Աննա Գավալդա

[impression]

Հանրահայտ ֆրանսիացի արձակագիր: Նրա գրքերը թարգմանվել են 36 լեզուներով, իսկ 2007-ի մարտին նրա “Պարզապես միասին” գրքի հիման վրա նկարահանվեց ֆիլմ:
Ծնվել է 1970-ին, Բուլոն-Բելանկուրում (Ֆրանսիա): Ծնողների ապահարզանից հետո 14 տարեկանից ապրել է պանսիոնում: Սովորել է Սորբոնում, աշխատել մատուցողուհի, գանձապահ, զբաղվել լրագրությամբ:
Թեև Աննան ասում էր, որ չէր պատրաստվում դառնալ արձակագիր, գրել նա սկսել է 17 տարեկանից, մասնակցել փոքրիկ գրական մրցույթների` երբեմն գրավելով առաջին տեղը: 1992-ին հաղթեց “Լավագույն սիրային նամակ” ազգային մրցույթում: Իսկ հետագայում գրված “Երանի ինչ-որ մեկն ինձ ինչ-որ տեղ սպասեր” նովելը թարգմանվեց ավելի քան 30 լեզուներով` ունենալով մեծ հաջողություն: 2004-ին գրեց “Պարզապես միասին” վեպը, որն իր արձագանքով անցավ անգամ “Դա Վինչիի կոդը” գրքի հանրաճանաչությանը Ֆրանսիայում:

նոր եմ հայտնաբերել իրեն, սկսում եմ կարդալ, կարծիքս կգրեմ ավելի ուշ

[impression]

Գավալդայով հափշտակվեցի հենց միայն մի գրքույկ՝ "35 կգ հույս"-ը կարդալով:
Հիմա կարդում եմ "ես ուզում եմ, որ ինչ-որ մեկն ինձ ինչ-որ տեղ սպասի" գիրքը: Հավես ա գրում: Թեթև, պուպուշ տեքստեր են, չպարտադրող, տեղ-տեղ` շատ զգացմունքային:

35 կգ հույս-ը ինձ թվում է բոլորին հետ կտանի մանկություն, կբացի վաղուց մոռացված փոշոտ դարակները ու կստիպի ժպտալ:
Մի խոսքով, եթե պոզիտիվի կարիք ունեք, կարդացեք:

[StrangeLittleGirl]

Ուզում ես ասել՝ կարդա՞մ: Լավ, մի ամսից Հենց զգամ հիվանդանում եմ, կանցնեմ իրան

[Katka]

Ուղղակի միասին/Просто вместе ստեղծագործությունն եմ միայն կարդացել:
Թեթև է կարդացվում, բայց չտպավորվեցի: Մի շնչում կարդացվող ստեղծագործություն էր, բայց ոչ հետաքրքրության պատճառով:

[Ariadna]

Գավալդայով հափշտակվեցի հենց միայն մի գրքույկ՝ "35 կգ հույս"-ը կարդալով:
Հիմա կարդում եմ "ես ուզում եմ, որ ինչ-որ մեկն ինձ ինչ-որ տեղ սպասի" գիրքը: Հավես ա գրում: Թեթև, պուպուշ տեքստեր են, չպարտադրող, տեղ-տեղ` շատ զգացմունքային:

35 կգ հույս-ը ինձ թվում է բոլորին հետ կտանի մանկություն, կբացի վաղուց մոռացված փոշոտ դարակները ու կստիպի ժպտալ:
Մի խոսքով, եթե պոզիտիվի կարիք ունեք, կարդացեք:

Լիլ, «Պարզապես միասին»–ը (Просто вместе) կարդացի, էդ քո ասած պոզիտիվն էր լրիվ։ Շատ լավն էր, հանգիստ, թեթև, չներվայնացնող ու բարի՝ ամենակարևորը։ Մի խոսքով՝ շնորհակալություն, էս թեման որ չբացեիր, չէի կարդա հաստատ։ Ի դեպ, էն օրը ֆիլմն էին գովազդում, բայց ուշ ժամի էր, չդիմացա, որ նստեմ նայեմ։ Երևի էլի ցույց կտան, կուզեմ էդ բոլոր կերպարներին տեսնել

[Ariadna]

Գավալդայով հափշտակվեցի հենց միայն մի գրքույկ՝ "35 կգ հույս"-ը կարդալով:
Հիմա կարդում եմ "ես ուզում եմ, որ ինչ-որ մեկն ինձ ինչ-որ տեղ սպասի" գիրքը: Հավես ա գրում: Թեթև, պուպուշ տեքստեր են, չպարտադրող, տեղ-տեղ` շատ զգացմունքային:

35 կգ հույս-ը ինձ թվում է բոլորին հետ կտանի մանկություն, կբացի վաղուց մոռացված փոշոտ դարակները ու կստիպի ժպտալ:
Մի խոսքով, եթե պոզիտիվի կարիք ունեք, կարդացեք:

