Ո՞րն է անցյալ ժամանակով խնդրելու իմաստը

[One_Way_Ticket]

Սա առկա է հայերենում (չէի՞ք ասի...), ռուսերենում (не могли бы вы...), անգլերենում (could you please...), և երևի թե բազմաթիվ այլ լեզուներում: Որևէ մեկը գիտի՞ սկզբնապատճառը: Շատ հետաքրքիր է:

[AniwaR]

Ինձ թվում է խնդիրը զուտ լեզվի մեջ է: Այդպես ավելի մեղմ և չպարտադրող է հնչում, հետևաբար՝ ավելի քաղաքավարի, քան «չե՞ք ասի»-ն: Այ, օրինակ, մտերիմներին, տարիքով փոքրերին հաճախ հենց այդպես էլ ասում են՝ «չե՞ս ասի» կամ «կասե՞ս»:

[Adriano]

Հետաքրքիր հարցադրում է, իսկ օրինակ որն է ավելի հաճելի. չէիք ասի ժամը քանիսն է,թե չեք ասի ժամը քանիսն է: Իմ կարծիքով վերջինը ավելի լավա: Իսկ ընդհանուր խնդիրը շատ նուրբ լեզվական է, մեզ լավ կբացատրեն լեզվի մասնագետները:

[Ֆոտոն]

Հիմարություն եմ կարծում, չնայած ոչ մի բացատրություն չունեմ:
Ես նախընտրում եմ ներկա ժամանակում շփվելը, ու ձևականություն եմ համարում այդ նրբերանգով արտահայտված քաղաքավարությունը:

[Rhayader]

Ինձ թվում է, սա ծագում է «եթե ինչ-որ-պայման, դուք կանեի՞ք ինչ-որ-բան» կառուցվածքի մասնավոր դեպքի կրճատումից. «եթե խնդրեի, կփոխանցեի՞ք ինձ աղը» դառնում է «կփոխանցեի՞ք ինձ աղը»: Իհարկե, սա միայն ենթադրություն է, ճիշտ կլիներ մասնագետ լեզվաբանի կարծիք լսել:

[Ներսես_AM]

Հայերեն տարբերակը իմ խորին համոզմամբ ռուսաբանություն է: Հայերենում այդպիսի հարցադրումը, իմ իմացածի սահմաններում իհարկե, սխալ է: Պետք է ներկա ժամանակով լինի:

Ի դեպ «Չե՞ս ասի» տարբերակնը նույնպես սխալ է ոնց որ թե: Պետք է լինի «Կասե՞ս»:

[Վիշապ]

Ինձ թվում է անցյալ ժամանակով խնդրելու իմաստը խնդրանքը բավարարելու պահի հստակեցումն է։ «Չէի՞ք ասի»–ն ենթադրում է, որ արդեն պետք է ասել, իսկ «չե՞ք ասի»–ն ենթադրում է, որ կարելի է ասել և հետո (չնայած մենք սովորաբար նույնն ենք հասկանում)։
«Կանեի՞ք» (ինչ որ բան) խնդրանքին «կանեի» (ինչ որ բան) պատասխանելը անտրամաբանական է, կամ անքաղաքավարություն, իսկ «կանե՞ս»–ին «կանե՛մ» պատասխանելը տրամաբանական է ու քաղաքավարության սահմաններում, և ենթադրվում է, որ «կարվի» շուտով, մոտ ապագայում, կամ առհասարակ (պարտադիր չի անմիջապես)։

[Rhayader]

Սա առկա է հայերենում (չէի՞ք ասի...), ռուսերենում (не могли бы вы...), անգլերենում (could you please...), և երևի թե բազմաթիվ այլ լեզուներում: Որևէ մեկը գիտի՞ սկզբնապատճառը: Շատ հետաքրքիր է:

Նախ՝ ոչ թե անցյալ ժամանակ, այլ ըղձական եղանակ: Երկրորդ՝ կազմվում է հետևյալ կերպ. ինչ-որ բան կանեի՞ք (եթե խնդրեի): Օրինակ՝ աղը կփոխանցեի՞ք, եթե խնդրեի: Անընդհատ կրկնվող «եթե խնդրեի»-ն սղվում է, մնում է՝ ինչ-որ բան կանեի՞ք:
Հիմքը սա է: Պատճառը՝ համաձայն եմ Վելվետի հետ, պակաս պարտավորեցնող է հնչում:

Վայ, մի անգամ արդեն պատասխանել էի, բայց ոչ այսքան կոնկրետ իմ ծանոթ լեզվաբաններն այս կարծիքին են հակված:

[Mr. Grom]

օրինակ ինձ երբ ինչ-որ մեկը դիմում է` եթե խնդրեմ կանե՞ս, կամ նմնատիպ հարցով, սովորաբար պատասխանում եմ` փորձի՛ր:

Թե չէ դուրս է գալիս, որ քեզ առանջարկում են խնդրանքի դիմաց ինչ-որ բան անել, դու անում ես, բայց էդպես էլ չեն խնդրում:

[Chuk]

Մոդերատորական. Թեմայի վերջին 9-ը՝ անձնական հարթության գրառումները ջնջվել են. բարի չէի՞ք լինի՝ մնալ թեմայի շրջանակներում:

[Interdenominational]

Ըստ իս, արհեստականորեն ու զուտ ձևական բնույթ կրող կախյալ վիճակ ստեղծելու, ըստ այդմ` "բարոյական կաշառքի" գործոնն է. կանխավ շնորհակալ լինելու ու դիմացինին տակտով պարտավորեցնելու միտումով...և այս ամենը` ժամանակի հետ հղկված, բարձրացված պատշաճ մակարդակի:

[StrangeLittleGirl]

Նախ՝ ոչ թե անցյալ ժամանակ, այլ ըղձական եղանակ: Երկրորդ՝ կազմվում է հետևյալ կերպ. ինչ-որ բան կանեի՞ք (եթե խնդրեի): Օրինակ՝ աղը կփոխանցեի՞ք, եթե խնդրեի: Անընդհատ կրկնվող «եթե խնդրեի»-ն սղվում է, մնում է՝ ինչ-որ բան կանեի՞ք:
Հիմքը սա է: Պատճառը՝ համաձայն եմ Վելվետի հետ, պակաս պարտավորեցնող է հնչում:

Վայ, մի անգամ արդեն պատասխանել էի, բայց ոչ այսքան կոնկրետ իմ ծանոթ լեզվաբաններն այս կարծիքին են հակված:

Ռայ ջան, ըղձական չի, պայմանական անցյալ ա:

Ոնց հասկանում եմ, շատ լեզուներում ա էդպես: Ֆրանսերենում որ հաստատ Ճիշտն ասած, զարմանում էի իրենց թիթիզության վրա, հետո նկատեցի, որ հայերենում էլ ա տենց, ամաչեցի:

[Rhayader]

Ռայ ջան, ըղձական չի, պայմանական անցյալ ա:

Կներես, իսկապես