Ուեմն ես, էսօր ամբողջ օրը փորձում եմ Նիկեաին վարկանիշ տամ ու չի ստացվում
Վարդերի թագուհի
Նիկեա (16.08.2013)
Ելակ ասեցին, հիշեցի, ես էլ փնթփնթալու թեմա ունեի:
Ուրեմն, երեկ գնացել եմ ոչ բարով «Երևան Սիթի»՝ տեսնեմ՝ ելակ կա, թե չէ, թխվածքի համար պետք էր: Գտա, կար: Մեծ-մեծ, ով գիտի եսիմինչերով աճացրած ելակներ: Բայց էդ հեչ, դրանից չեմ բողոքում:
Էս ելակները լցրած են թափանցիկ կապրոնե տուփերի մեջ ու շարված իրար կողքի: Տուփերից մեկի մեջ ելակը բորբոսնել էր: Էդ պահին աշխատող տղաներից մեկը մոտեցավ ինչ-որ գործով, փորձեցի դիմել՝ «կներեք, մի բան ասեմ, էլի…», շրջվեց-գնաց, կարծես ինքս ինձ հետ էի խոսում: Հետո մի աղջիկ էր մոտենում, էլի աշխատողներից, նորից փորձեցի դիմել, էլի բանի տեղ չէր դնի, եթե ակնհայտորեն չմոտենայի ու ականջի տակ ասեի, ընենց, որ կասկածներ չունենար, որ հենց իրեն եմ դիմում: Ասում եմ՝ էս ելակը բորբոսնել է, ու ցույց եմ տալիս: Ասում է՝ հա, գիտենք: Ասում եմ՝ ինձ թվում ա՝ լավ կլինի էդ մի տուփը հանել էդտեղից… Ասում ա՝ հա, շնորհակալություն, կհանենք, ու շրջվում-գնում իր գործերով: Էն տոնով, ոնց որ՝ ինչո՞ւ ա քեզ թվում, թե մենք չգիտենք՝ ինչ ա պետք անել ու դու պիտի մեզ ասես:
Հիմա չեմ հասկանում, իրենք իրո՞ք թքած ունեն իրենց գործի ու աշխատավայրի վրա, թե՞ էնքան անուղեղ են, որ չեն ջոկում, որ նման բաները, առավել ևս էդքան ակնառու, բացեիբաց դրված, կարող են հաճախորդներին վանել, հետևաբար առաջնային է, որ վայրկյան առաջ դա դուրս գա մարդկանց տեսադաշտից, ոչ թե ինչ-որ բաժնում ինչ-որ մթերք 2 հատ ավել կամ 5 սանտիմետր աջ դրված լինի:
ամաչելու աստիճան սիրուն ու անասելի տխուր բան ա կյանքը…
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