Իսկ հիմա ավելի պարզ ասեմ: Այս թեման քննարկման առարկա դարձնելով շահարկելու տեղ եք տալիս: Պետք է պարզապես բանի տեղ չդնել ու վերջ: Եթե կա գլուխ կախող, պետք է նրան բացատրել, որ ոչ մեկի քո մասին հնչեցրած միտքը քո գլուխ կախելու պատճառ չի, այլ ոչ թե բացատրել, որ տեսեք-տեսեք, Պուշկինը սենց բան չի ասել: Պուշկինը հրաշալի գրող էր, բայց կներեք, մեղմ ասած թքած ունեմ, թե Պուշկինը հայերի մասին ինչ է մտածել կամ ինչ է ասել երբևէ. ուզում է դրական, ուզում է բացասական: Հասարակ կոմպլեքս է ինչ-որ հայտնի գրողի կարծիքը քո ազգի մասին սենց քննարկման առարկա դարձնելը:SSS-ի խոսքերից
Իսկ երբ դու սկսում ես «արդարանալ» (որը հուշեմ, որ չակերտների մեջ էի գրել), կամ պարզաբանել, ինչպես դու ես ասում, դա դիմացինիդ հնարավորություն է տալիս քննարկման մեջ մտնելու, սկսելու հիմնավորել, որ չէ, գիտես, Պուշկինը այդտեղ ուզել է իր վերաբերմունքը ցույց տալ, և այնտեղ գծիկ բնավ պետք չէր, որ հասկացներ, որ հենց վախկոտ է համարում: Իսկ մի՞թե մեզնից որևէ մեկը կասկածում է, որ ցանկացած ստեղծագործություն կարելի է հազար ձևի մեկնաբանել: Էն պահից, որ դու սկսում ես էս մտքին ուշադրություն դարձնել ու պարզաբանել, էդ պահից դու ՓԱՍՏՈՒՄ ԵՍ, որ քո համար կարևոր է Պուշկինի կարծիքը ու դիմացինիդ տալիս հնարավորություն խաղալու դրա վրա, դու ցույց ես տալիս քո թույլ կողմերից մեկը՝ ուրիշի կարծիքից կախված լինելը, կոմպլեքսը
Մեջբերել
Էջանիշներ