User Tag List

Էջ 653 684-ից ԱռաջինԱռաջին ... 153553603643649650651652653654655656657663 ... ՎերջինըՎերջինը
Ցույց են տրվում 9,781 համարից մինչև 9,795 համարի արդյունքները՝ ընդհանուր 10256 հատից

Թեմա: Անկապ օրագիր

  1. #9781
    Ուշադիր
    Chuk-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    17.03.2006
    Հասցե
    Երևան
    Տարիք
    40
    Գրառումներ
    25,245
    Բլոգի գրառումներ
    31
    Mentioned
    82 Post(s)
    Tagged
    1 Thread(s)
    Նախորդ գրածիցս հետո սրա կարիքը կա: Չնայած, որ մեծ մասը չգիտեն ու չեն հասկանալու ինչ մասին ա:

    Չէ: Պարտվել ենք էս փուլում, կարելի ա տենց ասել:
    Կարելի ա հուսահատվել ու պատեպատ խփվել, կամ էլ ամեն ինչից յան տալ:
    Մյուս կողմից նայում եմ թե ինչ ա կատարվել:

    Ամենավեջրին շտրիխն էն ա, որ մի հատ յեքա տեքստ եմ մշակել, որը պիտի ստորագրվեր լիքը համախոհների կողմից ու դրանով վերջակետ դրվեր: Մի քանի հոգի ուրիշ տեքստեր են առաջարկել: Ինչ-որ ստուկաչ էդ տեքստերից, մեղմ ասած ամենավատը տարել ա ներկայացրել ա որպես իմ տեքստ ու մեր խոսք: Էդ տեքստում նենց բաներ են գրած, որ սաղս խնդացել ու անցել էինք: Բայց հաջողացրել ա, ներկայացրել ա: Ու կարողացել ա եղանակ ստեղծի:

    Է ջհանդամ, ես դրա համար էլ կարամ պատասխանատվություն վերցնեմ: Նրանք, ով փորձել են գլխիս սարքել, չեն հասկացել, որ մեծ փոսն են ընկնում: Օքեյ: Ժամանակավոր պերիոդում դուք ինձ ու էլի մի քանիսին կներկայացնեք որպես խառնակիչ: Բայց էնքան իձյոտ եք, որ էդ տեքստը սաղին ցույց եք տալիս: Իսկ դրան մենք համաձայն չէինք դիպլոմատիկ առումով (ի դեպ իրականում էլի իմ գրածն էր, ուղղակի որպես հակակշիռ), իսկ նենց, մեջը լիքը ճիշտ բան ա գրած: Ու ամեն մեկին, որ ցույց եք տալիս, գլխով ձեզ տմբտմբացնում ու ասում ա «հլը տես է, ինչ էին անում», իսկ հետո զանգում ա մեզ ու ասում «տղերք, հուպ տվեք, ձեզ հետ ենք»: Այ սենց խառը ապուշ պատմություն:

    Մի խոսքով սաղ լավ ա, կներեք ձեզ հանելուկներով ծանրաբեռնելու համար ))

    Քայլ առ քայլ՝ դարից դար

    Խենթ եմ

  2. Գրառմանը 5 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    boooooooom (11.09.2018), Cassiopeia (06.09.2018), ivy (06.09.2018), Smokie (14.01.2019), Յոհաննես (06.09.2018)

  3. #9782
    Ուշադիր
    Chuk-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    17.03.2006
    Հասցե
    Երևան
    Տարիք
    40
    Գրառումներ
    25,245
    Բլոգի գրառումներ
    31
    Mentioned
    82 Post(s)
    Tagged
    1 Thread(s)
    ՖՍՅՈ

    Վաղը սկսում եմ։ Ինչ լինում ա՝ լինի

    Քայլ առ քայլ՝ դարից դար

    Խենթ եմ

  4. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Smokie (14.01.2019), Յոհաննես (08.09.2018)

