
    Հետագա քննարկմանը չեմ անդրադառնում. էնտեղ էլ լիքը բաներ ինձ համար տհաճ էին, բայց դա էստեղ կապ չունի։

    Ես մելոման չեմ։ երբեք չեմ երևակայել, թե ես շատ բան եմ հասկանում երաժշտությունից, շատ եմ ուսումնասիրել, բոլորի կենսագրություններն ու կատարած աշխատանքը մանրակրկիտ գիտեմ։ Հա, եղել է նույնիսկ ժամանակ, երբ Արմենակ Շահմուրադյանի ձայնը շփոթել եմ Կոմիտասի ձայնի հետ։
    Բայց ես սիրտ ունեմ, որը լսում և ընկալում է էն, ինչն իրեն հասնում է։ Ուղեղ էլ ունեմ, չեմ ժխտում, ու լինում են դեպքեր, որ ես ինձ ստիպում եմ լսել բաներ, որոնք սրտիս չեն հասնում, սակայն գիտակցում եմ, որ լավն են։ Հա, չեմ ժխտի, հակառակն էլ է լինում, թեև հազարից մեկ։
    Հիմա սա էն դեպքն է, երբ սիրտս ու ուղեղս ոչ մի տարակարծություն չունեն։ Հիմա ի՞նչ. ես պիտի ընդունեմ, որ երաժշտությունից ՈՉ ՄԻ ԲԱՆ չե՞մ հասկանում, որ, ասենք, «Նաիրի» ռոք խմբի մոտեցումը Կոմիտասին ընդունելի է, մաքուր է, իրոք նրա չսիրած տարրերից մաքրված են ներկայացնում, իսկ մյուսները՝ չէ՞։ Իսկ ինչի՞։ Մի հատ կբացատրե՞ք, բայց էնքան պարզունակ ու մատչելի, որ իմ կարճ խելքով հասկանամ։

    Հ. Գ. Գրածս չի նշանակում, թե ես «Նաիրիին» չեմ հավանում։ նույնիսկ րափից շատ եմ հավանում, թեև իինձ երբեք չեք տեսնի նրանց համերգներին պարզ պատճառով. աղմուկից վատանում եմ, ինչքան էլ բարձրաճաշակ երաժշտություն լինի դա։ Կյանքումս երրորդ անգամ ռոք համերգի չեմ գնա։

    Հ. Հ. Գ. Կոմիտասի ծննդյան օրվա հետ համընկավ բողոքավոր գրառումս... Վարդապետ, կներես, եթե ես էդքան անհասկացող եմ, ու դու իրոք համարում էիր, որ ժողովրդական երգը պիտի միայն դասականի սկզբունքներով կատարվի, բառերն էլ հազիվ հասկացվեն, իսկ ժողգործիքների փոխարեն պիտի լինի միայն ջութակի, թավջութակի և ալտի նվագակցություն։ Ուղղակի վատն էն է, որ այդ դեպքում ես մի քիչ հեռանում եմ քեզնից, որովհետև մինչև հիմա մտածել եմ, թե քո մշակումները դասական երաժշտության ու երգի վերածածներն են քեզնից հեռացել...
    իսկ մարդը
    վախենում ա
    որ իրան
    չեն սիրի:

  2. Գրառմանը 6 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    CactuSoul (27.09.2012), murmushka (26.09.2012), Nadine (20.10.2012), Smokie (26.09.2012), Արամ (10.12.2013), Արէա (26.09.2012)

  3. #167
    լեռնադուստր
    Նաիրուհի-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    13.06.2009
    Հասցե
    Ամստերդամսկ
    Տարիք
    36
    Գրառումներ
    3,489
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    2 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մի քանի օր առաջ մոտ երեք տարվա հնության օրագիրս գտա։ Այսինքն՝ այն, ինչ մնացել էր օրագրիցս. մի երկու ամսվա գրառումների պոկած թերթերը։ Հիշեցի ապրածս առայժմ միակ սերը՝ իսկական ու սարսափելի...
    Հետաքրքիր էր կարդալ էդքան մանրամասն էն օրերի բոլոր ապրումներս։ Ազնիվ խոսք՝ տեղ-տեղ թռչում էի տողերի վրայով. կարդալ չէի կարողանում։ Նորից ապրեցի ամենը...
    Հիշում եմ՝ էդքան մանրամասն ու անկեղծ գրում էի, որովհետև էդ մասին խոսել չէի կարող։ Գրում էի, որ մի օր տամ՝ կարդա։
    Հիմա սերը չկա, բայց որոշեցի, որ ամեն դեպքում պիտի կարդա։ Իր համար եմ գրել ի վերջո։ Թող իմանա, թող ինքն էլ հետս ապրի էդ տանջանքը, կյանքից ավելի սիրելու ցավը։

    Երեկ տեսա իրեն։ Ասացի էս մասին։ «Չտաս, չանես նման բան, խնդրում եմ»,-ասաց։ Ասաց. «Չեմ դիմանա դրան. հիմա էն հոգեվիճակում չեմ, որ կարողանամ կարդալ դա։ Գիտեմ, իրականում ամեն ինչ էլ գիտեմ։ Չտաս, խնդրում եմ...»։
    Կտամ։ Հիմա չէ, երբ պատրաստ լինի, էն ժամանակ։ Իմ անկեղծությունն ինձ անգամ հիմա վախեցնում է, դրա համար էլ պիտի կարդա։ Էդ սերը հետ չի գա, ու գոնե մոտավորապես դրա նմանն էլ չի լինի այլևս։ Ուրեմն ամեն ինչ պիտի անեմ հիշողություններս երկար պահելու համար։
    Ասացի. «Խնդրում եմ, ասա, որ նրան սիրում ես։ Ասա, որ սիրածդ աղջկա կողքին ես հիմա։ Ես ուզում եմ, որ դու նրան սիրես, որ հանգիստ լինեմ քեզ համար»։ Չասաց։ Փոխարենն ասաց, որ էլ չի ուզում տեսնել ինձ, չի կարողանում...

    Երբ մարդիկ էնքան են ձուլված լինում իրար, որ սերն անցնելուց հետո էլ շարունակում են դիմացինին իրենց մի մասը համարել ու նրա երջանկությամբ ուրախանալ սեփականի նման...

    Ես հիմա նրան պատմում եմ նոր զգացմունքիս մասին, ու նա իմ երջանկությունն է ցանկանում։ Հավատում եմ։ Գիտեմ, որ ամենաշատը դա է ուզում։ Ու մեկ էլ, որ իր պատճառած ցավն իսպառ անցնի, ու լինի մեկը, ում ավելի շատ կսիրեմ, քան իրեն եմ սիրել։ Գիտեմ, որովհետև ես էլ եմ նույնն զգում։ Ու մեկ է՝ երջանիկ եմ, որ ապրել եմ դա։

    Միայն մնում է, որ կյանքում երկրորդ անգամ սիրել հնարավոր լինի...
    իսկ մարդը
    վախենում ա
    որ իրան
    չեն սիրի:

  4. Գրառմանը 11 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    CactuSoul (19.10.2012), einnA (20.10.2012), Freeman (19.10.2012), Lusinamara (19.10.2012), Nadine (20.10.2012), Nare-M (06.11.2012), Progart (04.05.2019), Rhayader (19.10.2012), Smokie (20.10.2012), VisTolog (19.10.2012), Ուլուանա (19.10.2012)

  5. #168
    լեռնադուստր
    Նաիրուհի-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    13.06.2009
    Հասցե
    Ամստերդամսկ
    Տարիք
    36
    Գրառումներ
    3,489
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    2 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Կյանքիս ամենալուսավոր երեկոն ավարտվեց... Էսքան սեր վաղուց չէր եղել մեջս. ուսիդ ջերմությունն ու բեմից հորդող անկեղծությունը, հանգստությունն ու լույսը, որ թևածում էին մեջս...

    Մեր այգին, մեր նուռը, մեր համբույրը, մեր հարազատությունը... Վախենամ՝ էս երջանկությունը շատ է ինձ համար։

    Վերջին խմբագրող՝ Ուլուանա: 31.10.2012, 21:02: Պատճառ: Հեղինակի խնդրանքով
    իսկ մարդը
    վախենում ա
    որ իրան
    չեն սիրի:

  6. Գրառմանը 6 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    CactuSoul (23.10.2012), erexa (23.10.2012), Freeman (31.10.2012), Moonwalker (31.10.2012), Rhayader (24.10.2012), Smokie (23.10.2012)

  7. #169
    լեռնադուստր
    Նաիրուհի-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    13.06.2009
    Հասցե
    Ամստերդամսկ
    Տարիք
    36
    Գրառումներ
    3,489
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    2 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մի շարժումով ջնջեցի ավելի քան 4 տարվա պատմություն։ Կյանքիս մի կարևոր հատվածը։ Չեմ ասի, թե ձեռքս չդողաց, հեշտ արեցի, բայց վայրկենական ընդունած որոշում էր, ու պետք էր արագ ի կատար ածել այն, թե չէ վաղը հաստատ չէի անի։
    Սկզբունքներիս հակառակ գնացի, իրականում չուզելով ու ափսոսալով արեցի դա։ Գիտակցելով, որ վերջնական, առանց ետդարձի, առանց undo կոճակի եմ անում։ Արեցի։ Հիմա մեջս ահագին բան դատարկվեց, թեև չէի ասի, թե դրա գոյությունն իմ կյանքում մի մեծ բան էր։ Բայց իմ պատմությունից ահագին բան կար մեջը, որ կորավ-գնաց...
    Մեծ բան չեմ արել. ընդամենը ջնջել եմ «Համասարանացիներում» պրոֆիլս։ Զարմանում եմ, որ արեցի դա. ախր չէի ուզում, ընդամենը մեկին մի բան ասելու համար արեցի։ Էլ նորը չեմ բացի, հաստատ, բայց...
    Չգիտեմ, է՜... Իրականում տխուր եմ, ահավոր տխուր, ոնց որ նկարներիս ամբողջ ալբոմը վառած լինեմ՝ իր լավ ու վատ, թանկ ու օտարացած լուսանկարներով։ Բավական մարդկանց հետ կապս կորցրի փաստորեն։
    Բայց արել եմ... Էլ ոչ մի բան փոխել չես կարող։

    Ուղղակի ես էլ չէի սպասում, որ էսքան կազդի վրաս...

    Ինքնասպան լինելու պես մի բան էր ոնց որ։
    Վերջին խմբագրող՝ Նաիրուհի: 12.11.2012, 02:30:
    իսկ մարդը
    վախենում ա
    որ իրան
    չեն սիրի:

  8. Գրառմանը 5 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    einnA (18.11.2012), Freeman (26.11.2012), Smokie (12.11.2012), Աթեիստ (12.11.2012), Ուլուանա (12.11.2012)

  9. #170
    լեռնադուստր
    Նաիրուհի-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    13.06.2009
    Հասցե
    Ամստերդամսկ
    Տարիք
    36
    Գրառումներ
    3,489
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    2 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Նաիրուհի-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Անզորությունից լացս գալիս է: Միտքը, որ իմ սիրելի մարդկանց ոչնչով օգնել չեմ կարողանում, ուղղակի սպանում է:
    Ո՞նց կարող եմ ուրախ լինել…
    ***
    Երկնքում անկյուն չկա Աստծո համար...
    Երեկվանից էս հոգեվիճակում եմ էլի...
    իսկ մարդը
    վախենում ա
    որ իրան
    չեն սիրի:

  10. #171
    լեռնադուստր
    Նաիրուհի-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    13.06.2009
    Հասցե
    Ամստերդամսկ
    Տարիք
    36
    Գրառումներ
    3,489
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    2 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    … Իմ վերջին սեր: Երբեք մի մոռացիր, որ ես քեզ հետ եմ, ես քոնն եմ: Ես սիրում եմ քեզ Մեծ սիրով: Եթե դու Այն ես, ում անվանում եմ Ինքը, ապա իմ սիրո համար ոչինչ չի նշանակում, թե դու ում կսիրես (չակերտների մեջ կամ առանց դրանց), ում հետ և ինչպես կամուսնանաս, քանի երեխա կունենաս և այլն: Միայն թե մնա այն, ում ես սիրեցի և սիրում եմ ու երբեք մի մոռացիր, որ ես քոնն եմ, որ ես քեզ հետ եմ լինելու, թեկուզ հեռվից, թեկուզ անջատված:

