Ես աղակեր եմ, անգամ վարունգը կամ պոմիդորը առանց աղի ուտելու դեպքում համ չեմ առնում:
Իսկ ընդհանրապես, համարում եմ, որ ամեն ինչ ինդիվիդուալ բնույթ է կրում, ամեն ինչ կախված է մարդու օրգանիզմի անհատական ֆիզիոլոգիական կառուցվածքից: Մեկը կարող է ուտելիքի մեջ բռով աղ լցնել, իսկ մյուսին այդ նույն չափաքանակը կարող է սպանել: Կարծում եմ, ընդհանուր չափանիշներով առաջնորդվելը այս դեպքում սխալ է: