Հայ էր. Խորխոռունի...
Հայ էր. Խորխոռունի...
Դե Վիկիպեդիան վստահելի աղբյուր չի համարվում, ես էլ ուզում եմ անպայման հայ լինի, որ համոզեմ հայ ա
Ամենից դժվարը սև կատու գտնելն է մութ սենյակում, հատկապես երբ այնտեղ կատու չկա: (Կոնֆուցիուս)
"It takes a good man to prevent a catastrophe, and a great man to make use of one."
Շատ լավ է, շնորհալություն: Բայց որքան շատ փաստեր ունենամ այնքան լավ: Իսկ ի՞նչ աղբյուրներից են այս նյութերը: Ուղղակի Պետք է Արվեստի և Պատմության պրոֆեսորի համոզեմ, դժվար գործ է լինելու:
Ամենից դժվարը սև կատու գտնելն է մութ սենյակում, հատկապես երբ այնտեղ կատու չկա: (Կոնֆուցիուս)
"It takes a good man to prevent a catastrophe, and a great man to make use of one."
Պանդուխտ (03.12.2010)
Quyr Qery (04.01.2012)
Դե հայկական խորամանկություն կօգտագործեմ, փաստերն էլ կարելի է մի փոքր ձևափոխել ու հարմարացնել Կարևորն որ հայ ազգի պատմական կարևորության և խաղացած դերի վրա մի փոքր լույս սփռենք օտարների մոտ, թեկուզ այս ձևով հետաքրքրություն ստեղծենք: Թե չէ ցավալի է, բայց շատ քիչ են խոսում և սովորում մեր մասին:
Ամենից դժվարը սև կատու գտնելն է մութ սենյակում, հատկապես երբ այնտեղ կատու չկա: (Կոնֆուցիուս)
"It takes a good man to prevent a catastrophe, and a great man to make use of one."
Ոչ մի ձևափոխում և հարմարեցում` ճշմարտությունը ոչ միայն նման բաների կարիք չունի, այլև դրանք արժեզրկում են ճշմարտությունը: Իրականում Նեֆերտիտին իրոք հայուհի է, քանի որ, ի դեմս նրա, մենք գործ ունենք մ.թ.ա. II հազարամյակի երկրորդ կեսում գոյություն ունեցած Հայոց 5 թագավորություններից մեկի` Միտանիի, արքայադստեր հետ
Համեցեք իմ ֆորում
Միայն արժանապատվություն ունեցողը կարող է գնահատել դա և իր, և ուրիշների մոտ:
Իսկ ինչ ապացույցներ կան որ Միտաննին հայկական պետություն էր:
Կամ ինչ ապացույցներ կան, որ հայկական չէր:
Lion (03.12.2010)
Ուրեմն նախ հասկանանք, թէ հայերն ու հայկականը այդ ժամանակ ինչպիսին էին. ինչպէ՞ս էին խօսում, ի՞նչ լեզու էին օգտագործում, թւերին ի՞նչ անուններ էին տալիս՝ մե՞կ, երկո՞ւ, երե՞ք, թէ՝ այլ անուններ:
Այսպիսի բաներ լուծելու համար առաջին հերթին պէտք է լեզուաբանութիւն ուսանիլ:
Առհասարակ՝ հայ լինելու գաղափարը, եւ որեւէ ազգութեան գաղափար կա՞ր այդ ժամանակ:
Այլապէս, մեր հարցը այն մասին, թէ՝ Նեֆերթիթին հա՞յ է, կը նմանի հարցնելուն՝ Լուսնի վրայ պամիդորի կիլոն ի՞նչ կարժի:
Վերջին խմբագրող՝ Պանդուխտ: 03.12.2010, 16:33:
Ռուֆուս (03.12.2010)
Միտանիի (հնդեվրոպական/հարիական "մատ" - "մայր", "երկիր" բառից) թագավորությունում մ.թ.ա. 1561 թ-ից սկսեց իշխել Եգիպտոսից Կիռնակի գլխավորությամբ Եգիպտոսից հեռացած Հայկազուտների (այսպես կոչված "Հաքսոսների") դինաստիան: Թագավորությունն ընդգրկում էր Հայոց Միջագետքը, Անդրեփրատյան Ծոփքն ու Հյուսիսային Ասորիքը և կենտրոնացված պետություն էր: Թագավորության բնակիչները հայտնի էին որպես "Հա(յա)րիներ" (այլ ոչ թե աղավաղված "Խուռիներ"):
