"The secret "/«Գաղտնիք» հոգեբանական ֆիլմ

[Rhayader]

Վերջապես ես հենց այսպիսի գրառմանն էլ սպասում էի, ինչքան էլ ուզենան հակառակը ցույց տան բավարար չի լինի արդեն ինձ ուրիշ բան համոզելը:
Իսկ ապացուցված ա դա գիտես?

Ու՞մ կողմից: Որտե՞ղ: Ե՞րբ: Ինչպե՞ս:

---------- Ավելացվել է՝ 07:24 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 07:21 ----------

Եվս մեկ հատված գրքից: Վերջը ամբողջ գիրքը թարգմանելու եմ դառնամ թարգմանիչ:

_______________________________________________________________________________

Մարդիկ մեծ մասամբ մտածում են այն մասին թե ինչ չեն ուզում, հետո էլ զարմանում են, թե ինչպե՞ս ստացվեց, որ այն ինչից խուսափում են անընդհատ հայտնվում է իրենց կյանքում:
Մեր հասարակության մեջ դարեր ի վեր մոլեգնում է մի համաճարակ, որը ժանտախտից ավելի սարսափելի է: Այդ համաճարակը կովում է՝ «չեմ ուզում»: Մարդիկ մտածում են, գործում են եւ ուղորդում են իրենց ուշադրությունը այն բանի վրա ինչը չեն ուզում:

Ձգողականության օրենքը անաչառ է, նա չի տարբերում չարը բարուց, նա պարզապես ընդունում է ձեր մտքերը եւ վերադարձնում է ապրումների եւ իրադարձությունների ձեւով:
Եթե դուք կենտրոնանում եք այն բանի վրա ինչը չեք ուզում, օրինակ՝ « ես չեմ ուզում, ուշանալ, միայն թե չուշանամ» , ձգողականության օրենքը չի հասկանում, որ դուք դա ուզում եք: Ձգողականության օրենքը չի տարբերում ուզելը կամ չուզելը, երբ դուք կենտրոնացած եք ինչ որ բանի վրա, կապ չունի թե ինչի ուղղությամբ, դուք դարձնում եք այն իրականություն:

Դուք հորինում եք ձեր կյանքը եւ այն դառնում է իրականություն:

Դուք ունեք ընտրելու հնարավորություն: Դուք ուզում ե՞ք հավատալ , որ ձեր կյանքում ամեն բան պատահականության արդյունք է եւ ցանկացած վատ բան կարող է ցանկացապ պահի տեղի ունենալ: Դուք ուզու՞մ եք հավատալ, որ հանգամանքների վրա չունեք իշխանություն, թե ուզում եք հավատալ, որ ամեն բան ձեր ձեռքերում է: Դուք ունեք ընտրելու հնարավորություն, ինչ էլ որ ընտրեք, կդառնա ձեր կյանքի փորձառությունը:

Ապացուցում ես իմ պնդումը: Ես հիմնավորում եմ պահանջում, դու հերթական բառերի հեղեղն ես գրում, որոնք իմ հարցի հետ կապ չունեն:
Նույնիսկ չեմ պատրաստվում կարդալ

---------- Ավելացվել է՝ 07:27 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 07:24 ----------

Հարգելիս, ես նոր չէ, որ բացահայտում եմ, պարզապես թեման փորձում եմ լրացնել ըստ էության:
Ամեն ինչ էլի ծայրահեղացնում եք, ո՞վ ասեց, որ ձեռքերը ծալած, հայացքը երկնքին հառած անշարժ պետք է նստել եւ ձմեռ պապիկի նվերին սպասել: Իհարկե պետք է գործել, չարչարվել, բայց սխալ մտածելու դեպքում քրթնաջան չարչարանքները ջուրը կլցվեն, հետո էլ կասենք էս ո՞նց եղավ:

Իսկ եթե ամենաճիշտ մտածելու դեպքում էլ փողոցում գլխիդ դաշնամուր ընկնի, «Գաղտնիքը» կօգնի՞

---------- Ավելացվել է՝ 07:33 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 07:27 ----------

Պարզ բան ասեմ. «դրական մտածիր», «լավատես եղիր»՝ դա մի խորհուրդ է, որ ոչ գաղտնիք է, ոչ էլ բան, հաճախ ենք իրար տալիս: Դրական մտածողությունն այն չի, ինչի մասին կարելի է նման զիբիլ գիրք գրել: Չէ, բազմաթիվ գրքեր: Չամիչը գիտի՝ թե ինքը միակ «սիքրեթի վկան» է: Թող թեմայում մի քիչ վերև կարդա, տեսնի, թե ինչպես է Ֆոտոնը գաղտնիքի շնորհիվ հարևաններից պատրք ստանում ու ավտոբուսում տեղ ազատում: Ու թող դրանից հետո կրկնի, թե ծայրահեղացնում եմ:
Հետո, Չամիչ ջան, հաջողության ու փողերի մագնիս դառնալու փոխարեն կարող էիր թե սեփական, թե ուրիշների նյարդերը խնայել, եթե հավաստի գիտելիքների մագնիս դառնայիր: Ոչ թե կարդայիր սատանան գիտի ինչ գրքեր: