Առաջին իսկ օրերից քեզ տեսնելիս ներսումս ինչ–որ բան էր խլրտում։ Անընդհատ ուզում էի կողքիդ լինել։
Քո ժպիտի համար խենթանում էի, ախ ոնց էի սիրում քո նրբիկ շուրթերը։
Հիշում եմ, երբ ինչ–որ պատրվակով ձեր տուն եկա ու մենք միայնակ մնացինք հազիվ էի զսպում ինձ որ քեզ չհամբուրեմ, ախր դեռ ոչինչ չէի ասել քեզ, չնայած երևի պետք էլ չէր ասել...
Դու առաջինն էիր, ում ես սեր խոստովանեցի, իսկ քո ոչինչ չխոստանալը ինձ շատ չարացրեց...
Բանակից նոր եկած մի վայրենի գազան էի։
Էհ...
Հիմա ամուսին ունես, երեխա, հուսով եմ երջանիկ ես...
Էջանիշներ