Ալեքսանդր Պուշկին. «Տազիտ»

[Լեռնցի]

Ախր առաջին գրառման մէջ հանգամանալից բերւում է թէ ինչ է նկատի ունեցել Պուշկինը:

[ars83]

իսկ էն հարցին ասել ա, թե չէ, ես որևէ պատասխան չունեմ

Դրանից էլ պետք էր սկսել: Շնորհակալություն, ես իմ տված հարցի պատասխանը կարդացի:

---------- Ավելացվել է՝ 23:35 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 23:31 ----------

Այդ բացասական ենթատեքստը, անկախ կետադրական նշաններից, ավելի քան ակնհայտ է. հեղինակը հենց դա էլ նկատի է ունեցել՝ դու վախկոտ ես ու ստրուկ, կարճ ասած՝ դու հայ ես՝ հայ բառի մեջ ամփոփելով այդ երկու հատկանիշները:

«Ավելի քան ակնհայտ է»-ից որևէ ավելի համոզիչ հիմնավորում կներկայացնե՞ք:

Իսկ Պուշկինի՝ հայերի նկատմամբ ունեցած, մեղմ ասած, բացասական վերաբերմունքը ոչ մեկի համար էլ գաղտնիք չէ

Ինձ համար, օրինակ, գաղտնիք է: Փաստերով կապացուցե՞ք (նամակներ, հուշեր, և այլն...):

...դրանից մենք չպիտի հոգեբանական տրավմա ունենանք

Մենք հոգեբանական տրավմա չունենք: Ոչ ոքի խոսքերից: Պարզապես մենք ավելի վստահում ենք տրամաբանորեն հիմնավորված տեսակետներին:

---------- Ավելացվել է՝ 23:48 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 23:35 ----------

Իրականում էստեղ ոչ մի վերլուծության կարիք էլ չկա,

Բա լեզվաբանը սենց կարտահայտվի՞ քերականական վերլուծության մասին: Առարկում եմ. վերլուծության կարիք միշտ էլ կա:

Հայրը որդու վրա ահավոր ջղայնանում ա, մի քանի վատ բան ա ասում, ու էդ նույն շարքում, նույնքան ջղայնացած ու նույնքան «чернее ночи», ասում ա «հայ»:

Թեկուզ հենց «ստրուկ ու երկչոտ» անվանի հային. էդ թալանչի, արնախում կերպարի բերանում դա միայն դրական երանգ է ձեռք բերում: Հիմա անցնենք բուն հարցին. Պուշկինը ի՞նչ տեսակետ է փորձել ներկայացնել հայի մասին: Հարցնում եմ հետաքրքրությունից ելնելով, այլ ոչ սրտատրոփ կիսաուշաթափ ստրկական կոմպլեքսախառը ակնկալիքով: Նույնիսկ կարող եմ թուքս հավաքել բերանումս ու անցնել մեկնարկային դիրքի, եթե ցանկանում եք:
Իսկ եթե որևէ մեկին չի հետաքրքրում այդ հարցը, ապա անհասկանալի է, թե ինչու է այդ թեմայով գրառումներ անում :

[Շինարար]

Մոդերատորական. «Դու վախկոտ ես, դու ստրուկ ես, դու հայ ես» ("Ты трус, ты раб, ты армянин") թեման հեղինակի համաձայնությամբ վերանվանվել է «Ալեքսանդր Պուշկին. «Տազիտ»-ի: Ցանկալի է, որ քննարկման մասնակիցները չսահմանափակվեն պոեմի միայն մի արտահայտության վերլուծությամբ, այլ փորձեն պոեմը քննարկել ավելի համակողմանիորեն:

[*e}|{uka*]

Իսկ Պուշկինի՝ հայերի նկատմամբ ունեցած, մեղմ ասած, բացասական վերաբերմունքը ոչ մեկի համար էլ գաղտնիք չէ, և հետո ինչ, որ նման բան է գրել, դրանից մենք չպիտի հոգեբանական տրավմա ունենանք

Իմ համար գաղտնիք էր, նման բան չկա:

Поди ты прочь — ты мне не сын,
Ты не чеченец — ты старуха,
Ты трус, ты раб, ты армянин!
Будь проклят мной! поди — чтоб слуха
Никто о робком не имел ….

Պուշկինը լրիվ չեչեն ա եղել, հա:
Ու՞մ ոնց հարմար է,այնպես էլ մեկնաբանում է , ինչպես ասում են ամբողջ աշխարհը մի ձև է հասկանում, հայերը այլ:
Նախ բոլդով նշված տողում գծիկ//ծիռե// չկա, ի տարբերություն այլ տողերի, որն էլ լեքսիկայի տեսանկյունից բացառում է համեմատականը «գող» և «վախկոտ» բառերի հետ:
Քրիստոնյա բառը փոխվել է «հայ» բառով, երևի նրա համար, քանի որ Ղուրանում քրիստոնյաները դրանք անհավատներն են, բացի դրանցի հայերս ենք առաջինը ընդունել քրիստոնեությունը ու Կովկասում հայերն են լիովին հալալ զուլալ քրիստոնյա, ու մարդը «քրիստոնյա»-ն «հայ» է դարձրել, պլյուս դրան հղելով իր հիացմունքը հայ ժողովրդի նկատմամբ:
«Ай да Пушкин! Ай да сукин сын»: Ա. Պուշկինը երևի չի ենթադրել, որ բոլոր հայաֆոբիայով տառապող ազգերը այդ տողերը անհաջող կերպով կօգտագործեն, երբ հարկ կլինի:

[SSS]

Ոնց տեսնում եմ Պուշկինն իրեն հետմահու PR -ա ապահովել...Ախր իրոք չ մի տրամաբանություն չունեն ձեր կարծիքները'

Դրական էր ուզում արտահայտվեր թող հենց տենց էլ գրեր: «Դու քաջ ես, դու ստուկ չես, դու հայ ես»: Ուռու բաներ դուրս տալու փոխարեն կարար նորմալ մարդերեն գրեր:

Եվ երևի թե պետք է շարունակեր."ոչ մեր նման.ստրուկ, վախկոտ և չեչեն"
Ախր հազար անգամ ասվեց, ար դա Պուշկինը չի ասում, այլ նրա հերոսը...էստեղ ընդամենը հնարք էօգտագործված, ոչինչ ավելին

[ՆանՍ]

Իմ կարծիքով` Պուշկինը, չեչեններին որակելով որպես արնախում ազգ, հայերիս էլ որակելա ստրուկ ու վախկոտ, որովհետև էդ մահմեդականների հրեշավորությունների հետ համեմատած մեր խղճով լինելը որակվումա որպես վախկոտություն:

[Elmo]

Վազգեն ջան, էդ մարդը պոետ ա եղել, ռուս քերականությանը արտակարգ տիրապետել ա: Խեղճի մտքով երևի չի անցել, որ վաղը-մյուս օրը, հայ հասարակ ընթերցողը իրանից պահանջելու ա «ավելի պարզ լեզվով գրել», որ բոլորին հասկանալու լինի: Թե չէ կարողա «հասարակության պահանջներին» ընդառաջ գնար, տեքստի կեսը կրճատեր, կետադրության նշաններից էլ թողներ մենակ վերջակետը:


Ինձ թվում ա՝ իսկական կոմպլեքսն էն ա, որ մարդը երբ մի բան ակնհայտ չի, կամ նորություն ա, ասում ա «սա մեզ պետք չի»:

Խնդրում եմ, Չուկի հետ Պուշկինի գլուխը ու ձեր մարսողական համակարգը հանգիստ թողեք Հասկացանք, որ Պուշկինի կարծիքը ձեզ չի հետաքրքրում, բայց որ այդպիսի էմոցիոնալ մեկնաբանությւոններ եք անում, մարդում մոտ սկսում են կասկածներ առաջանալ ձեր անտարբերության վերաբերյալ:

Հ.Գ. Վաղուց քեզ չէի «տեսել» ֆորումում: Ահագին ուրախացա:

Արս ջան ախր դու էլ բնական գիտությունների մարդ ես: Ի՞նչ ես ընկել Պուշկինի խելքին:
Պոետը գրում ա ժողովրդի համար: Պոետը պետք ա ժողովրդին հասկանալի ու ժողովրդին հասանելի տողեր գրի: Պուշկինի մոտ կարգին էլ ստացվում ա պարզ ու բովանդակալից տողեր գրելը:
Նույն պարզ ու բովանդակալի ոճով հայերին ասել ա ստրուկ ու վախկոտ: Թո ի՞նչ լավ բան ա ի նկատի ունեցել դա ասելով, ինձ չի հետաքրքրում: Կարդում եմ ստրուկ, հասկանում եմ ստրուկ:

հ.գ. Մի օր էլ դու ինձ ուրախացրու էլի: Ֆիզիկական ներկայությունով

[Շինարար]

Չէի ուզում ասել, բայց պիտի ասեմ, Տազիտի կերպարը իրոք վախկոտ և ստրուկ պառավ կնոջ կերպար ա

[ars83]

Չէի ուզում ասել, բայց պիտի ասեմ, Տազիտի կերպարը իրոք վախկոտ և ստրուկ պառավ կնոջ կերպար ա

Նայած թե տվյալ հասարակության մեջ ինչ արժեքներ են ընդունված:
Պետք է նշել (տես ընդգծած մասը), որ Տազիտի քաջությունը հատուկ նշվում է նրա դաստիարակի կողմից. իսկ նա, ինչպես հասկանում եմ, հարգված մարդ լինելով, այդ հարցում չպիտի որ սխալվեր: Այսինքն, վրեժ լուծելու և բռնի ուժ կիրառելու ունակ էր, բայց չէր անում: (Շինարարին հիասթափեցնելով )

"Прошло тому тринадцать лет,
Как ты, в аул чужой пришед,
Вручил мне слабого младенца,
Чтоб воспитаньем из него
Я сделал храброго чеченца.
Сегодня сына одного
Ты преждевременно хоронишь.
Гасуб, покорен будь судьбе.
Другого я привел тебе.
Вот он. Ты голову преклонишь
К его могучему плечу.
Твою потерю им заменишь -
Труды мои ты сам оценишь,
Хвалиться ими не хочу".

[Շինարար]

Նայած թե տվյալ հասարակության մեջ ինչ արժեքներ են ընդունված:
Պետք է նշել (տես ընդգծած մասը), որ Տազիտի քաջությունը հատուկ նշվում է նրա դաստիարակի կողմից. իսկ նա, ինչպես հասկանում եմ, հարգված մարդ լինելով, այդ հարցում չպիտի որ սխալվեր: Այսինքն, վրեժ լուծելու և բռնի ուժ կիրառելու ունակ էր, բայց չէր անում: (Շինարարին հիասթափեցնելով )

Ճիշտն ասած, չհամոզեցիր, Մաթևոսյանի «Ծառերը» երևի կարդացել ես:

Հ. Գ. Ի դեպ, հիշեցնեմ, որ օտարալեզու մեջբերումները ակումբում չեն խրախուսվում, եթե կից հայերեն թեկուզ բառացի թարգմանությունը չի ներկայացվում:

[ars83]

Ճիշտն ասած, չհամոզեցիր, Մաթևոսյանի «Ծառերը» երևի կարդացել ես:

Մաթևոսյան ընդհանրապես չեմ կարդացել: Եթե էլեկտրոնային նյութեր տաք (պրոֆայլում ),կփորձեմ կարդալ:

Հ. Գ. Ի դեպ, հիշեցնեմ, որ օտարալեզու մեջբերումները ակումբում չեն խրախուսվում, եթե կից հայերեն թեկուզ բառացի թարգմանությունը չի ներկայացվում:

Հարգելի ընթերցող: Սույն թեմայի թիվ 69 գրառման մեջ կատարված ռուսերեն մեջբերումը պատմում է այն մասին, ինչպես է մի ծերունի Տազիտին հանձնում հորը: Հայրը տասներեք տարի առաջ Տազիտին՝ թույլ առողջություն ունեցող մանուկին, հանձնել էր ծերունուն՝ արի չեչենցի դաստիարակելու համար: Պատանուն հորը հանձնելիս ծերունին մխիթարում է հորը մյուս որդու կորստյան կապակցությամբ՝ նշելով, որ հայրը կկարողանա իր գլուխը դնել Տազիտի հուժկու ուսին, փոխարինել որդու կորուստը և գնահատել իր՝ դաստիրակի կատարած աշխատանքը: