Մեկն իրա թռչունների խանութում թանկանոց թութակ ա ծախում, 5000 դոլլար գին ա դնում: Մի օր խանութ ա մտնում մի հարուստ, բարետես արտաքինով ու քիչ մը վուլգար հագնված կին, տեսնում ա թութակը, նայում գինն ու հարցնում.
—Ձեր թութակն ինչո՞ւ ա էսքան թանկ:
Վաճառողը.
—Շատ պարզ խոսում ա, բոլոր հարցերին պատասխանում ա, այ, օրինակ, մի հարց տուր, կհամոզվես:
—Հա՞: Լավ: Թութակ, օրինակ, որ ես մտա խանութ, ինձնից ի՞նչ տպավորություն ստացար:
Թութակը.
—Պուտանկի տպավորություն թողիր:
Էս կինը գժվում, թողում, գնում ա: Խանութի տերն էլ էս թութակին ասում ա.
—Արա, լսի, այ համբալ, էս էլ որերորդ հաճախորդն ա, վիրավորում ես, դրա համար էլ չես վաճառվում, եթե մեկ էլ հաճախորդներին տենց գռեհիկ պատասխաններ ես տվել, ջուրը եռացնելու եմ, քեզ գցեմ մեջը, խաշվես, գնաս:
Էս թութակը ներողություն ա խնդրում, ասում ա՝ էլ չի անի: Հաջորդ օրն էն կինը նորից գալիս ա, փոշմանած ա լինում, մտածում ա՝ դե թութակ էր, ոչինչ, առնենք, թող տանը լինի, բոլորին կզարմացնի: Գալիս, մոտենում ա թութակին.
—Թութակ, ես որ մտա ձեր խանութ, ի՞նչ տպավորություն ստացար ինձնից:
—...Նորմալ, պարկեշտ և առաքինի կնոջ:
—Լավ, եթե ես քեզ առնեմ, մեր տուն տանեմ, տեսնես, որ մեր տուն տղամարդ ա մտնում ու համբուրում ինձ, ի՞նչ կմտածես իմ մասին:
—Կմտածեմ, որ ամուսինդ ա:
—Ես ամուսնացած չեմ:
—Դե ուրեմն ես կմտածեմ, որ նշանածդ ա կամ սիրում եք իրար:
—Նշանված էլ չեմ, համ էլ էդ տղամարդուն չեմ սիրում: Ուղղակի գա, հանվենք, մտնենք անկողին ու լկտի բաներ անենք, էդ ժամանակ ի՞նչ կմտածես իմ մասին:
Էս թութակն էլ չի դիմանում.
—Ա շեֆ ջան, էլ չեմ դիմանում, էն ջուրը դիր տաքանա:
Էջանիշներ