Հանճարները ով գիտի իրար լավ էլ հասկացան:
Մի քիչ նմանա ճապոնական հանճարեղ սուսերամարտիկների /Մուսաշի ու Յագյու Մունենորի/ ու ծաղկի պատմությանը:
PS. Վելլեր ահագին սիրում եմ, լավ գրողա:
Հանճարները ով գիտի իրար լավ էլ հասկացան:
Մի քիչ նմանա ճապոնական հանճարեղ սուսերամարտիկների /Մուսաշի ու Յագյու Մունենորի/ ու ծաղկի պատմությանը:
PS. Վելլեր ահագին սիրում եմ, լավ գրողա:
The chattering mind provides the major obstacle to achieving magical intent. Only those who can learn how to switch off the internal dialogue can succeed with magic. If you can stop thinking you can do almost anything. - Peter J. Carroll, Octavo: A Sorcerer-Scientist’s Grimoire
Էս ինչ խառնաշփոթ բան ստացվեց ինձ համար: Անցյալ տարի էր,ուսանողները դասի ժամանակ իրենց երաժշտագետ դասախոսին հարցրել են ,թե` բա "Սուսերով պար"-ը խիա տենց գժական ռիթմերով գրել Խաչատրյանը, ինքն էլ պատմելա, որ մի հանդիպմանա գնացել,բայց դուռը փակել են, սկի հաց ուտելու,խմելու բան չի եղել մենակ սեղանին դրվածա եղել նոտայի տետր ու մատիտ, հա մեկ էլ մի հատ ծաղկաման, ու էդ սենյակը շատ աղքատիկա էղել: Մի քանի ժամ սպասելա -սպասելա ու , չդիմանալով նրան.որ զուգարան չկա, արելա ծաղկամանի մեջ:Ու արդեն տենց գժված հորինելա էդ պարը:
Ոչինչ չարժե այն, ինչ դու գիտես, բայց ոչ ոք չգիտի, որ դու այդ գիտես:
ՀՈՒԼԻՈՍ ԿԵՍԱՐ
Ներողություն համարձակության համար, բայց «քո ու երեխեքի արած կատակներն» այդքան հայտնի չեն, ու հանրաճանաչության տեսակետից էլ կարող է դուք մի թեթև զիջեք Դալիին ու Խաչատրյանին:Rhayader-ի խոսքերից
Վելլերի ոճն ինձ էլ շատ դուր է գալիս, անընդհատ ուզում եմ որոշ բաներ թարգմանել... Բայց դե Նորին Մեծություն Ծուլությունը թույլ չի տալիս: Այս թեման բացելով, ուզում էի ասել, որ անգամ հայության ամենաականավոր ներկայացուցչին ծաղրի առարկա սարքելուց էլ պետք չի յուրաքանչյուր բառ այնքան սրտամոտ ընդունել, ինչպես որ «տանջվում »ենք «Տազիտում» գրվածի պատճառով:
Վերջին խմբագրող՝ Արևածագ: 04.06.2010, 16:11:
Rhayader (04.06.2010)
Ո՞վ ասեց, թե հանրաճանաչությունը պիտի սահմանափակի մարդուն: Էն էլ՝ ԴալիինՆերողություն համարձակության համար, բայց «քո ու երեխեքի արած կատակներն» այդքան հայտնի չեն, ու հանրաճանաչության տեսակետից էլ կարող է դուք մի թեթև զիջեք Դալիին ու Խաչատրյանին:
"Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"
Voice of the Nightingale - իմ բլոգը
Արևածագ (04.06.2010)
Չգիտեմ ո՞վ է ասել, բայց ես նման բան չեմ ասել: Եթե մարդն ինքն իրեն չուզենա սահմանափակել, ոչ ոք նրան սահամանափակել չի կարող: Մի կողմ եմ դնում օրինախախտներին ու ֆիզիկական բռնությամբ սահմանափակվածներին:Ո՞վ ասեց, թե հանրաճանաչությունը պիտի սահմանափակի մարդուն: Էն էլ՝ Դալիին
Եթե Դալին իրեն թույլ էր տվել մարդուն նսեմացնել, ըստ իս , մենակ այդ հնամենի սկիհը չէ, սենյակի բոլոր պարագաներն ու կահկարասին կարելի էր որպես ... գիշերանոթ օգտագործել:
Բայց ախր ինչո՞վ էր նսեմացրել, էանմահացրեց Խաչատրյանի «Սուսերով Պարը», կարելի է ասել, այդ թվում՝ նաև Խաչատրյանի աչքերում: Համոզված եմ՝ խեղճ մարդու մահանալու մեջ քիչ դեր չի ունեցել այդ էպիզոդը
"Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"
Voice of the Nightingale - իմ բլոգը
My World My Space (04.06.2010), Ռուֆուս (04.06.2010)
Ես էդ պատմությունը շատ վաղուց էի լսել մի քանի տարբերակով, ըստ մեկի Խաչատրյանը սափորի մեջ չէր միզել, ըստ մյուսի էլ Դալին լրիվ տկլոր ոչ թե ցախավել էր քշում, այլ ձի
Բայց ամեն դեպքում չեմ կարծում, որ սա ինչ-որ մի կերպ նսեմացնում ա Խաչատրյանին, ընդհակառակը Դալին հենց էս ձևով էր որոշել իր հարգանքի տուրքը մատուցել Խաչատրյանին: Հաշվի առեք, որ Դալին բոլոր ստանդարտներից դուրս մարդ էր, լրիվ աննորմալ (լավ իմաստով, իհարկե), ուտի Դալիի գործողությունները պետք չէ նորմալ ձևով մեկնաբանել ու ընկալել
Իսկ Խաչատրյանն էլ երևի էդ ժամանակ մի փոքր բիձացել էր, մի ժամ սպասելուց, սափորի մեջ միզելուց հետո էլ կորցրել էր հումորի զգացումը: Հնարավոր ա, որ եթե Խաչատրյանն էլ մի քիչ Դալիի պես գիժ լիներ, Դալիին կհրավիրեր Երևան, սենյակում մի ժամ կփակեր, հետո էլ տկլոր կմտներ, կմիզեր Դալիի «Հիշողության հավերժությունը» կտավի կրկնօրինակի (բայց ավելի լավ կլիներ բնագրի վրա միզեր) ու դուրս կգար
Վերջին խմբագրող՝ Ռուֆուս: 04.06.2010, 18:37:
I may be paranoid but no android!
Անմահացրե՞ց... Հնարավոր է որ մերկիրան կատարումով մի քիչ նպաստեց «Սուսերով պարի» «գովազդին»: Այս պատմությանը, մինչ Վելլերի պատմվածքները կարդալը, ծանոթ չէի: Բայց հինգ տարեկանից գիտեի, «Սուսերով պարն» ինչ է:
Ափսոս որ պիտի շեղվեմ թեմայից, բայց զարմանում եմ, այդ ինչպե՞ս եղավ, որ Ռայադերը, ինչպես բոլորը, սիրում է Դալիին: Չսազեց...
Թեման ամբողջությամբ չեմ կարդացել, բայց էս նախադասությունը աչք ծակեց: Ի՞նչ է, Դալի սիրելու մեջ ինչ-որ վատ բան կա՞: Ես էլ եմ սիրում, այն էլ շատ: Իմ ամենասիրած նկարիչների շարքում է: Ինքնասպան լինելուս ժամանա՞կն է:Ափսոս որ պիտի շեղվեմ թեմայից, բայց զարմանում եմ, այդ ինչպե՞ս եղավ, որ Ռայադերը, ինչպես բոլորը, սիրում է Դալիին: Չսազեց...
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Ռայադերին դուր է գալիս Դալիի նկարների միֆոպոետիկան, նկարելու տեխնիկան, ինչպես նաև հարազատ հոգի է գտելԱփսոս որ պիտի շեղվեմ թեմայից, բայց զարմանում եմ, այդ ինչպե՞ս եղավ, որ Ռայադերը, ինչպես բոլորը, սիրում է Դալիին: Չսազեց...
"Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"
Voice of the Nightingale - իմ բլոգը
Արևածագ (04.06.2010)
Վա՜յ չէ, բա մեզ ու՞մ ես «բրախելու»:
Ես չեմ կարող ասել՝ սիրում եմ սրան կամ նրան, ուղղակի որոշ չափով ծանոթ եմ նրանց ստեղծագործություններին, ու եթե այնքան հարուստ լինեի, կգնեի Դալիի գործերից, ոչ թե նրա համար, որ «սիրտս է թրթռում դրանցից», այլ որպես կապիտալի երշխավորված ներդրում:
Արևածագ, սա այն դեպքն է, երբ հոսանքը որոշել է Ռայադերին համընթաց հոսել)))
"Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"
Voice of the Nightingale - իմ բլոգը
Արևածագ (05.06.2010)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