Առօրյա

[unknown]

Բարև երջանկություն ես քեզ սպասում էի...
Վերջ...փակեցի անցյալիս դուռը...լավ ու վատ անցած օրերը...բարև նոր կյանք...բարև կյանքիս նոր էջ...ուզում եմ ներկաս վայելել հոգուս անդորրով...իմ ներկա՝ քեզ կկառուցեմ իմ երազանքներով դեպի պայծառ ապագաս...հուշեր ջան կխնդրեի ձեզ չանհանգստացնել ինձ իմ ներկայում...ուղղակի լուռ նստեք սրտիս ու ուղեղիս ձեզ հատկացված անկյունում...սիրտ իմ դու հիմա մաքուր ես դրսում թափվող ձյան պես...ժամանակն է արդեն երջանիկ լինելու,սկսելու նոր կյանք մոռանալով հինը...
Բարև նոր օր...բարև նոր կյանք...

[unknown]

Ինչ հաճելիյա երբ քեզ հիշում են...ետ ետքան էլ դժվար չի հավաքել համարը ու զանգել թեկուզ մեկ րոպեյով,թեկուզ չխոսել ուղղակի հիշեցնել որ հիշում ես դեռ...ենքան ուրախ եմ որ հիշվող մարդ եմ եղել ձեզ համար կուրսիս երեխեք...իմ համար ետ իրոք կարևորա...
ուֆֆֆֆֆֆֆ հոգնել եմ հոգնելուց...

[unknown]

Ենքան ասելիք ունեմ Քեզ...բայց ոչինչ չասեցի..թողեցի որ ամեն ինչ վերջանա...ինքս ինձ մի անգամ խոսք եմ տվել որ արածներիս համար երբեք չեմ փոշմանի...ինչ էլ անեմ միայն ես մեղավոր կլինեմ...ու հիմա ես ինքս ցանկացա որ ավարտվի ամեն ինչ...բայց ենքան ցավ կա սրտումս,ենքան վատ եմ ինձ զգում առանց Քեզ...Դու երբեք էլ չես եղել,բայց առանց Քեզ էլ չեմ կարողանում,առանց Քո մասին մտքերի ասես դատարկ լինեմ...ես ինքս էի այս ամենը ծրագրել,բայց ահա ամեն ինչ իմ պլանով եղավ ու Դու ընդմիշտ հեռացար ինձանից,բայց ես մտածում եմ ինչի եսպես եղավ...ինքս իմ վրա ծիծաղում եմ իսկ արդյունքում սիրտսա տուժում իմ փորձարկումներից...ինչևէ մնաս բարով ես անգամ ընդմիշտ...հուսով եմ ճիշտ որոշում եմ կայացրել ու կսովորեմ ապրել առանց Քեզ...եսօր առաջին օրնա ու ստացվումա ոնց որ...
Օրագիրս կներես որ գրեցի քեզ սրա մասին բայց ուղղակի պետքա մի տեղ գրեի ու հանգստանայի...
Եսօր բոլոր ձեռագիր օրագրերս վառեցի...սա առաջին քայլներ Քեզ սրտիցս հանելու համար...գիտեմ որ հեշտ չի լինի,բայց ես հավատում եմ որ անհնարին բան չկա ես կյանքում...միայն ցանկությունա պետք ու կամքի ուժ...

[unknown]

Հիմա համոզվեցի որ Աստված մի դուռը փակումա մյուսը բացում...

[unknown]

Օրագիրս նորից եկա...դժվարա շատ հիմա գրել այն մասին ինչ զգում եմ...պարտություններ շատ եմ ունեցել կյանքում,բայց այս մեկը լրիվ տակնուվրա արեց ներաշխարհս...այնքան դժվարա ապրել այս իրականության մեջ երբ հավատում ես ամբողջ սրտով քո հաջողությանը,սպասում ես որ ահա ամեն ինչ քո ուզածով կլինի ու վերջին վայրկյանին քեզ հուսախաբ են անում...մարդկանց դաժանությունը սահմաններ չունի...հիմա եմ հասկանում որ կան մարդիկ որոնց համար տոն է այն օրը որ ինչ որ մեկին ցավ են պատճառում...ինչպես կարելի է այդքան դաժան լինել...
Մի վայրկյանում փշրվեցին բոլոր երազանքներս,կորցրեցի հավատս մարդկանց հանդեպ,առաջին անգամ անձամբ բախվեցի այն հանգամանքին որ մարդկանց մեջ շահնա հիմա խոսում...բայց չէ որ կան ավելի բարձր արժեքներ...չէ որ մարդ առաջին հերթին խիղճ պետքա ունենա...ինձ համար սա լրիվ ուրիշ աշխարհա,որին առաջին անգամ եմ հանդիպում,որից միշտ խուսափում էի...ինչքան կուզենաի չլիներ ես ամենը,չհիասթափվեի...մեկ մեկ հիմա վախենում եմ իրականությունից...չեմ ուզում տնից դուրս գամ...միթե այս աստիճան չեմ ճանաչում մարդկանց...
Չէ տխուր չեմ ու չեմել տխրի,որովհետև երևի սա էլ կյանքիս փորձերից մեկն էր,որը պետքա անցնեի հասկանալու համար որ կան նաև այս տիպի մարդիկ ու նրանք ապրում են իմ կողքին,բոլորի կողքին ուղղակի դիմակներ հագած,ու այնքան դժվարա հավատալ որ նրանք բարի չեն,լավը չեն...մի խոսքով ես չեմ ուզում բողոքել ուղղակի կնդունեմ պարտությունս ու կհամարեմ որ բարին այս էր,որ դեռ կունենամ հաջողություններ կյանքումս ու այս ամենը չի փոխի ինձ...
Ժպտում եմ քանզի տխրելու պատճառ չունեմ,քանզի ես այն եմ ինչ կամ ու անգամ Ձեզ նմանների կողքին ապրելով ես կլինեմ միշտ նույն դրական մարդը...