  5. #9783
    այվի ivy-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    01.04.2006
    Գրառումներ
    11,016
    Mentioned
    52 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Ինքնությանս հետ կապված ահագին անսովոր ապրումների մեջ էի վերջին երեք օրվա ընթացքում։
    Գերմանիայում ես երբեք գերմանացի չեմ եղել ու չեմ էլ լինի․ և դա բնական վիճակ է ինձ համար, ինչքան էլ ինտեգրված լինեմ էս հասարակության մեջ։
    Բայց մի օր գործուղման ես գնում Գերմանիայից դուրս ու հայտնվում մի տեղում, ուր Եվրոմիության տարբեր երկրներից մարդիկ են հավաքված, ու ամեն մեկն իր երկիրն է ներկայացնում՝ միգրացիոն հարցերի շրջանակներում, և դու էլ էդ կոնտեքստում մեկ էլ դառնում ես «Գերմանիա» կամ ուղղակի՝ «գերմանացի կոլեգա»։ Շատ տարօրինակ զգացողություն էր, երբ ամեն անգամ «Գերմանիա» ասելիս ինձ էին դիմում կամ ուղղակի ինձ նայում։ Ոնց որ ինչ-որ սխալ վիճակ լիներ՝ զուտ զգացողության իմաստով։ Ես ախր ոչ մի կերպ «Գերմանիա» չեմ, ու առաջին անգամ էր, որ խորապես զգում էի սա, քանի որ մինչ այժմ էսպիսի խնդիր ոչ էլ թե եղել էր․ Գերմանիայում դե օտարերկրացի եմ, իսկ այլ տեղեր ճամփորդելիս թե հարցնող է լինում, միշտ էլ ասում եմ, որ Հայաստանից եմ։ Իսկ հիմա ես հենց Գերմանիայի ներկայացուցչի դերում էի, ինչն ինձ համար անսովոր վիճակ էր։
    Հանդիպման միայն երկրորդ օրվա վերջում էր, որ ընթրիքի ժամանակ մարդկանց հետ արդեն ոչ օֆիցիալ շփման մեջ սկսեցի պատմել, որ Հայաստանից եմ, ու քիչ-քիչ ինքնազգացողությունս էլ տեղն ընկավ, հատկապես երբ էնպիսի մարդիկ միացան զրույցին, ովքեր եղել էին Հայաստանում կամ ուղղակի ահագին ծանոթ էին մշակույթին ու պատմությանը, իսկ մի քանիսն էլ՝ պարզապես հայկական չրերի ու մուրաբաների կարգին գիտակներ էին ։)
    Ինձ բաց չթողնող տարօրինակ զգացողությունն իհարկե չխանգարեց «Գերմանիա լինելու դերն» ըստ արժանվույն կատարել։ Հանդիպման օրերն էլ ահավոր լեցուն ու հետաքրքիր էին, երբ միանգամից էդքան երկրների մարդկանց ես հանդիպում՝ բոլորը մի թեմայի շուրջ համախմբված և տարբեր տեսանկյուններով։
    Բայց դե միևնույն է գոհ եմ, որ արդեն հետ եմ եկել ու նորից իմ սովորական ինքնազգացողության մեջ եմ՝ օտար երկրում ապրող հայաստանցի․ էսպես ամեն ինչ ճիշտ է։

  6. Գրառմանը 16 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Adam (15.09.2018), boooooooom (16.09.2018), Cassiopeia (15.09.2018), Katka (15.09.2018), kitty (15.09.2018), Sambitbaba (15.09.2018), Smokie (14.01.2019), Աթեիստ (15.09.2018), Բարեկամ (17.09.2018), Գաղթական (15.09.2018), Հայկօ (15.09.2018), Նաիրուհի (24.09.2018), Շինարար (15.09.2018), Ուլուանա (15.09.2018), Ռուֆուս (15.09.2018), Տրիբուն (15.09.2018)

  7. #9784
    Պատվավոր անդամ Adam-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    27.01.2007
    Տարիք
    33
    Գրառումներ
    2,034
    Mentioned
    14 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    «Հարգելի՛ ժողովուրդ, ես ձեզ մի լուր ունեմ հայտնելու. Սաշիկ Սարգսյանի 30 միլիոնը կալանքի տաաա՛կ է» - գառեր - Ուռաաաաա՜ … ուռաաա՜ , Նի՛կո՛լ , Նի՛կո՛լ: Բռաաաա՛վոո՛՛: Հ.Գ. Մեկը ըլնի էդ վախտ միկռաֆոնը մեկի ձեռից խլի գոռա՝ «Այ խաբեբա շուլլեռ, բա Սաշիկ Սարգսյանը ինչի՞ կալանք տակ չի… էդ ու՞մ ես խաբստում, շուստրյակ: Առաջին հերթին Սաշիկ Սարգսյա՛նը պիտի կալանքի տակ լիներ, ոչ թե իրա միլիոնները…» … բայց դե՝ ձևը գտել ա մի ամբողջ ժողովուրդ մատների վրա ֆռցնելու:

  8. #9785
    Պատվավոր անդամ Adam-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    27.01.2007
    Տարիք
    33
    Գրառումներ
    2,034
    Mentioned
    14 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Է՛ն որ մարդիկ չե՛ն ասում՝ դրսից խոսելու փոխարեն արի քո երկիր՝ փորձի մի բան փոխել: Արյունը գլխիս ա խփում: Տո դուք ի՞նչ գիտեք՝ ես Հայաստան չեմ գալիս: Ինչ ա՝ աերոպորտի կանտռոլնի բաժնում ե՞ք աշխատում: Թե՞ որ նկարներ չեմ գցում ֆեյսում ու չեմ գրում՝ «կոֆե կենտրո՞ն» դրա համար: Լավ եմ անում: Շատերը կան, որ չեմ ուզում՝ իմանան, որ գալիս-գնում եմ, որ չասեն՝ եկավ, չզանգեց: Իմ իրավունքն ա: Իմ բարեկամների կեսը Հայաստանում են: Հետո՝ ես կազմում եմ մի էնպիսի ծայրահեղ փոքրամասնություն՝ իմ մտածելակերպով, աշխարահայացքով, կյանքի ոճով ու էն արժեքներով, որոնցով ապրում եմ, որ հաստատ հայ ժողովրդի 0,01 տոկոսի մեջ եմ մտնում (շատերը կասեն՝ տո դու ինչ հայ. բայց ես ծնունդով հայ եմ ու ոչնչով չեմ կարող օգտակար լինել իմ ժողովրդի մեծամասնությանը): Ինչո՞վ պիտի օգտակար լինեմ ժողովրդին… ես Հայաստանից կիսավտարված անձնավորություն եմ: Ինձ գաղթական են սարքել ու իրանք հավեսով աբրում են իրանց երկրում: (ես մեծամասնության հետ նույն օդը չկարողանալով շնչել՝ արտագաղթեցի ժամանակավորապես): Ես չեմ կիսում մեծամասնության կարծիքը ու ինձ հորդորում են գալ ու օգնել էդ մեծամասնությանը: Բայց ո՞նց: Գամ՝ ամբոխներով ինձ քարկոծեն սպանե՞ն աշխարահայացքներիս համար: Էդ եղավ օգնությու՞ն: Հայաստանի ճակատագիրը ինձ հետաքրքրում ա ոչ թե նրա համար որ ես բեսամթ սիրում եմ հայ ժողովրդին՝ ի՛մ ժողովրդին, այլ զուտ արյան կանչով: Արյունս ա խոսում ու եռում: Իսկ եթե ե՛ս ու իմ նմաննե՛րը կազմեին մեծամասնություն (շատերդ կմտածեք՝ Աստված էլ բեթարից ազատի), այ էդ վախտ ես կոնկրետ քայլեր ու միջոցներ կձեռնարկեի: Հիմա ի՞նչ: Ես մեծամասնության մոտ թույլ եմ: Ու մեղավոր՝ նրանց մոտ: Գլխաքանակով շատ են իրանք, ավաղ: Անգլերենով կասեի՝ I do love my people and my country but I don’t like them. Հուսամ՝ ավելի ճիշտ կարտահայտի էմոցիաս:
    Վերջին խմբագրող՝ Adam: 16.09.2018, 14:16:

  9. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    boooooooom (16.09.2018), Smokie (14.01.2019), Աթեիստ (16.09.2018)

  10. #9786
    Պատվավոր անդամ Katka-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    22.07.2008
    Գրառումներ
    2,119
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    երնեկ երկիրը հանգիստ վիճակի գա: Էսքան տականք էս ազգին խի ա բաժին եկել: Կյանքներս անցավ երազած երկրում չապրեցինք: Սկզբում Լևոնը քանդեց, հետո Ռոբը, հետո Սերժը, հիմա էլ Նիկոլը էդ քանդածները մթոմ բացահայտում ա:

  11. #9787
    Պատվավոր անդամ Adam-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    27.01.2007
    Տարիք
    33
    Գրառումներ
    2,034
    Mentioned
    14 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Ընկել «խորոված ես ուտում» ու հանդիպումների ժամանակ ընկերակավարի շշուկով իրար հետ խոսում, ոնց որ թե 20 տարվա իրար ճանաչող ծանոթներ ու թիմակից/հանցակիցներ եք մի մարդու հետ, ով ազգիդ արհամարհում ու ատում ա, չի ուզում, որ երկիրդ շնչի, երկակի խաղեր ա խաղում քո ու թշնամուդ հետ (վաղեմի բարեկամիդ, որի հետ արհեստականորեն թշնամացրեց), երկրիդ վերաբերվում ա, ոնց որ ռազմական պոլիգոն, գազը 6 անգամ թանկ ծախում ա վրեդ, ամենաթողության ամենամեծ ջատագովներից ա, չի թողնում ներքին կարգով, որ ինչ-որ մեկը նստի (6 ամիս եղավ արդեն՝ ոչ մեկ նստած չի, ու չե՛ն էլ նստելու) ու մեկը, ով ամբողջ երկիրդ արդեն առել ա: Այսինքն՝ դու իրա նշանակածն ես: Դու իրա ժողովրդի աչքերում աստվածային ֆիգուրան ես, որի շնորհիվ ինքը կանի իր սև գործը հլը մի 10 տարի էլ… քանի դեռ քեզ ու քո կոսմետիկ վերափոխումներիդ ջատագովների ամբոխի էյֆորիան չի դադարել: Տաղանդավոր մարդ ես, բայց գիտես… ամեն մարդ չի կարողանում է՛դ կարգի տաղանդավոր ու շնորհալի կերպով մանիպուլյացնի ու խաբի ու քաշի մասսաներին դեպի իրեն: Ողջունում եմ տաղանդդ: Բայց շատ ու շատ քչերի համար քո դերը պարզ ա, իսկ բեմադրությունը՝ էժանագին ու ավելին քան ակնհայտ: Դու պետք է «խորոված ուտեիր» ուրի՛շ մարդկանց հետ: Լրիվ ուրիշ: Իսկ էն փաստը միայն, որ արդեն ռուսական հեռուստատեսության ամենամեծ հետույքամուտ հեռուստածրագրի՝ Քոմեդի Քլաբի նմանակման թեմա ես դարձել իրենց արքայի կողքին՝ վկայում ա քո՝ իրենց թայֆի մեջ լինելու մասին: Եթե դու իսկական հեղափոխական լինեիր՝ Քոմեդի Քլաբը կվախենար անգամ քո անունը արտասանել, ինչպես Սաակաշվիլիինը: Դու դրածո ես: Ու ավելի վտանգավոր դրածո, քան նախկինները:
    Վերջին խմբագրող՝ Adam: 01.10.2018, 13:59:

  12. #9788
    Պատվավոր անդամ Adam-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    27.01.2007
    Տարիք
    33
    Գրառումներ
    2,034
    Mentioned
    14 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    2005 թիվ, նոյեմբերյան աշուն: Երիտասարդական մետրոյի մոտ հանդիպեցինք ես, Անահիտը, Բյուրը, Արթուրը, Արտակը, Սոֆը ու էլի մի քանի հոգի: Անձրևոտ երեկո էր: Զրուցելով գնացինք դեպի Պատանի Հանդիսատեսի Թատրոն՝ դիտելու «Հրեշը լուսնի վրա» ներկայացումը (տատիկիցս հրավիրատոմսեր էի վերցրել): 14 տարեկան էի: Ակումբը դեռ չկար: Ետադարձի ճանապարհին՝ էս նիհար, չխոսկան ու համեստ տղան՝ Արտակը, խոսում էր իր՝ առաջին հայատառ ֆորումը բացելու պլաններից… ես էլ մտքումս քմծիծաղ էի տալիս՝ թե բա՝ երազների մեջ ա էս տղեն. ո՞վ պիտի հայերեն տառերով ինչ-որ բան գրի ինտերնետում: Ու ո՞նց պիտի դա արվի: Ու արեց: Ապրես Չուկ: Ապրեն էս գողտրիկ երեկոյի բոլոր մասնակիցները:

  13. Գրառմանը 12 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Chuk (11.10.2018), ivy (11.10.2018), Progart (13.10.2018), Smokie (14.01.2019), Tiger29 (11.10.2018), Աթեիստ (11.10.2018), Արշակ (11.10.2018), Հայկօ (11.10.2018), Ձայնալար (15.10.2018), Նիկեա (13.10.2018), Ուլուանա (11.10.2018), Տրիբուն (11.10.2018)

  14. #9789
    Եսիմ
    Յոհաննես-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    08.02.2014
    Հասցե
    Սլոյի յատաղ
    Գրառումներ
    2,656
    Mentioned
    32 Post(s)
    Tagged
    2 Thread(s)
    Տղեք,բանակի երկու տարին անցավ
    Ես ծառայությունից երբեք չեմ խուսափել,բայց մինչև գնալս էդ երկու տարին շատ էր թվում,սենց կարայի մտածեի ու ջանս դառնությունից փշաքաղվեր,իսկ բանակում էդ անտեր երկու տարին քառապատկվել էր։Մի օր հելա հարցրի,թե բա ամսի քանսին է. Հոկտեմբերի 19,հաջորդ օրը հարցրեցի. Հոկտեմբերի 19 ու տենց մի շաբաթ ամեն օր Հոկտեմբերի 19֊էր։
    Լուսակերըի հետ կապված ոչ մի դրական բան չկա,ինչքան քֆուր ասես սնցավ մտքովս,բայց որոշել եմ,որ իմ գրառումներում հայհոյանքը էլ տեղ չունի։Մի խոսքով քունս չէր տանում,իսկ որ չի տանում ինչ ասես հիշում եմ ։/ բայց լուրջ էլի,ո՞նց անցավ էդ երկու տարին

  15. Գրառմանը 6 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Cassiopeia (14.10.2018), Chuk (13.10.2018), Progart (13.10.2018), Smokie (14.01.2019), Աթեիստ (13.10.2018), Նիկեա (13.10.2018)

  16. #9790
    Եսիմ
    Յոհաննես-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    08.02.2014
    Հասցե
    Սլոյի յատաղ
    Գրառումներ
    2,656
    Mentioned
    32 Post(s)
    Tagged
    2 Thread(s)
    Իմ կարծիքով 17֊ից 22 տարեկանների կյանքում պետք է ռոմանտիզմը ծԸփա,էն ջահելական խելառ֊մելառ ռոմանտիզմի մասինա խոսքը,դե ես հեչ,մինչև եկա հարմարվեցի Երևանին՝տարան բանակ,բանակից մինչև եկա հարմարվեցի էս դրսի կյանքին՝գնացքս գնաց։Հարցը ուրիշ է,ուրեմն մեր հասարակությունը էս տեսակ ռոմանտիզմը բնութագրում է որպես ղզիկություն Խի՞ այ ընկեր,խի՞ եք պիտակավորում ու առանց էդ էլ կոմպլեքսավորված ազգին իմ,ավելի կոմպլեքսավորում։Բոլորը հո չեն կարա ձեր նման լինեն,դրա համար էլ լիքը արժեքներ ու գաղափարներ հողին հավասարվեց,ռոմանտիզմը ղզիկ բան է,իսկ ղզիկությունը քըղա,ճիշտը Քամյունա ու Էքզիստենցիալիզմը և այդեպս մեր 17֊ից 22 տարեկան երիտասարդները,ովքեր պետք է ծԸփային ռոմանտիզմի մարգերում,դարձել են <<փիլիսոփաներ>>։Ձևականությունը մեր ազգի ամենացավալի կողմն է,մարդիկ պետք է ցույց տան,որ իրենք էքզիստենցիալ կրիզիսի մեջ են ու իրանց համար սաղ մեԳա,ապեր,բայց ձևականությունը դրա զռում է։
    Հետո ՖԲ֊ի հայ համայնքը առաջվա հայլուրից զզվելի է դարձել, սաղ գերինտելեկտուալ տպեր են,սաղ ձեռ են առնում ղզիկներին,սաղ խորն են,սաղ ուրիշ են,սաղին տիեզերքն է հետաքրքրում ,սաղ գրքամոլ են,սաղ յուրահատուկ են,բայց կա մի բայց,եթե օրերից մի օր հելնեք աձին֊աձին,ապեր,փուչիկ,օդ,դատարկ գազի բալոն։
    Մի խոսքով,այ երիտասարդ մը,եթե կարդում ես սա,իմացի. Ղզիկը իրանք են,գնա ու սիրահարվի ու էն all i want երգը կլսես