    Դու գիտես, որ մեզ վիճակված չէ ապրել միասին: Ես գիտեմ, որ կլինեմ քեզ հետ. ահա այս դիլեման է հենց մեր ճակատագիրը: Ընդունիր նրան` այդ ճակատագրին, ու ապրիր այդպես` դժվարին, բայց լուսավոր, սարսափելի, բայց հարուստ, խեղճ, բայց նախանձելի կյանքով:

    Ես նույնիսկ չեմ հարցնում.
    - Դու համաձա՞յն ես:
    Ես միայն ասում եմ Նրան (Աստծուն).
    - Բարեգութ եղիր, թող ամեն բան այնպես, ինչպես կա, երևի մենք նրա հետ ավելիի համար ուժ չգտնենք:

    Եվ ես ժպտում եմ քեզ, ժպտում եմ այնպես, կարծես թե քեզ համար ցավալի չէ և ինձ համար ցավալի չէ: Քանզի երկու երնեկ միաժամանակ չի լինում` կամ միասին, կամ Մեծ սեր` բաժանման մեջ…

    Բոլոր դեպքերում, չնայած այս ամենին, ես երջանիկ եմ, քանի որ ունեմ ամենամեծը, ամենակարևորն ինձ համար` Սեր: Ես պատրաստ եմ ցանկացած տառապանքի, միայն թե չլինի մի բան` հիասթափություն: Եթե հարկ է, խաբիր ինձ, միայն թե մի արա այնպես, որ ես կորցնեմ քեզ` հիասթափվեմ:

    Ընդ որում, ես հասկանում եմ, որ հիմարություններ եմ ասում: Պարզապես վաղուց քեզ չեմ տեսել, հարազատս,
    սիրելիս…

    Պարույր Սևակի նամակը Սուլամիթային
    իսկ մարդը
    վախենում ա
    որ իրան
    չեն սիրի:

  11. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Freeman (26.11.2012), Smokie (24.11.2012)

  12. #172
    լեռնադուստր
    Նաիրուհի-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    13.06.2009
    Հասցե
    Ամստերդամսկ
    Տարիք
    36
    Գրառումներ
    3,489
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    2 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Էսօր հարգանքի մասին էի մտածում։ Ինչ հետաքրքիր երևույթ է, ու ինչքան ենք մենք դրա կարիքն զգում։ Հաճախ սիրելուց գերադասում ենք։
    Մի ժամանակ չէի հասկանում էդ բառի կարևորությունը։ Մի ընկերուհի ունեի դասարանում, ով սովորություն ուներ բոլոր նամակների ու գրությունների մեջ շեշտել հարգելը։ «Ես քեզ շատ եմ սիրում ու հարգում...»։ Նյարդայնանում էի մի քիչ։
    Էսօր առաջին անգամ գիտակցեցի, որ ինձ համար էլ վաղուց ավելի կարևոր է, որ ինձ հարգեն։ Թեկուզ առանց սիրելու։
    Կան մարդիկ, ում ես շատ եմ սիրում, գնահատում եմ նրանց ինչ-ինչ արժանիքները, բայց էնքան էլ լուրջ չեմ վերաբերվում։ Այսինքն՝ մի քիչ հարգանքի պակաս կա, ու էսօր հասկացա, որ ոչ մի դեպքում չէի ուզենա՝ ինձ էլ էդպես վերաբերվեին։ Թող չսիրեն, թող ատեն, միայն թե չարհամարհեն։

    Էս մտքերը երևի եկան, որովհետև էսօր վերջապես հասկացա, որ որոշ մարդկանց հետ ունեցած կոնֆլիկտներս ոչ թե ինձ չսիրելու, այլ չհարգելու պատճառով էին։ Ու ի դեպ՝ էնպիսի մարդկանց, ում առանձնահատուկ շատ եմ սիրել։ Նոր հասկացա, թե ինչի էր ինձ համար էդքան ցավոտ նրանց կորցնելը. փաստորեն զգում էի իրական պատճառը, դրա համար էլ անգամ էսքան ժամանակ անց էդ մի-երկու դեպքը հիշելիս նույնքան վատ եմ զգում, ինչքան էն օրերին։

    Կարևոր է, որ մարդուն հարգեն։ Ցույց տան, որ նա արժանի է։
    Վիրավորված արժանապատվությամբ մարդուց վտանգավոր բան չկա։ Չի կարելի մարդուն ստիպել, որ իրեն նվաստացած զգա։ Երբ մարդն զգում է, որ իրեն արհամարհում են, ամեն ինչի ընդունակ է դառնում։ Մեկ է՝ չեն հարգում, էլ ի՞նչը պիտի նրան հետ պահի որևէ քայլից։ Երբ քեզ սիրող մեկին ցույց ես տալիս, որ արհամարհում ես իրեն, նա ամենայն հավանականությամբ կշարունակի գլորվել անդունդը։

    Շատ պարզունակ բան է երևի, ու բոլորն արդեն վաղուց էս մասին գիտեին։ Բայց ես հազիվ էսօր կարողացա զգացածս մտքի վերածել։ Մի գիրք հուշեց
    իսկ մարդը
    վախենում ա
    որ իրան
    չեն սիրի:

  13. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    CactuSoul (27.11.2012), Chilly (27.11.2012), Smokie (27.11.2012)

  14. #173
    լեռնադուստր
    Նաիրուհի-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    13.06.2009
    Հասցե
    Ամստերդամսկ
    Տարիք
    36
    Գրառումներ
    3,489
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    2 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Երջանկություն ասելիս ես ո՛չ ծովափ եմ պատկերացնում, ո՛չ արմավենիներ, ո՛չ էլ վարդի թերթիկներով ու մոմերով ռոմանտիկ երեկո: Երջանկության իմ սահմանումը շատ ավելի պարզ է ու մի քիչ էլ տարօրինակ երևի: Ես երջանիկ եմ, երբ երազելու հնարավորություն ունեմ ու դրա համար իդեալական պայմաններ: Իսկ էդ իդեալական պայմաններն ընդամենը ձմռան գիշերն է ու երաժշտությունը: Հատկապես աշնան վերջին է սրվում երազելու կարոտս, ու էս շրջանում ինձ համար երգը բնութագրելու միարտահայտություն կա՝ ձմռան գիշերվա տրամադրություն առաջացնող…
    Կատարողներ կան, որ ինձ համար հենց ձմռան գիշերներին լսելու համար են ստեղծված: Էս օրերին նույնիսկ առավոտյան էս մարդուն լսելիս ինձ ձմռան երեկոյի մեջ եմ զգում, ու թվում է, թե պատուհանից այն կողմ մեծ-մեծ փաթիլներով ձյուն է գալիս…

    իսկ մարդը
    վախենում ա
    որ իրան
    չեն սիրի:

  15. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Smokie (28.11.2012)

  16. #174
    լեռնադուստր
    Նաիրուհի-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    13.06.2009
    Հասցե
    Ամստերդամսկ
    Տարիք
    36
    Գրառումներ
    3,489
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    2 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Սիրահարություններիս քանակը շարունակում է անշեղորեն աճել 2 սիրահարություն/տարի արագությամբ
    իսկ մարդը
    վախենում ա
    որ իրան
    չեն սիրի:

  17. Գրառմանը 7 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    CactuSoul (06.12.2012), einnA (14.12.2012), Rhayader (09.12.2012), Ruby Rue (19.01.2013), Smokie (06.12.2012), StrangeLittleGirl (06.12.2012), Գալաթեա (12.12.2012)

  18. #175
    լեռնադուստր
    Նաիրուհի-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    13.06.2009
    Հասցե
    Ամստերդամսկ
    Տարիք
    36
    Գրառումներ
    3,489
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    2 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Սուտ կլինի, եթե ասեմ, որ Ֆլորա Մարտիրոսյանի մեծ երկրպագուն եմ եղել: Քիչ եմ լսել, էլ ավելի քիչ էլ սիրել եմ: Բայց մի քանի երգ շատ-շատ եմ սիրել ու էս վերջին ամսում հաճախ էի լսում:


    Քիչ բան գիտեի նրա մասին, բայց մեկի շնորհիվ կյանքի վերջին շաբաթներին հասցրեցի նրան ճանաչել, այլ հայացքով նայել ու սիրել: Եթե էս մահը մի քանի ամիս առաջ լիներ՝ հաստատ էսքան ցավ չէր պատճառի ինձ, կորստի զգացողությունն էսքան մեծ չէր լինի:


    Էսօր շատ հուզվեցի, երբ տիկին Ֆլորային օպերայի շենքից դուրս բերելիս բոլորն սկսեցին ծափահարել: Էնքան կենդանի էր էդ պահը, էնքան ազդեցիկ... Վերջին անգամ էլ Ֆլորա Մարտիրոսյանն այդ շենքը հոտնկայս ծափերի տակ լքեց…


    Ինչո՞ւ էի համոզված, որ նրան Պանթեոնում են տեղ հատկացրել: Պարզվեց՝ քաղաքային պանթեոնում էր: Զարմացա...


    ...Էս երգի վրա Մավրս էլ է ահագին աշխատանք կատարել: Արդյունքը ես էլ էսօր տեսա, ու բավական հաջողված էր իմ կարծիքով:



    ***

    Առավոտյան ձյուն կար: Ուրախությունս ու տխրությունս խառնվեցին իրար՝ էս ձևակերպումն ստանալով

    Երևանյան առաջին ձյունն այսօր իր վերջին երկրային ճանապարհին ուղեկցելու է Ֆլորա Մարտիրոսյանին: Հանգստություն հոգուդ, տիկին Ֆլորա, ու շնորհակալություն այն ամենի համար, ինչ արել ես...


    Վերջին խմբագրող՝ Նաիրուհի: 12.12.2012, 03:29:
    իսկ մարդը
    վախենում ա
    որ իրան
    չեն սիրի:

  19. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Գալաթեա (12.12.2012)

  20. #176
    լեռնադուստր
    Նաիրուհի-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    13.06.2009
    Հասցե
    Ամստերդամսկ
    Տարիք
    36
    Գրառումներ
    3,489
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    2 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Էլի հին թեմա:


    Վաղուց եմ զգացել, որ ինձ համար անգամ սիրահարված ժամանակ ամենասիրելի երաժշտությունը մնում է էթնիկն ու ժողովրդականը: Էդ երգերն ինձ համար միայն անցյալը հիշեցնող թանգարանային նմուշ կամ հայրենասիրական ոգի արթնացնելու միջոց չեն:
    Էնքա՜ն է եղել, երբ սիրահարված ժամանակ ուզեցել եմ ինչ-որ երգ լսել ու ինձնից անկախ ժողովրդականին եմ գնացել... Իմ զգացմունքները լավագույնս էդ երաժշտությունն է արտահայտում:
    Էս երգը գիշերը հայտնաբերեցի: Համշենի բարբառով է, ահագին բան հասկանում եմ: Էսքան սեր, նվիրվածություն, հնազանդություն (ֆեմինիստներին խնդրում եմ էս բառից չկառչել), սիրած մարդու համար հպարտության զգացում, նրան սիրելով նաև նրա հարազատներին սիրելու՝ իրոք զուտ սիրահարված կնոջը բնորոշ ցանկություն ո՞նց կարող է խտացած լինել մի երգի մեջ…



    Ու ես էլ ինձ շատ լավ կզգայի, եթե իմանայի, որ ինչ-որ մեկն էլ իմ մասին է նման երգերով մտածում
    իսկ մարդը
    վախենում ա
    որ իրան
    չեն սիրի:

  21. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    CactuSoul (13.12.2012)

  22. #177
    լեռնադուստր
    Նաիրուհի-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    13.06.2009
    Հասցե
    Ամստերդամսկ
    Տարիք
    36
    Գրառումներ
    3,489
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    2 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Աաաա, տարին մի անգամ իրոք ուրախանում եմ, որ ծնվել եմ

    Անցած տարիս՝ իր գերակշռող ձախողումներով ու կորուստներով, վերջնականապես փակում եմ էսօր։ Իմ նոր տարին միշտ էսօրվանից է սկսվել, էս տարի էլ ավանդույթը չեմ խախտի ու վաղը նոր մարդ կլինեմ։ Չէ, մյուս օրվանից նոր։ Վաղը հլը խմածությանս հետքերն եմ հաղթահարելու ։Ճ

    Էն պուճուր թվերիս էս երգի տակ լացում էի ծնունդներիս Էս տարի էլ ծնունդս առանց էս երգի չի անցնելու. հազիվ կիրակի է