Լիլ, ուզոմ եմ "ես ուզում եմ, որ ինչ-որ մեկն ինձ ինչ-որ տեղ սպասի" –ն քաշեմ, չի ստացվում, կամ լռվում ա, կամ չի բացում, եթե ունես քաշած word-ով ուղարկի էլի, փլզ
Հ.Գ. Բայց առանց տրտնջալու, եթե պետք ա տրտնջաս ու էլի սպամի գովքը անես, որ քեզնից ոչինչ չի ուզում ու մենակ հաճոյախոսում ա, պետք չի

[impression]

էսա գամ սկայպ, ուղարկեմ

[StrangeLittleGirl]

Ուզում եմ հասկանալ. Աննա Գավալդան շա՞տ պոպուլյար ա, թե՞ քիչ պոպուլյար: Գրադարանում իրա գրքերը չկային, հետևաբար կամ իրան չափից դուրս շատ են կարդում հենց Հայաստանում, կամ նույնիսկ ֆրանսիացիների մրգին չի, եթե չեն բերել:

[impression]

գրախանութներում լցրած ա Բյուր, իսկ գրադարանների մասին չգիտեմ... կատալոգները նայի՝ ունեն թե չէ

[Ariadna]

Գավալդայով հափշտակվեցի հենց միայն մի գրքույկ՝ "35 կգ հույս"-ը կարդալով:
Հիմա կարդում եմ "ես ուզում եմ, որ ինչ-որ մեկն ինձ ինչ-որ տեղ սպասի" գիրքը: Հավես ա գրում: Թեթև, պուպուշ տեքստեր են, չպարտադրող, տեղ-տեղ` շատ զգացմունքային:

35 կգ հույս-ը ինձ թվում է բոլորին հետ կտանի մանկություն, կբացի վաղուց մոռացված փոշոտ դարակները ու կստիպի ժպտալ:
Մի խոսքով, եթե պոզիտիվի կարիք ունեք, կարդացեք:

Ժպտալ, բա ոնց չէ, կարդացի, վերջացրի, կես ժամ լացում էի հոնգուր–հոնգուր

[impression]

հա, պոտենցիալ լացացնող գիրք ա, բայց ասա` լավն էր
համ էլ քո լացելը հաշիվ չի

[Ariadna]

հա, պոտենցիալ լացացնող գիրք ա, բայց ասա` լավն էր
համ էլ քո լացելը հաշիվ չի

Հա, Լիլ ջան, շատ լավն էր իրոք Դե իմ լացելը միշտ էլ կար, ուղղակի հիմա ավելի հոնգուր ա

[impression]

Ժող ջան, ու հատկապես Ան ջան էկա ասեմ, որ զարտուղի ճանապարհներով օրը տասը էջ գիրք տպելու ակցիան ավարտել եմ, ու հիմա արդեն մոտս կա Գավալդայի "Կուզեի, որ ինչ-որ մեկն ինձ ինչ-որ տեղ սպասեր" գրքի Ա չորս տարբերակը ռուսերենով
ես հիմա հեչ ժամանակ չունեմ կարդալու, ցավոք, դրա համար էլ պատրաստ եմ ժամանակավոր տրամադրել ցանկացողներին

[ivy]

Գավալդայով հափշտակվեցի հենց միայն մի գրքույկ՝ "35 կգ հույս"-ը կարդալով:
35 կգ հույս-ը ինձ թվում է բոլորին հետ կտանի մանկություն, կբացի վաղուց մոռացված փոշոտ դարակները ու կստիպի ժպտալ:
Մի խոսքով, եթե պոզիտիվի կարիք ունեք, կարդացեք:

Կարդացի «35 կգ հույս»-ը, ինչ լավն էր...
Համ էնքան իրական, համ հուզիչ, համ ծիծաղեցնող, համ ցավեցնող, բայց համ էլ շա՜տ բարի ու պոզիտիվ:
Ու էնքան պարզ գրված:
Հոյակապ էր: Շատ եմ սիրում պարզ տեքստերով սիրուն գործեր:

Էդ գործի ռուսերեն թարգմանությունը կարող եք էստեղ կարդալ:
Հիմա անցնում եմ մյուս ստեղծագործություններին: Ոգևորված եմ

[impression]

ռիպ, էդ գավալդան շատ լավնա, շատ հեռու ա հանճարեղ լինելուց, ու ինքը չի էլ ձգտում, ու էդ նենց կայֆ ա, չի փորձում ահավոր խելացի բաներ գրել, մնում ա հուզիչ ու մարդկային, շատ եմ սիրում իրեն
ինքը մի քանի շատ լավ վեպեր ու վիպակներ ունի, մեկը՝ ensemble c'est tout, մյուսը՝ Je voudrais que quelqu'un m'attende quelque part, էրկուսն էլ լավն են շատ, մեկն էլ կա, կոչվում ա՝ someone I loved, էդ էլ ա լավը ))