  17. Գրառմանը 14 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    boooooooom (14.10.2018), Cassiopeia (14.10.2018), enna (17.10.2018), ivy (26.10.2018), kitty (02.12.2018), laro (14.10.2018), Progart (15.10.2018), Smokie (14.01.2019), _Հրաչ_ (14.10.2018), Աթեիստ (15.10.2018), Նաիրուհի (15.10.2018), Նիկեա (14.10.2018), Շինարար (14.10.2018), Ուլուանա (14.10.2018)

  18. #9791
    Ուշադիր
    Chuk-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    17.03.2006
    Հասցե
    Երևան
    Տարիք
    40
    Գրառումներ
    25,245
    Բլոգի գրառումներ
    31
    Mentioned
    82 Post(s)
    Tagged
    1 Thread(s)
    Էսօրվա արկածս ստեղ էլ անմահացնեմ

    ------

    Գիշերը 4:20-ի կողմերը սկսված պատմությունը գրեթե հասավ իր տրամաբանական ավարտին, ու ես վերջապես ինձ շպրտել եմ համակարգչիս առաջ: Բոլոր պատուհաններն ու դռները բաց են, ու հաճելի սկվազնյակը մեղմորեն շոյում ա ինձ, բայց ոչ մի կերպ չի կարողանում անցկացնի խոնավ գաջի շունչը ծանրացնող անուշաբույրը:

    Լավ, հիմա լուրջ: Էսօր պետք ա առաջին աշխատանքային օրս լիներ: Արդեն մի քանի անգամ թռուցիկ գնացել եմ, էսօր առաջին օրը պետք ա լիներ, որ ամբողջ օրով էի գնալու: Դրա համար ինձ մի կերպ ստիպելով խախտել էի վերջին շրջանում կուռ արմատացած ռեժիմս ու բավական շուտ ժամի, այն է գիշերը 2-ի կողմերը, պառկել էի քնելու: Ու մինչ երազումս ամեն կերպ փախնում էի անձրևից, մեկ էլ սկսեցի հասկանալ, որ ախր էդ ջրի կտկտոցը հեչ էլ նման չի անձրևի ձենին: Տենց կիսաարթնացած, բայց դեռ աչքերս փակ մտածում եմ, երբ ճակատիս ջրի մի հատ յեքա կաթիլ ճտաց:

    Միանգամից արթնացա ու հայտնաբերեցի որ տանը ջրհեղեղ ա: Ննջասենյակում դեռ մեղմորեն կաթում էր, իսկ միջանցքում ու բաղնիքում առաստաղից ջուրը առատորեն ծորում էր, առանց հաշվի առնելու էլեկտրական լարերի առկայությունն ու վտանգավորությունը: Շալվարս արագ հագա ու ինձ գցեցի միջանցք, վերևի հարկ (մենք նախավերջին հարկում ենք ապրում): Ջրի չռռոց ա, որ լսվում ա հարևանի տնից: Սկսեցի զանգը տալ ու «դուռը ջարդել»: Ներսից ձեն ձուն չկա: Հիշեցի, որ վաղուց չեմ տեսել տարիքով հույն հարևանուհուս. ինքը հաճախ ա երկրից բացակայում:

    Տնեցիքին զարթնացրի ու նետվեցինք փողոց: Էս ժամին ջուրն անջատելու այլ տարբերակ չկա, քան ամբողջ շենքինը: Դիտահորը մի կերպ բացեցինք, թռա մեջը: Սատանան տանի, բա ես ռի՞սկ կանեմ է ջրի էս կիսաավիրված փականներին ձեռք տամ Զանգեցինք 911:

    Աին աշխատողները, իրանց հետևից էլ ոստիկանը բավական արագ եկան: Արագը եկան, բայց հիմա ասում ենք էս շենքի ջուրը անջատել ա պետք, կանգնել քննարկում են, իրանք դրա իրավու՞նքն ունեն, թե՞ չէ:

    - Տղերք, էս Կոմիտասով հոսող գետը տեսնու՞մ եք, - հարցնում եմ: - Այ էդ էն հինգերորդ հարկի բալկոնից ա թափվում ու սենց հոսում: Պատկերացնու՞մ եք էնտեղ հիմա ինչ ա կատարվում:

    Ստեղ ավելի լրջացան, ու խնդրեցին արագ գան տունն էլ նայեն: Տանը, բաղնիքում, ննջասենյակում, միջանցքում ու խոհանոցում արդեն տաշտեր ու դույլեր էին շարած, որոնք արդեն կիսով չափ լիքն էին: Անմիջապես որոշում կայացվեց շենքը ջրազրկել, եթե չեմ սխալվում, ոստիկանի պատասխանատվությամբ:

    Ինչևէ: Լուծում կլիներ միայն մեր մուտքի խողովակը ջրազրկել, բայց փաստորեն ոչ մեկի տանը նման փական չկար: Միակ փականն առաջին հարկի խանութում է, որը բացվում է առավոտը տասին: Էնպես որ մնացածը մնաց մյուս օրվան: Երբ կբացվի համատիրությունը:

    Առավոտյան սկսեցինք հարևանի փնտրտուքները: Պարզվեց Մոսկվայում է: Ժամը 9-ից համատիրության մոտ սկսեցի սպասել աշխատողներին: Մինչ ես սպասում էի, ժամը 10-ին համատիրության պետը գնում է մեր տուն (հավանաբար Վեոլա ջրից իմանալով խնդրի մասին, ում առանձին զանգել, տեղեկացրել էինք): Տանտերը Հայաստանում չի: Այստեղ որևէ մեկի մոտ բանալի չի թողել: Չի մնում այլ ելք, քան շնորհքով ներխուժելը:

    Համատիրությանը պետը զանգում է ԱԻՆ, խնդրում խումբ ուղարկել, ապա զանգում է ոստիկանություն: Ոստիկանությունից տեղեկացնում են, որ մի 20-30 րոպեից հերթապահ ոստիկանը կգա: Հաջորդ զանգը Համոյին է (անունը փոխված է):

    - Բարև Համո ջան, սենց խնդիր ա եղել, պետք ա գաս դուռը բացես:
    - Կներես, բայց քաղաքում չեմ:
    - Վա՜յ, բա ինչ անենք, չեմ ուզում ջարդենք, ուզում եմ շնորհքով բացենք:
    - Գնա Էսինչ տեղի բանալի սարքողի՝ Մուշեղի մոտ, ինքն էլ ա էդ գործը անում:

    Արագ նստում ենք մեքենա ու սլանում Մուշեղի մոտ:
    - Բարև Մուշեղ ջան, սենց խնդիր ա եղել, գնանք, դուռը բացի:
    - Ես տենց բաներ չեմ կարողանում անել:
    - Բայց ինձ ասել են, որ կարող ես:
    - Չէ, չեմ կարող:
    - Այ ախպեր, մի վախեցի, լրիվ օրինական ա, հանձնաժողով ա կազմվելու, ընթերականեր, ոստիկան, փրկարար ծառայողներ:
    - Այ հենց դրա համար էլ չեմ կարող: Առաջ անում էի, հիմա չէ:
    - Բա ի՞նչ անենք:
    - Զանգեք Համոյին, հիմա համարը տամ:
    - Ինքն ա քո համարը տվել, քաղաքում չէ:
    - Դե ուրեմն Ռաֆոյին փորձեք, հես ա համարը:

    Զանգում ենք Ռաֆոյին:
    - Ռաֆո ջան, սենց, սենց...
    - Չեմ կարող...
    - Բա ի՞նչ անենք:
    - Զանգեք Համոյին...
    - Էէէէ...
    - Դե ուրեմն Գոքորին փորձեք:

    - Գոքոր ջան...
    - Զանգեք Համոյին.. դե ուրեմն Մուշեղին... դե ուրեմն Համլետին:

    - Համլետ ջան...
    - Զանգեք Համոյին... Համլետի՞ն... Նորոյին:

    - Նորո ջան..
    - ՀԱՄՈՅԻ՛Ն:

    Քոռ ու փոշման հետ ենք գալիս ու սպասում ոստիկանին: Չկա ու չկա: Նորից զանգում ենք ոստիկանություն.

    - Գիտեք, վատ բան է պատահել: Ոստիկանը, որ դուրս է եկել գա էդտեղ, ընկել է մեքենայի:
    - Ո՞նց ընկել ա մեքենայի տակ: Հիմա՞: Մեր մոտ գալու՞ց:
    - Հա:
    - Հո բան չի եղել:
    - Դեռ չգիտենք, Շտապ Օգնությամբ տարել են: Շուտով ուրիշ ոստիկան կուղարկենք:

    Գալիս են փրկարարները: Էդ ընթացքում հարևանուհին իր ներկայացուցչին է ուղարկում, աղջկա ընկերուհուն, որ ներկա լինի: Սպասում ենք Ոստիկանին ու խոսում:

    - Էդ մարդը որ Հայաստանից գնացել ա, բանալի չի՞ թողել, - հարցնում է փրկարարը:
    - Հեսա հարցնեմ, - ասում է աղջկա ընկերուհին ու զանգում: Խոսում ա արդեն հարևանուհուս հետ, - Դուք որ գնացել եք, բանալի չե՞ք թողել... թողե՞լ եք... վայ ի՜նչ լավ ա: Ու՞մ մոտ: Ի՞նչ... տա՞նը... դռան կողքի սրբիչի՞ հետևը: Հա, բայց ներս մտնել չենք կարող, ո՞նց վերցնենք:

    Մենք խնդալներս մի կերպ ենք զսպում, ընկերուհին անցնում է բանակցությունների, թե չի՞ լինի, տանիքից բալկոնով իջնեք, դռան կողքից բանալին վերցնեք ու բացեք: Փրկարարները բացատրում են, որ իրավունք չունեն: Իրանք տուն կարող են մտնել միայն ոստիկանի ուղեկցությամբ առանձին չպետք է լինեն: Էս կռիվը երկար է շարունակվում, իսկ ոստիկանը չկա ու չկա:

    Ընթացքում Փրկարարների հանձնարարությունը փոխվում է: Գնում են, ու ասում, որ հենց Ոստիկանը գա, հետ կգան: Գնում են:

    Դրանից կես ժամ անց գալիս է ոստիկանը, ներողություն խնդրում: Բացատրում, որ հերթապահ ոստիկանը մեր մոտ գալուց ընկել է մեքենայի տակ, ոտքը կոտրել ու տեղափոխվել է հիվանդանոց: Մյուսները եղել են խորհրդակցության, հենց ազատվել է, աճապարել է:

    Զանգում ենք փրկարարներին: Փրկարարներն արդեն քաղաքի մյուս ծերում են: Հիմա էլ մի 40-50 րոպե, արդեն ոստիկանի հետ զրուցելով, ուրախ կատակելով սպասում ենք փրկարարներին:

    Մի խոսքով, արդեն ժամը 15-ի կողմերը բոլորս հավաքում ենք նույն տեղում ու հայտնաբերում... որ անհետացել է համատիրության պետը: Զանգում, գտնում ենք, գալիս է: Եվս մի կես ժամում մի կերպ կողպեքները կտրելով դուռը բացում ենք, հայտնաբերում պայթած խողովակը:

    ՀԻմա իրանց տան ջուրն ա անջատած: Շենքինը կա: Իրանց տան կողպեքներն են սարքում: Իսկ ես շնչում եմ էս խոնավ գաջի հոտն ու քամու տակ նստած ձեզ պատմում գիշերը 4:20-ին սկսած արկած: Հուսամ, որ վաղը կհասնեմ աշխատանքի )))

    Քայլ առ քայլ՝ դարից դար

    Խենթ եմ

  19. Գրառմանը 16 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    boooooooom (17.10.2018), enna (17.10.2018), Jarre (27.10.2018), kitty (02.12.2018), laro (18.10.2018), Nadine (29.10.2018), Peace (19.10.2018), Progart (18.10.2018), Smokie (14.01.2019), _Հրաչ_ (17.10.2018), Անվերնագիր (17.10.2018), Արամ (17.10.2018), Բարեկամ (18.10.2018), Ձայնալար (18.10.2018), Ներսես_AM (17.10.2018), Տրիբուն (17.10.2018)

  20. #9792
    Պատվավոր անդամ Adam-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    27.01.2007
    Տարիք
    33
    Գրառումներ
    2,034
    Mentioned
    14 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Ով որ չերեզ չուռ մաչո ա ձևանում ու գեյերին քարկոծում ա՝ ներքուստ գիշերները դիլդոյի մասին ա երազում:

  21. #9793
    Պատվավոր անդամ Adam-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    27.01.2007
    Տարիք
    33
    Գրառումներ
    2,034
    Mentioned
    14 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեկը կար… ընկեր էի համարում: Փֆֆ… ընկեր, բա չէ: 10 թվին բանակ գնալուց առաջ ինձնից մեծ գումար խնդրեց: Առանց վարանելու հանեցի ու տվեցի: Ընկերս էր, վերջիվերջո: Երեխա էի… հլը չէի ջոկում էդպիսի տիպաժներին: Համոզված եմ, որ դու հյուրով կարդում ես ակումբի գրառումները երբեմն: Ուրեմն ուշադիր կարդա. դու քցող ես: Ու ես խղճում եմ քեզ, քո ապրած կյանքն ու էն կյանքը, որ դեռ ապրելու ես՝ մարդկանց քցելով: Քեզ՝ քյարթու անմակարդակիդ, ընկերոջդ հետ միասին բերեցի ակումբ՝ մակարդակով մարդկանց հետ ծանոթացնելու: Էն ժամանակ չունեի էս կարծիքը քո մասին: Ընկերս էիր: Կարևորում էի քեզ, հարգում ու սիրում: Իսկ դու օգտվեցիր իմ ազնվությունից ու անկեղծությունից: Ու մտքումդ մտածեցիր՝ Ադամն ա էլի, բարի ու լոխ: Քցենք, ինչ ա եղել, մեկ ա Հայաստանից գնալու վրա ա: Էլ ոչ մեկ չի ուզի փողը հետ: Իսկ ես թքած ունեի, ու մի կաթիլ անհանգստություն չունեի ինքնաթիռ նստելուց: Ընկերս էիր: Ի՞նչ անհանգստություն: Սկսեցիր նամակներիս չպատասխանել ու ծիծաղել վրաս ներքուստ: Ես արդեն գիտեի, որ դու ինձ արդեն քցել ես, բայց մինչև վերջին րոպեն չէի ուզում հավատայի: Աչքերս արցունքալած գրում էի քեզ՝ մի բան գրի, խնդրում եմ: Մեր ընկերությունն էս ամեն ինչից թանկ արժի: Չէի ուզում քեզ կորցնել: Կարդում էիր ու լռում: Մտածելով՝ քցինք էս հարիֆ լոխին… , բայց հեչ չէիր մտածում չէ՞ որ պրինցիպի համար էդ լոխը մի քանի օր կսպասեր համբերությամբ ու հետո կատաղությունից սաղ կխառներ իրար ու քեզ գետնի տակից էլ կգտներ: Չէիր մտածում, որ եղբորս կուղարկեմ դեբոշ կսարքի ու ընտանիքիցդ կստանա էդ փողը: Չէիր մտածում: Որտև լոխ էիր ինձ համարում: Բայց փոխարենը՝ խայտառակ եղար ամբողջ գերդաստանովդ մեկ: Կոտրեցիր ինձ: Հավատքս կոտրեցիր քո տեսակի հանդեպ: Փոխարենը կարող էիր գրել ընդամենը մեկ տող. Ադամ ջան, չեմ կարողանում վերադարձնել գումարը հիմա, խնդրում եմ սպասիր մի քանի ամիս եթե հնարավոր ա: Ես կսպասեի: 1 տարի էլ կսպասեի, 3 էլ, 5 էլ, 10 էլ: Ընկերս էիր վերջիվերջո: Ես քեզ ընկեր էի համարում ու արժևորում քո անձը: Բայց դու ինձ քցեցիր: 8 տարի ա մեջս պահել եմ, ուզում էի գրեի՝ հուսալով, որ մի օր կկարդաս սա ու քեզ վատ կզգաս, որ ազնիվ ու հոգատար մարդու հետ ոնց ես վարվել: Ու կասեմ քեզ հետևյալը. ոչ թե դու՛ ես ինձ քցել, այլ ե՛ս եմ քեզ վստահել չափից շատ: Վստահություն, որին դու բացարձակապես արժանի չէիր:
    Վերջին խմբագրող՝ Adam: 26.10.2018, 18:15:

  22. Գրառմանը 4 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Smokie (14.01.2019), Աթեիստ (26.10.2018), Յոհաննես (26.10.2018), Ռուֆուս (26.10.2018)

  23. #9794
    Պատվավոր անդամ Adam-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    27.01.2007
    Տարիք
    33
    Գրառումներ
    2,034
    Mentioned
    14 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մարդ կա գեյերին էնքան ա քարկոծում, որ հաստատ զգացվում ա, որ սա Սաս սուպերմարկետում առևտուր անելու վախտ որ իրան զանգում հարցնում են՝ ո՞րտեղ ես, ինքը լավ էլ պատասխանում ա:

  24. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Աթեիստ (28.10.2018)

  25. #9795
    Պատվավոր անդամ Adam-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    27.01.2007
    Տարիք
    33
    Գրառումներ
    2,034
    Mentioned
    14 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Զզվում եմ էս կեղծ, ջահել ֆրանսահայ լակոտ-լուկուտներից, որ ասոցիացիա-մասոցիացիա են բացում Ֆրանսիայից՝ Նիկոլյան հաղթանակի գովերքն անելով ու սփյուռքի, տո եսիմ ինչ խեռի միասնության ու հավաքականության կոչերն են անում՝ Նիկոլյան հաղթանակի մեջ: Մեկ էլ տենաս՝ նկար ա քցում՝ Կորսիկայում նստած անանասի սոկ ա խմում, մյուս նկարում՝ Լյոնում նստած ռեստորանում հաց ա ուտում ֆոտոյի մեջ… ու տակը կոմենտներ են անում՝ վայ, էս ինչ սիրուն տեղերում ես նկարվում… քեզ հաջողություններ ենք ցանկանում, մենք էլ կուզեինք քո հնարավորություններն ունենայինք, բայց դու մեր անունը դրսում լավ պահի: Էս էլ պատասխանում ա. մեր բոլորիս մայրաքաղաքը Երևանն է ու մեր տունն է, էս ամեն ինչը հեչ: Բա որ հեչ… ինչի՞ ես անանասի սոկ խմելով կղզուց ֆոտո գցում ու հայ ժողովրդիդ ասում՝ մնացեք Երևանում, բոզի վաստակ: Թե՞ կարծում ես՝ չենք հասկանում՝ ինչ նկատառումներով ես բացել ասոցիացիադ ու ինչեր ես ակնկալում Նիկոլ ձյաձյայիցդ: Վաբշե ես երևի էշի տեղ դրել սաղ ժողովրդին: Բայց կան մարդիկ, որ հասկանում են, քաքոտ հայրենասեր: Էդքան հայրենիքդ սիրում ես՝ կորսիկայիդ անանասը թող գնա պարտքով խանութում գրվող հաց առնող ժողովրդիդ հետ ապրի ու կիսի իրանց դժվարությունները: Իսկ եթե չէ՝ գոնե լկտիություն մի ունեցի էդքան ու ասա՝ մնացեք Հայաստանում (դուք մնացեք Երևանում, ես կայֆավատ ըլնեմ ստեղ ընդեղ): Ես եթե տենց նկար գցեմ, մարդկանց կհորդորեմ միանգամից արտագաղթել ու լավ կյանք որոնել ու ինչով կկարանամ իրանց կօգնեմ, ոչ թե կասեմ՝ մնացեք ձեր երկրում, իսկ ես էլ նենց աշխարհ-մաշխարհ տենամ տակից: Ոչխար: Ինչ դու, ինչ վարչապետդ: Պսեվդո շուստրի քաքոտներ:

  26. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Յոհաննես (28.10.2018)

Էջ 653 684-ից ԱռաջինԱռաջին ... 153553603643649650651652653654655656657663 ... ՎերջինըՎերջինը

Թեմայի մասին

Այս թեման նայող անդամներ

Այս պահին թեմայում են 2 հոգի. (0 անդամ և 2 հյուր)

Համանման թեմաներ

  1. Շատ անկապ օրագիր
    Հեղինակ՝ Աբելյան, բաժին` Անձնական օրագրեր
    Գրառումներ: 29
    Վերջինը: 14.11.2014, 14:59

Թեմայի պիտակներ

Էջանիշներ

Էջանիշներ

Ձեր իրավունքները բաժնում

  • Դուք չեք կարող նոր թեմաներ ստեղծել
  • Դուք չեք կարող պատասխանել
  • Դուք չեք կարող կցորդներ տեղադրել
  • Դուք չեք կարող խմբագրել ձեր գրառումները
  •