    իսկ մարդը
    վախենում ա
    որ իրան
    չեն սիրի:

  23. Գրառմանը 5 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    RADIOmanyachka (27.01.2013), Smokie (05.02.2013), Ամմէ (06.01.2013), Արևհատիկ (11.01.2013), Ուլուանա (07.01.2013)

  24. #178
    լեռնադուստր
    Նաիրուհի-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    13.06.2009
    Հասցե
    Ամստերդամսկ
    Տարիք
    36
    Գրառումներ
    3,489
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    2 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մարդ կա՞ տեսնես, որ երբևէ իր մահը չի պատկերացրել

    Ինձ միշտ թվացել է, որ ես կա´մ աստիճաններից եմ գլորվելու, կա´մ սայթաքելու եմ սառույցի վրա։ Երկու դեպքում էլ ինձ տեսնում եմ ընկած գետնին, ու շոշափելիորեն իրական զգում եմ կոտրված գանգիս ցավը Ավելի ճիշտ՝ կոտրվածքը ծոծրակիս հատվածում է, նույնիսկ հոսող արյան տաքությունն եմ զգում։
    Հիմա ու ձմեռներն ընդհանրապես սառույցի վրայի մահս եմ պատկերացնում։ Էդ դեպքում համ էլ զգում եմ, թե գլխիս տակ լճացող արյունից ինչպես է սառույցը հալվում։ Հավես մահ է բայց...
    Ինձ չսպանեք, ես սառույցի վրա եմ մեռնելու, իիի ։Ճ
    իսկ մարդը
    վախենում ա
    որ իրան
    չեն սիրի:

  25. Գրառմանը 5 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Inna (19.01.2013), murmushka (20.01.2013), Ruby Rue (19.01.2013), Smokie (06.02.2013), Լուսաբեր (20.01.2013)

  26. #179
    լեռնադուստր
    Նաիրուհի-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    13.06.2009
    Հասցե
    Ամստերդամսկ
    Տարիք
    36
    Գրառումներ
    3,489
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    2 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Հիասթափության իրական ցավը էն չի, ինչ անում է քեզ համար հարազատ, սիրելի, թանկ մարդը քո կամ ուրիշի հանդեպ, այլ այն, որ դա հենց էդ մարդն է անում, այսինքն՝ էդ հարազատ, թանկ, սիրելի մարդը դրան ընդունակ է։ Ցավոտ է շատ։

    Երբ քեզ վիրավորում է սիրելիդ կամ ընկերդ, շատ հեշտ է հաղթահարել միայն արարքի հետևանքները, բայց ինչպե՞ս վերականգնել էն կոտրվածությունն ու դատարկությունը, էն սարսափելի ափսոսանքն ու հիասթափությունը, որ մնում է հերթական մարդուն որպես էդպիսին կորցնելուց հետո։
    Հնարավո՞ր է էդ ամենից հետո շարունակել մարդկային մտերմությունն այնպես, ասես ոչինչ չի եղել։ Ես մինչև հիմա չեմ կարողացել «կտրած հացն ամբողջացնել», չնայած էս անգամ վճռականորեն ուզում եմ փորձել։

    Ազնվորեն եմ ասում, պատրաստ եմ հազար անգամ ավելի ծանր փորձությունների միջով անցնելու, միայն թե էս ափսոսանքն էլ չզգամ։ Բութ դանակով սիրտ կտրտող էս ափսոսանքը, որ ևս մի մարդու հարցում սխալվեցի, որ էլի մեկն էն հասունությունը կամ մարդկային որակները չունեցավ, ինչն ուզում էի տեսնել նրա մեջ հենց ի´ր համար։

    Չնայած մարդն ի՞նչ մեղք ունի, որ ես նրան ավելին եմ պատկերացրել ու ավելի լավ որակներ եմ վերագրել, քան նա իրականում ունի
    իսկ մարդը
    վախենում ա
    որ իրան
    չեն սիրի:

  27. Գրառմանը 5 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    CactuSoul (22.01.2013), erexa (22.01.2013), Katka (22.01.2013), Smokie (06.02.2013), Գալաթեա (22.01.2013)

