Զզվում եմ, զզվում եմ, զզվում եմ օրագիր բացելուց: Ուֆ: Մեկ է` էլի մոռանալու եմ, կորչի-գնա: Կյանքում օրագիր վառած կա՞ք: Ես՝ հա: Ա՛յ էսպես` մանր-մանր պոկոտել եմ (էնքան էլ պինդ էր, ձեռքերս ցավում էին վերջում) ու հատիկ-հատիկ վառել: Ուֆ: Էնքան ուրիշ բաներից եմ զզվում: Օրինակ՝ էսօր հայտնաբերեցի, որ Ռորի Գալահերը մահացել է հունիսի 14-ին: Հիմա նույնիսկ սեփական ծննդյան օրվանից էլ եմ սկսելու զզվել: Ինչ վատ է: Մյուս կողմից էլ՝ երբեք չեմ մոռանա էդ օրը (հուսով եմ, իսկապես հուսով եմ, որ չեմ մոռանա): Էնքան կուզենայի գնալ Իռլանդիա: Կգնայի Քորք քաղաք: Կգնայի Ռորիի գերեզմանաքարին մի հատ ծաղիկ կդնեի: Հետո էլ կգնայի Անգլիա, Բիրմինգհեմ, ձեռքի հետ էլ կթեքվեի Թենուորթ-ին-Արդեն: էհ, 8 ժամից քննությունս սկսվում է: Նման ռոմանտիկ մտքերով տարվելն ինձ ուղղակի անհրաժեշտ է հիմա, այօ: Երանի «Անառակաբարո գործողություններն» ընկի: Ա՛յ թե մի լավ կստեղծագործեմ:
*[CLiCK]Ցույց տալ գրառումը[/CLiCK]*
*Հմ: Էդքան էլ վատ չի նայվում որպես օրագրային առաջին գրառում, կարծում եմ ստացվեց բավական բառադի տպավորություն թողնել, ի՞նչ կասես:*
*Հմ, դե ոչինչ, շատ օրիգինալ էլ չի, բայց դե ակումբային չափանիշներով անձնական օրագրային միջին որակի գրառում է էլի:*
*Հա էլի, գինով կուտվի: *
*Դե որ տենց ա, next step> [CLICK]Ստեղծել նոր թեմա[/CLiCK]*
*Սպասի, մոռացար.
*
*Էն տօօտօօզ գիտառը վերջն ա, հըլը ինչքան քրքրված ա: *
Էջանիշներ