“Հուրի” անվանումը ռուսալեզու գրականության մեջ անցյալ դարում բացատրելիորեն սխալ կերպով (քանի որ ռուսական այբուբենը չունի “հ” տառը) սկսեց գրվել “Խուրի” կամ “Խուռի” և այդ տեսքով հետագայում սկսեց արտաբերվել հայալեզու գրականության մեջ (օր.` ՀՍՀ հատոր 5, էջ 102)` ավելի հեռացնելով այն իր սկզբնական տեսքից: Սակայն “հ” տառ ունեցող այբուբեններով գրականությունում` օրինակ ֆրանսալեզու կամ անգլալեզու գրականության մեջ (պրոֆեսոր G. Contenau ,La Civilisation des Hittites et Hurrites du Mitanniiե, Paris 1948, Gelb I.J. "Hurrians and Subarians", Chikago 1944) նրանք կոչվում են իրականության ավելի մոտ` “հուրի” անունով, ինչպես նրանց իրականում կոչել են օրինակ եգիպտացիները: Իր հերթին հանրահայտ է “ա” և “ու” տառերի նույնացումը սեպագիր լեզվում (ամենահայտնի օրինակը` Արարատ-Ուրարատ և այլն): Այսպիսով կարելի է ասել, որ “Հուրի”-ին իրականում հնչեցվել կամ գրվել է որպես “Հարի”, որն էլ իր հերթին ակնհայտորեն հանգում է “Հայարի”-ի:
Հետաքրքիր է, որ այս “Հայարի”-ների ակտիվությունը Փոքր Ասիայում և Մերձավոր Արևելքում հանընկնում է Հայկական մեծաքանակ հեծյալ բանակի` “Հակսոս”-ների (“Հակսոս” անվանումը այստեղ օգտագործվում է պայմանականորեն, խառնաշփոթից խուսափելու համար, քանզի “Հակսոս”-ներն ուղղակիորեն հայերն էին. այս մասին վերևում արդեն խոսվել է), Եգիպտոսից Պաղեստինի ուղղությամբ հեռանալու հետ: Այս գործընթացը սկսվեց արդեն մ.թ.ա. մոտ XVII դարի կեսերից և ավարտվեց մ.թ.ա. 1561 թ-ին: Իսկ մ.թ.ա. 1561 թ-ից հետո ըստ Մանեթոնի “Հուրի (Հայարի – Մ.Հ.) երկրից” եկած “Հակսոս”-ների մասին տեղեկությունները իսպառ դադարում են (ինչը բնական է, քանի որ այդպես Եգիպտոս մտած հայերին կոչում էին եգիպտացիները, իսկ այժմ նրանց մեծ մասը, չհաշված անկասկած “անարժան հիշատակման” որոշակի թվով գերիների, այլևս Եգիպտոսում չէր) և դրա փոխարեն աղբյուրները սկսում են ավելի ակտիվորեն խոսել “Հայարի”-ների մասին: Ուշագրավ է, որ.
1. Եգիպտոսից իր ժողովրդի և բանակի հետ հեռացած Հայկազուտների հերթական արքայի անունը` Կեռտա, մի, այն էլ իրար նման տառի (որը լիովին կարող էր շփոթվել արձանագրություններում կամ դրանց վերծանություններում) ճշգրտությամբ համապատասխանում է Միտանիի թագավորության առաջին արքայի անունին` Կիռտա, որը հատկապես վերևում ասվածի ֆոնի վրա, լիակատար հիմք է տալիս ասելու, որ դրանք նույն անձիք են,
2. Եգիպտոսից Մովսեսի հեռանալու հայտնի պատմությունը տեղադրվում է այս իրադարձություններից մոտ 100 տարի հետո, մի հանգամանք, որը, հիմք ունենալով նաև հայ և հրեա ազգերի ընդհանրությունները, հիմք է տալիս համարձակ ենթադրություն անելու այն մասին, որ Պաղեստինում գտնվող հրեական ազգի սեմիտական նախնական էթնոզանգվածին խառնվել են Եգիպտոսում մ.թ.ա. 1561 թ-ին Հայկական հիմնական բանակի հեռանալուց հետո գերի մնացած և միայն հետագայում Մովսես անունով իրենց առաջնորդի գլխավորությամբ դժվարությամբ փախուստի դիմած հայեր ու արդյունքում վերջնականապես ձևավորվել է հրեական ազգը,
