Կարդացել եմ «Նրա ճանապարհը» վեպը (3 հատոր):
Թաթիկյանի ոճում ամենաշատը սիրում եմ տեքստի անտեղի բարդացումներից խուսափումը և առավելագույնս թեթև ընթեռնելիությունը: Իսկ վեպը շատ հետաքիքիր ու կլանող է, ակամայից ապրում ես հերոսների կյանքով, նրանց հետ միասին տխրում ու ուրախանում, սիրում ու սպասում...
Միայն մի քիչ անդուր է մարսվում վեպի հերոսների կույր սերը դեպի խորհրդային կարգերը...
Էջանիշներ