[unknown]

Արդեն ինքս ինձ չեմ հասկանում...մոտս ուշադրության պակասի զգացումա ուզում եմ ինձ անընդհատ ուշադրություն դարձնեն,բայց հենց սկսում են իմ մասին մտածել զզվում եմ որ ուշադիր են իմ հանդեպ...
Նշանադրություն...երևի յուրաքանչյուր աղջկա երազանքներից մեկնա ունենալ իր կյանքում այդ օրը...այսօր եղբորս նշան էինք գնացել...այնքան անբացատրելիյա ետ զգացողությունը...շատ եմ մասնակցել նման արարողությունների,բայց հիմա ուրիշ ձև եմ զգում...
Կարոտել եմ Քեզ

[unknown]

Ամեն օր նույնը...արդեն անգիր գիտեմ օրս...դե արի ու մի բողոքի

[unknown]

Օրերը անցնում են մեկը մյուսի հետևից դառնալով հուշեր իմ կյանքում...այնպես ինչպես Դու...ամեն անցնող օրվա հետ կարոտս ավելի է ուժեղանում...բայց ես հետ չեմ նայելու միայն առաջ...
հարմարվում եմ արդեն որ էլ չկաս...

[unknown]

Արև ընդհանրապես չեմ սիրում միայն ձյուն...իսկ այսօրվա արևով շատ ուրախացա...ցանկություն առաջացավ դուրս գալ բակ արևը վայելելու համար...մեջս նորից դրական լիցքեր ավելացան...այս վերջին մի ամսվա մեջ առաջին անգամ տնից իմ կամքով դուրս եկա բակ...նորից կյանք եմ վերադառնում...
Գեղեցիկ ես շատ բնություն...մի տեսակ քո մեջ էլ շունչ զգացի...
Են տպավորություննա մեջս որ մի տարիյա տնից դուրս չեմ գալիս...անարդարա ես կյանքը,բայց դե կյանքա ամեն ինչել պատահումա...պետքա ուժեղ լինեմ ու նորից փորձեմ սկսել ապրել լիարժեք կյանքով...

[unknown]

Ինչքան քիչ բանա հարկավոր մարդուն երջանիկ լինելու համար ուղղակի զգալ որ քեզ սիրում են ու որ դու պետք ես ինչ որ մեկին...

[unknown]

Երբ հասցրեց փոխվել ամեն ինչ...ախր ես չեմ ուզում ետ փոփոխությունները...ուզում եմ միշտ նույնը լինի ամեն ինչ ուզում եմ ժամանակը կանգնի լավ օրերի վրա...երբ հասցրեցի օտարանալ ինձ հարազատ մարդկանց հետ...այսօր կուրսիս ամենամոտ ընկերուհու հաջողությունների մասին իմանում եմ ուրիշներից...ես իրա հետ խոսում եմ իսկ ինքը ինձ դրա մասին չի ասում...ես չեմ ճանաչում մարդկանց,բայց ախր չգիտեմ ոնց ճանաչեմ...ոնց լավ ընկերներ ձեռք բերեմ...միշտել շատ են եղել ընկերներս բայց ես 2 ամսվա մեջ ինչ տաննեմ,ոչ մի տեղ չեմ գնում մնացել են հատուկենտ մարդիկ որոնք դեռ հիշում են ինձ ոչ տոն օրերին...ահավոր հիասթափված եմ ինքս ինձնից...տենցել չհասկացա որ բոլորը չեն իմ պես մտածում...

[unknown]

Ուխ ինչ լավա...ավարտում եմ եվս 3 անգամ կգնամ ու վերջ...դիպլոմայինիս համար,նախապետականիս ու պետական քննությանս...ենքան լավա որ գիտեմ ավարտում եմ...ով ինչ ուզումա ասի բայց ես ուրախ եմ որ ավարտում եմ..

Հետ եմ վերցնում խոսքերս ամեն ինչ կտայի նորից այս օրերը ապրելու համար...կարոտել եմ ինստիտուտիս կյանքը...

[unknown]

Չէ...չի լինում մոռանալ...դու այնքան խորն ես սրտիս մեջ որ մտքիցս դուրս չես գալիս...ախր ինչի հենց դու պետքա ամենադժվար պահերիս կողքիս լինեիր...իսկ հիմա...միշտ կմնաս սրտումս...
Գիշերները հազիվ եմ լուսացնում...անընդհատ մտածում եմ որ կգրես...բայց ոնց որ հարմարվում եմ արդեն առանց քեզ...

[unknown]

Եսօր հիշողությունների օր էր...բացեցի առավոտից ակումբը ու չգիտեի ինչ անեի..մեկել սկսեցի վարկանիշներս կարդալ...նենց մի զգացողություն առաջացավ մոտս...հաճելի էր վերհիշել անցածս ուղին...

[unknown]

Չկաս դու ու սիրտս ասես կանգնած լինի
Չկաս դու ու ասես ես էլ չլինեմ...