  28. #180
    լեռնադուստր
    Նաիրուհի-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    13.06.2009
    Հասցե
    Ամստերդամսկ
    Տարիք
    36
    Գրառումներ
    3,489
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    2 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Արի գրկեմ քեզ, արևս... Ուսիդ կարիքն ունեմ, անպաշտպան թիկունքս բազուկներիդ հանձնելու, կրծքիդ սեղմված հեկեկալու կարիքը։ Դատարկությունից մեջս ամեն ինչ զնգում է, արձագանքում, ուզում եմ գրկեմ քեզ ու չզգամ էս դատարկությունը։
    Չեմ ուզում չարանալ, դրա համար մարդկային ջերմությունդ եմ ուզում, արևս։ Փաթաթվեմ շողերովդ ու փակեմ աչքերս ու ոչ մի բան չզգամ, ոչ մի բան, գրողը տանի, մի պահ գոնե չզգամ էս ծվատող ցավը։

    Արևս... Կարոտել եմ էս բառին, վաղուց ոչ մեկին չեմ ասել, չեմ էլ ասի երևի։ Էս բառը քոնն է, միայն քոնը, բայց քեզ դժվար երբևէ հանդիպեմ, որ կարողանամ ասել։ Բայց դու կիմանաս, ես գիտեմ, որ կիմանաս, որ մինչև հիմա բոլոր գրածներս քո մասին են եղել, բոլոր սերերս քո մարմնավորումներն էին ու կլինեն, իսկ ԴՈՒ, հենց դու էդպես էլ չես լինի, ու ես ապարդյուն կորոնեմ ու կսպասեմ քեզ ու մեկ-մեկ էլ՝ տարին, երկու տարին մեկ այ էսպես կխեղդվեմ արցունքներիցս, կգժվեմ, կգրեմ քեզ, գոյություն չունեցող արևս, որովհետև դու ես ամենաիրականն այն ամենից, ինչ պատահել կամ եղել է երբևէ։

    Գրկիր ինձ, էնքան ամուր գրկիր, որ ձուլեմ քեզ մեջս ու էլ դրսում չփնտրեմ քեզ։ Ներիր րոպեական թուլություններս, բայց մենակ մի թող ինձ, հա՞, արևս... Միակս, ում կարող եմ ասել, որ սիրում եմ...

    իսկ մարդը
    վախենում ա
    որ իրան
    չեն սիրի:

  29. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Smokie (06.02.2013), Արամ (09.12.2013), Ուլուանա (23.01.2013)

Էջ 12 28-ից ԱռաջինԱռաջին ... 2891011121314151622 ... ՎերջինըՎերջինը

Թեմայի մասին

Այս թեման նայող անդամներ

Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)

Համանման թեմաներ

  1. Ուղեղային օրագիր կամ ARMbrain
    Հեղինակ՝ ARMbrain, բաժին` Անձնական օրագրեր
    Գրառումներ: 3
    Վերջինը: 01.06.2013, 15:36
  2. 10 խորհուրդ առողջ սրտի համար
    Հեղինակ՝ StrangeLittleGirl, բաժին` Առողջ ապրելակերպ
    Գրառումներ: 19
    Վերջինը: 12.08.2010, 23:04
  3. Սրտի ցավեր
    Հեղինակ՝ Haykolo1991, բաժին` Բժշկություն
    Գրառումներ: 14
    Վերջինը: 27.04.2010, 22:42
  4. Իմ մեծ սրտի փոքր անկյունը…
    Հեղինակ՝ Malu, բաժին` Ստեղծագործողի անկյուն
    Գրառումներ: 30
    Վերջինը: 25.02.2010, 02:00
  5. Սրտի՞ թե՞ ուղեղի թելադրանք
    Հեղինակ՝ @Lika@, բաժին` Սեր, զգացմունքներ, ռոմանտիկա
    Գրառումներ: 7
    Վերջինը: 28.04.2008, 09:48

Թեմայի պիտակներ

Էջանիշներ

Էջանիշներ

Ձեր իրավունքները բաժնում

  • Դուք չեք կարող նոր թեմաներ ստեղծել
  • Դուք չեք կարող պատասխանել
  • Դուք չեք կարող կցորդներ տեղադրել
  • Դուք չեք կարող խմբագրել ձեր գրառումները
  •