3. Հարիներն արևապաշտ էին, որը բնորոշ է Հայկական լեռնաշխարհին, իսկ նրանց գերագույն աստվածներն էին Արևը և համաշխարհային գրականության մեջ “Ինդրա” անունով ընդունված աստվածը: Սակայն երբ “Ինդրա” անունը կարդում ենք ոչ թե ձախից աջ, այլ հակառակը, ապա ստանում ենք այդ ժամանակաշրջանում Հայկական լեռնաշխարհի աստվածներից մեկի անունը` “Արդնի”: Կարելի է ենթադրել, որ Միտանիում այս կամ այն պատճառով “Արդնի” անունը գրել են աջից ձախ, իսկ վերծանողները այն կարդացել են դասական ձևով` ձախից աջ, կամ էլ տեղի է ունեցել նմանաոճ որևէ մի թյուրիմացություն:
Համաշխարհային գրականության մեջ այժմ գերիշխում է այն տեսակետը, որ “Հակսոս”-ներն ազգակից են եղել Հարիներին (“Հայարի”-ներին) կամ էլ ուղղակիորեն եղել են հարիական ցեղեր (վերջին տեսակետի հիմնադիրն է հայտնի եգիպտագետ Վ. Հելկը): Այսպիսով, հաստատելով ճշմարտությունը խառնաշփոթ կերպով ներկայացնող այս սխեման, կարելի է ուղղակի պարզաբանելով ճշգրտել այն և ասել, որ Հարիները (իրականում` “Հայարի”-ները) պարզապես հայերն էին, որոնք, մտնելով Եգիպտոս և այստեղ կոչվելով “Հակսոս”-ներ ու հետագայում Պաղեստինով նահանջելով իրենց Հայրենիքի ուղղությամբ, Հյուսիսային Ասորիքում և Հայոց Միջագետքում իրենց կոչել կամ շրջապատի կողմից կոչվել են “Հարի” (“Հայարի”): “Անվանափոխության” պատճառներից կարելի մատնանշել օրինակ այն, որ այդ ժամանակահատվածում “Հայ” և “Արի” անվանումները նույնացվում և դեռևս հավասարապես օգտագործվում էին (այդ հետագայում էր հայերի մեջ ամրապնդվելու “Հայ”-ը, իսկ օտարների մեջ` “Արի”-ին համարժեք “Արմեն”-ը) կամ էլ այն, որ դրանով Եգիպտոսի Հայկազուտների դինաստիայի “Հայարիները” իրենց առանձնացնում էին ընդհանուր “արիական” տարածքից արդեն որպես առանձին ժողովուրդներ առանձնացած այլ “Արի”-ներից (օրինակ` Հնդկաստանի հյուսիսում և Պարսկաստանի արևելքում իշխող “Մարտի նետվող” Հայկերի դինաստիայի “Հնդարի”-ներից): Հայրենիք վերադարձած Հարիները (“Հայարի”-ները) “տեղ չգտնելով” (թող սա ճիշտ իմաստով հասկացվի) Արատտայի կենտրոնական շրջաններում (որը բնականաբար զբաղեցված էր ժամանակին իրենց Հայրենիքից չհեռացած անձանց կողմից) ստիպված հաստատվեցին համեմատաբար նոսր բնակեցված Արատտայի ծայրամասային շրջաններում` Հայոց Միջագետքում և Հյուսիսային Ասորիքում: Այստեղ նրանք հիմնեցին նոր Հայկական պետություն` Միտանիի թագավորությունը, որը արիական գերիշխանության վերջնական փլուզումից հետո ձեռք բերեց լիակատար ինքնուրույնություն:
Համեցեք իմ ֆորում
Միայն արժանապատվություն ունեցողը կարող է գնահատել դա և իր, և ուրիշների մոտ:
Kna (04.12.2010)
Լեոն շնորհակալ եմ տեղեկատվության համար: Այժմ կթարգմանեմ և կապացուցենք:
Պանդուխտ, կարելի է մեր մեջ վիճել, չհամաձայնել ու կասկածի տակ դնել պատմական փաստերն ու եղելությունները, թեկուզ ավելի լավ հասկանալու համար դրանք, սակայն օտարներն այդ առաքելությունը առավել քան իրագործում են, պետք չէ մենք էլ օգնենք: Երբ տեսնես թե ինչպես են արհեստականորեն նսեմացրել մեր պատմության նույնիսկ կասկածի տակ չեղող փաստերն, թե պատմության դասագրքերից ինչպես է բացակայում Հայաստանը, համոզված եմ նույն կատաղությունը կզգաս ինչ ես:
Ամենից դժվարը սև կատու գտնելն է մութ սենյակում, հատկապես երբ այնտեղ կատու չկա: (Կոնֆուցիուս)
"It takes a good man to prevent a catastrophe, and a great man to make use of one."
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