Ո՞րը ասես, ո՞րը թողես...
Ո՞րը ասես, ո՞րը թողես...
Ջան մարդ ջան, ջան հոգի ջան, ջան սիրտ ջան, ջան ժպիտ ջան
Այնպես, ինչպես սիրել են Ֆրունզիկին Երևանում, չեն սիրել ոչ մեկին,- ասում են դերասանի ընկերները: Եվ մինչև այժմ լեռների երկրում, ամենուրեք՝ աշխատասենյակներում, խանութներում, շուկաներում, կոշկակարի արհեստանոցներում, կախված են նրա նկարները: Հայաստանը ժպտում է աշխարհին ամենատխուր հայի՝ Ֆրունզիկ Մկրտչյան ժպիտով:
Գյումրի, Երևան, Մոսկվա, Լոս Անջելես...
"An unexamined life is not worth living."
-Socrates
Jarre (26.09.2009)
Կարծես ամեն ինչ ասվեց...
Իսկ կան բաներ, որ չեն կարող արտահայտվել բառերով,կհասարականան: Ահա այդպիսի մի զգացում է ինձ համակում Ֆրունզիկ Մկրտչյան անունը լսելիս... Սիրում, հարգում եմ ԱՆՍԱՀՄԱՆ... ՀՊԱՐՏ ԵՄ, ՈՐ ՆԱ ԷԼ, ես էլ, ՀԱՅ ԵՆՔ...
Մեր կողքին ֆիզիկապես ներկա չլինելու համար թախծում եմ անպատմելի...
Իսկ սենյակումս կախված նրա նկարից ինձ ամեն օր նայող աչքերը հիշեցնում են, որ.
Մահը մերն է, մենք՝ մահինը,
Մարդու գործն է միշտ անմար...
Ֆրունզը անմահ է ու հավետ կապրի հայերիս սրտերում...
When one door of happiness closes,God opens another door,but often we look so long at the closed door that we do not see the one which has been opened for us.......
Մհեր Մկրտչյանի մասին
Շեն ու ամենաբաշխ հոգի:
Սիլվա Կապուտիկյան
Ժողովուրդը նրան չի մոռանում և երբեք չի մոռանա:
Վարդուհի Վարդերեսյան
Մի Ֆրունզ, մի Հաեաստան:
Սոս Սարգսյան
Դժվար էր մտերիմ լինել և չկորցնել պատկառանքը Մկրտչյան-երևույթի հանդեպ:
Խորեն Աբրահամյան
Ապրեց դժբախտ մարդու, տաղանդավոր մարդու կյանք:
Հեղինե Հովհաննիսյան
Նվիրված էր բոլորին ու սիրված էր բոլորից:
Ժորա Հարությունյան
Ֆրունզիկ եկավ, Մհէր գնաց:
Ժիրայր Անանյան
Հզոր դերասան էր և մեր միջի ամենադժբախտը:
Լևոն Թուխիկյան
Փոքր դերի մեջ էլ վառ էր որպես անհատականություն:
Վլադիմիր Մարյան
Նա դեմքին երբեք դիմակ չդրեց:
Դեմքը դիմակ չընդունեց...
Սարո Գյումրեցի
Նա մեծ քաղաքացի էր, մեծ Հայ:
Ժենյա Ավետիսյան
Հայերենում չկա այն բառը, որով կարելի է բնորոշել Մհեր Մկրտչյանին:
Ալբերտ Մկրտչյան
Կգա ժամանակ՝ մենք ոչ մեկս չենք էղնի,
Բայց Մհերը կեղնի....
Ռուբեն Գասպարյան «Ղուրբան»
"An unexamined life is not worth living."
-Socrates
Jarre (26.09.2009)
իրա դերերը նայելիս մարմնովս սարսւռա անցնում, նենց բնական ու նենց լավա խաղում...
կտոր մը երկինքում , են վոր երեխու վրա ջղայնանումա . էդ պահը վօնցա տպավորվել մեջս...
-Թելը քաշէ, թելը քաշէ, ըհը, կտռեց, բա վոնց.... թյու...
չգիտեմ , բառեր չկան...եթե հայերը վերադառնային կռապաշտությանը, ինձ թվումա առաչիններից մեկն ինքն է, որ պիտի պաշտեն.... ՀԱՆՃԱՐ...
Մենք քիչ ենք.... Սակայն մեզ ՀԱՅ են ասում...
Եղել ենք, Կանք ... ու Կլինենք...
Ներկայացման էի գնացել, Հացթուխի կինը, Մհեր Մկրտչայն թատրոնում:Երբեք չեի պատկերացնի, որ ես այդքան կհուզվեմ, չէի կարողանում ինձ զսպել արցունքները ակամայից հոսում էին...
Իմանալով Մհեր Մկրտչայնի դառը ճակատագիրն ու կյանքի ընթացքը և դիտելով այդ ներկայացումը, արդեն վերջում, երբ լույսեռը վառվեցին ոտքի վրա կանգնած արցունքներս էի սրբում, շատ եմ հարգում, սիրում և ափսոսում, որ էլ չկա մեր ՄԵԾԸ չկա ու երբեք էլ չի լինի նրա նման ՄԵԾԸ: Ափսոսում եմ, որ երեխաներս արդեն չեն կարող այպես գնահատել նրան ինչպես իմ ծնողները ես ու իմ հասակակիցները, որտեվ հիմա արդեն երեխաները ավելի շատ հետաքրքրվում են Բլությութով, Սոնիյով եվ այլն...
Չշեղվեմ թեմայից, կարելի է անվերջ խոսել նրա մասին, անվերջ լսել նրա ձայնը և հասկանալ, որ կա դեռ փրկություն...
Jarre (26.09.2009)
Կարելի է ասել` Ամենայն Հայոց Դերասան
Լավ ա հնչում չէ՞
Ճամփաները բոլոր դեպի մահ են տանում…
Jarre (26.09.2009)
Ուրախ ու տխուր մարդը: Համարյա բոլոր ֆիլմերը հաջողված են ու սիրելի:
Ես ոչինչ չեմ ուզում...
...ու չափազանց ծանր կյանք է ունեցել Մի անգամ կարծեմ Կուլտուրա ալիքով էր, հաղորդում էին ցույց տալիս նրա մասին, ուղղակի փշաքաղվեցի թե ինչքան բան մենք չգիտենք...
И скучно и грустно, и некому руку подать...
Վերջին խմբագրող՝ Ուրվական: 08.10.2008, 16:38: Պատճառ: Գրառման ավելացում
Лучше Гор могут быть только Горы.
եկեք ֆիլմերից էլ խոսենք սկսենք հենց ամենահայտնի ֆիլմերից ՝ Միմինո, Մեր մանկության տանգոն, Եռանկյունին
Jarre (26.09.2009)
Jarre (26.09.2009)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