Օրագիրս գիտես ինչքան բան կա ներսումս հիմա,ինչքան թախիծ ու ուրախություն...չգիտեմ ուրախ եմ թե տխուր բայց վերջապես ինքս իմ մեջ ամեն ինչ պարզեցի...ինչքան ցավալիյա իմ համար բայց վերջ...վերջ այս եսիս,վերջ AnushA կերպարին...ինքը զոհ գնաց դառը իրականությանը...ամեն ինչ շատ դժվարա հիմա և շատ հեշտ...ուղղակի էլ չկա հիմա,միայն մի հասարակ Անուշ անունով աղջիկ կա,որը ապրումա օրվա հետ չունի ոչ մի երազանք ու նպատակ,դրանք երևի ժամանակի հետ կգան իսկ հիմա...երևի մի օր նորից կգա իմ այդ կերպարը երևի տարիներ հետո կամ միգուցե շուտ կամ...չգիտեմ այն ժամանակ էլ վերջի տառը A կլինի թե չէ,բայց...միգուցե ես թույլ մարդ դուրս եկա միգուցե հիասթափվեն ինձնից մարդիկ,բայց երեկ այս կերպարիս ընդմիշտ հրաժեշտ տվեցի...երանի սիրտը ցույց տալ լիներ,կամ ապրումները նկարագրել...
Խնդրում եմ այս գրառմանը շնորհակալություններ չհայտնել ու չմեկնաբանել...
Շնորհակալ եմ բոլորիդ ինձ այսքան ժամանակ լսելու ու այս էջ մտնելու համար...Ձեր երբեմնի AnushA...
Մեջբերել
Էջանիշներ