Անեկդոտներ հրեաների մասին

[Leo Negri]

Էրկու հրեա բարեհաջող արտագաղթում են Ռուսաստանից` մեկը Իսրայել, մեկը Գերմանիա: մի էրկու տարուց զանգվում են` ինչ կա չկա, ինչ ես անում, տենց բաներ: Իսրայել գնացածը.
- Դե, ֆիրմա եմ բացել, ընտանիք ունեմ, տղայա ծնվել, փող ունեմ, շրջապատում հարգված բարեպաշտ հրեա եմ: Քո մոտ ինչ կա:
- Դե, դեռ ընտանիք չունեմ, փող չունեմ, աշխատավարձս ցածրա:
- Բա արի ստեղ, կօգնեմ, ոտքի կկանգնացնեմ:
- Չէ, դու չես հասկանում: Ես դիակիզարանում եմ աշխատում, ու չես հավատա, ամեն օր գերմանացի եմ վառում!!!!!!

[Ուլուանա]

Մի հրեան՝ մյուսին.
– Իցհա՛կ, ռեստորանում անվճար ընթրելու հանճարեղ ձև գիտեմ։
– Պատմի՛ր, Աբրահա՛մ, պատմի՛ր։
– Որևէ լավ ռեստորան ես մտնում փակվելուց մի քիչ առաջ։ Պատվիրում ես խորտիկներ, խմիչք, լավագույն ճաշատեսակները, աղանդեր։ Երբ բոլոր մատուցողները գնան տուն, վերջինը կմոտենա քեզ, իսկ դու կասես. «Ես արդեն վճարել եմ ձեր ընկերոջը, որը քիչ առաջ գնաց»։
Հաջորդ օրը միասին գնում են ռեստորան։ Պատվիրում են ամեն ինչ և սկսում վայելել։ Վերջապես մոտենում է վերջին մատուցողը.
– Ներեցեք, բայց մենք արդեն փակում ենք։ Խնդրում եմ վճարել պատվերի համար։
Աբրահամը.
– Բայց մենք արդեն վճարել ենք ձեր ընկերոջը։
Իցհակը.
– Ի դեպ, երկա՞ր պետք է սպասենք մանրին…

[Գալաթեա]

Պաղեստինցի մի ընտանիք որոշում է իրենց երեխային ուղարկել հրեական դպրոց, այն բացատրությամբ, որ իբրև իրենց դպրեցներում լավ չեն սովորեցնում, բայց իրանակում տեղեկություններ հայթայթելու հայտնելու:
Առաջին օրվա դասից հետո գալիս է տուն, նստում են սեղան, ընթրելու:
- Ահմեդ, դե պատմիր, տղաս:
Երեխան լուռ ծամում է իր հացը:
- Ահմե՞դ, ինչ կար դպրոցում:
Պատասխան չկա:
- Քեզ հետ եմ խոսում, տղա, - հայրն արդեն սկսում է նյարդայնանալ:
Նորից ոչ մի պատասխան չի հնչում և կատաղած հայրը երեխային ծեծելով՝ սոված ուղարկում է քնելու:
Հաջորդ օրը դպրոցում հրեա ուսուցիչը տեսնում է Ահմեդի կապտած ու ուռած դեմքը:
- Աբրահամչիկ, սիրելիս, այս ի՞նչ է եղել:
- Ինչ իմանամ, ուսուցիչ, ինձ համար խելոք նստած հաց էի ուտում, էդ անասուն արաբը վրա տվեց ու սաղ հարամ արեց:

[Ուլուանա]

Մի հրեան՝ մյուսին.
– Իսահա՛կ, եթե դու երկու շքեղ «Մերսեդես» ունենայիր, մեկն ինձ կտայի՞ր։
– Հարգելի՛ Աբրահամ: Մենք արդեն երեսուն տարի է, ինչ ծանոթ ենք։ Մենք ընկերներ ենք: Դա հա՞րց է, որ տալիս ես: Իհա՛րկե, մեկն անպայման քոնը կլիներ։
Որոշ ժամանակ անց.
– Լսի՛ր, Իսահակ, իսկ եթե երկու ճոխ զբոսանավ ունենայիր, նրանցից, որ Ռոման Աբրամովիչն ունի, մեկն ինձ կտայի՞ր։
– Ի՞նչ հարցեր ես տալիս, Աբրահա՛մ: Մենք եղբոր պես ենք իրար հետ: Իհա՛րկե, կտայի:
Որոշ ժամանակ անց.
– Իսկ, պատկերացրու, Իսահա՛կ, որ դու ունենայիր երկու հավ...
– Աբրահա՛մ, այ դա արդեն ազնիվ չէ։ Դու շատ լավ գիտես, որ ես ունե՛մ երկու հավ...

