Պուշկինն ինքն իրեն էլ անվանել է «շան որդի»: Վյազեմսկուն ուղղած նամակում՝ «Բորիս Գոդունովն» ավարտելու կապակցությամբ, ահա թե ինչ է գրում.
«Трагедия моя кончена; я перечел ее в слух, один, и бил в ладоши и кричал, ай-да Пушкин, ай-да сукин сын!"»: Հետո՞...
Իսկ վերը բերված ռուսերեն հատվածներում, գոնե ես, վիրավորական ոչինչ չեմ տեսնում: Եթե որդին միայնակ, անզեն վիրավորի գլուխը չի կտրել՝ նրա թշվառ ու անպաշտպան վիճակը հաշվի առնելով, ուրեմն դա խոսում է որդու բարոյական վեհության, ասպետության մասին: Ընկածին չխփելը մի՞թե վախկոտություն է:
Ադրբեջանն ու իր կարծիքը մրջնաչափ չափանիշ չի մեզ համար: Իրենց ռիսկը հերիքում է միայն... քնած մարդուն կացնահարելուն:
Մեջբերել
Էջանիշներ