Անտառում կրիան փորձում է բարձրանալ ծառը. չարչարվում-չարչարվում է, տանջվելով մի քանի ժամ բարձրանում, մեկ էլ մի տեղ ոտքը սայթաքում է, ընկնում է գետնին: Նորից է ուժերը հավաքում, սկսում է բարձրանալ, նորից ոտքը մի տեղ սայթաքում է, ընկնում է ներքև: Այդ ամբողջ ընթացքին հետևում էին երկու՝ էգ ու արու թռչունները, որոնք նստած էին ծառի ճյուղերից մեկին: Մեկ էլ էգը շրջվում է ու ասում արուին.
-Սիրելի՛ս,, մենք պետք է ասենք նրան ճշմարտությունն այն մասին, որ իրեն որդեգրել ենք:
![]()
Էջանիշներ