[Ուլուանա]

Ռաբինովիչը Նյու Յորքում մտնում է հրեական ռեստորան։ Նրան սպասարկում է մի չինացի, որը խոսում է գերազանց եբրայերենով։ Ռաբինովիչը մտնում է ռեստորանի տիրոջ մոտ.
– Ասացեք, որտեղի՞ց եք գտել իվրիտ իմացող չինացու։
– Սսսս,– տերը նայում է շուրջը։– Նա կարծում է, թե դա անգլերեն է:

[Ուլուանա]

Հրեական դպրոց նոր ուսուցիչ է գալիս։ Նրան շրջապատում են երեխաները և
սկսում պատմել դպրոցի, դասարանի մասին։ Ցույց տալով երեխաներից մեկին՝
ասում են.
– Իսկ սա հիմար Աբրահամն է: Եթե նրան տաս կես և մեկ շեքել արժողությամբ մե-
տաղադրամներ, նա կընտրի կեսը, որովհետև այն ավելի մեծ չափս ունի։ Երեխաները մոտ են կանչում Աբրահամին, և նա իրոք ընտրում է կես շեքելը։
Դասերից հետո ուսուցիչը մոտենում է Աբրահամին ու հարցնում.
– Իմ կարծիքով, դու մաթեմատիկա լավ գիտես։ Չե՞ս հասկանում, որ մեկ շեքելն ավելի շատ է, քան կեսը։
– Իհարկե, հասկանում եմ։
– Բա ինչո՞ւ ես ընտրում կեսը։
– Եթե ընտրեմ մեկ շեքելը, նրանք ինձ այլևս փող չեն տա...

[Աթեիստ]

Աբրահամը նստած փողերն է հասշվում, մեկ էլ վազելով գալիս է մի այլ հրեա ու ասում, «Շուտ արի, Հիսուսն ա էկէլ, բոլորին կանչում ա»:
Սա թե. «Հեսա կգամ» ու շարունակում է հաշվել փողերը:
Մի քանի րոպեից ուրիշ հրեա է վազելով գալիս. «Շուտ արի, արդել բոլորս հավաքվել ենք, քեզ ենք սպասում, Հիսուսն ա կանչում»:
Սա էլի. «Հեսա գալիս եմ»:
Չդիմանալով` Հիսուսն ինքն է գնում նրա հետևից: Գալիս է, կանգնում գլխին ու ասում. «Շա՞տ պիտի քեզ սպասենք»:
Աբրահամը, մունաթով. «Պահ, ով էլ լինի խոսացողը»:

[Jarre]

Ձեզ գուցե մի քիչ անկապոտ թվա, բայց ես հավանում եմ էս անեկդոտը։

Ուրեմն մուսուլմանը, քրիստոնյան ու հրեան իրար պատում են, թե բարձրյալն ոնց ա իրանց օգնել։

Քրիստոնյա. մի օր ինքնաթիռով մեկնում եմ ուրիշ երկիր քարոզի, մեկ էլ տեսնեմ կայծակ, ամրոպ ու իքնաթիռը սկսում ա ընկնել։ Ես աղոթում եմ Աստծուն։ Եվ պատկերացնում ե՞ք ինչպիսի՜ հրաշք. երկնքում կայծակ, ամրոպ իսկ իմ ինքնաթիռը նորմալ շարունակում է իր թռիչքը։

Մուսուլման. մի օր նավով ճանապարհորդում եմ այլ երկիր, որպեսզի Ալլահի խոսքը տարածեմ, մեկ էլ սկսվում ա ահամոր ուժեղ փոթորիկ ու նավը սկսում ա խորտակվել։ Ես աղոթում եմ Ալլահին։ Եվ պատկերացնում ե՞ք ինչպիսի՜ հրաշք. ծովում փոթորիկ, հսկայական ալիքներ, իսկ իմ նավը նորմալ շարունակում է իր ընթացքը։

Հրեա. դե ի՞նչ ասեմ։ Իմ հետ էլ են հրաշքներ տեղի ունեցել։ Ուրեմն մի շաբաթ օր փողոցով քայլում եմ, մեկ էլ տեսնում եմ գետնին ընկած հաստափոր դրամապնակ։ Ուզում եմ վերցնել, բայց հիշում եմ, որ շաբաթ է։ Աղոթում եմ տիրոջը։ Եվ պատկերացնում ե՞ք ինչպիսի՜ հրաշք. բոլորի համար շաբաթ է, իսկ իմ համար ուրբաթ։

[Mephistopheles]

ԿԳԲ-ն Աբրահամի դուռը ծեծում ա…

-ով ա՞
-ԿԳԲ-Ից ենք
-ի՞նչ կա…
-ուզում ենք զրուցել…
-քանի՞ հոգով եք…
-երկու…
-դե զրուզեք իրար հետ…