Ընդհակառակը՝ խորհրդատուն եք:Ուլուանա-ի խոսքերից
Հ. Գ. Աչքիս՝ ես էս թեմայի ներվերի դեղն եմ։
Այո, աղակեր եմ
Չափի մեջ
Ոչ, աղակեր չեմ
Ընդհակառակը՝ խորհրդատուն եք:Հ. Գ. Աչքիս՝ ես էս թեմայի ներվերի դեղն եմ։
Վնասակարության մասին ոչինչ չգիտեմ: Իմացողները թող ասեն: Թե չէ թեմայում միայն օգտակարության ու կարևորության մասին է գրվել:
Բա իմ գրածը հե՞չ։
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
DavitH (16.05.2010)
Բժիշկը ասել է,որ աղի այն քանակությունը,որը մեր օրգանիզմը ընդունում է սովորական խմելու ջրի միջոցով բավական է մեր օրգանիզմի բնականոն գործունեության համար,իսկ հավելյալ աղը որը մենք օգտագործում ենք համեմելով ուտեստները,արդեն վնաս է պատճառում առողջությանը,այնպես որ մյուս անգամ,երբ ձեռքտ տանես դեպի աղամանը հիշիր այս խոսքերը և քցի-բռնի արդյուք ցանկանում ես սպիտակ մահը ևս որոշ ժամանակով կրճատի կյանքիդ առանց այն էլ կարճ տարիները
Первая рюмка, первая сигарета, первая ночь, как же далеко всё это.........
Ուլուանա (16.05.2010)
Ինքս ինձ համարում եմ աղակեր, բայց մարդիկ գիտեմ, որ տեսնում եմ, թե ինչքան են աղ անում, ախորժակս փակվում ա:
Գիտեմ, որ վնասակար ա շատ աղը, բայց նաեւ գիտեմ, որ չափից դուրս քիչն էլ ա վնասակար:
Իսկ ընդհանրապես լսել եմ, որ ավելի նախընտրելի ա օգտագործել քար աղը:
Հազար ներողություն, կարծես էդ գրառումը շրջանցել էի, հիմա կարդացի:Բա իմ գրածը հե՞չ։
Չնայած էլի չհասկացա, թե ինչ մեխանիզմով է աղը վնասում օրգանիզմը: Կոնկրետ ո՞ր օրգաններն է ախտահարում և այլն:
Հայաստանում աղի չարաշահումը միգուցե նաև յոդի պահանջից է սկսվում: Ենթադրում եմ, որ բացառված չէ:
Մի բան գիտեմ որ Հայաստանում ընդհանրապես աղ չուտես ավելի վատ բաներ կլինեն: Նենց տարածաշրջանում ենք ապրում, որ յոդի պահանջը լրացնելու համար աղ ենք յոդացնում: Ինչ վերաբերվում ա չափին, ինչ որ մեկը արդեն նշեց, ես էլ այդպես գիտեի, մարդը տասը գրամ կարող է յուրացնել օրական: Ինչը իմ կարծիքով լրիվ նորմալ թիվ է կոնկրետ իմ համար: Վերջին տարիներին ոչնչին աղ չեմ ավելացնում ուտելիս: Թեկուզ ամենաանալի բանը լինի: Ինչքան ուտում եմ այս կամ այն տեսակով լրիվ բավարար եմ համարում:
ինչքան գիտեմ քար աղը յոդացված չի դրա համար չի օգտագործվում
մասնավորապես աղերի կուտակում երիկամներում են հոդացավեր ու տենց բաներ եթե չեմ սխալվում
մարդիկ կան որ աղամանը դատարկում են իրենց ափսեի մեջ ճանաչում եմ մեկին մեր ծանոթներից ա արդեն 55 տարի ա մեծ տեմպերով աղ ա օգտագործում ու ոչ մի տեսակ վնաս չի ստացել աղից
պետք ա օգտագործել ենքան ինչքան պահանջ ունես թե չէ որ նայես էս կյանքում հազար ու մի բաներ կան որոնք ավելի են վնասում մեզ քան աղը
Օրինակ տատիկս իր ամբողջ կյանքում աղ քիչ է օգտագործել,բայց հիմա ողնաշարի ցավերով է տառապում:
Դա կախված է օրգանիզմից:
DavitH (16.05.2010)
Հինատա իմ տատիկնելա նույն օրին
Բայց ո՞վ ասաց, որ ողնաշարի ցավերը միայն աղի չարաշահումից են լինում: Եթե աղի մեծ քանակությունը վնաս է, օրինակ, ողնաշարի համար, դա չի նշանակում, որ եթե աղը քիչ քանակությամբ օգտագործենք, ողնաշարի հետ ոչ մի խնդիր չենք ունենա:
Մարդու քիմքը պետք ա զգա բոլոր համերը՝ չափի մեջ: Կծուն, թթուն, քաղցրը, նաեւ աղը պետք ա օգտագործել քիչ քանակությանբ: Ճիշտ ասած չեմ պատկերացնում ոնց կարան ուտեն անալի ճաշեր, բայց բանջարեղենը լավ կլինի առանց աղի ուտել: Ինքս քիչ եմ օգտագործում:
Ի դեպ հիվանդություններ ձեռք բերելու հարցում միայն համեմունքի չարաշահումը չի որ դեր ունի: Գենետիկան էլ նշանակություն ունի, վարած կյանքն էլ:
DavitH (16.05.2010)
ամեն մարդու "չափը", դա տարբեր չափ է: մարդ կա հագնում է 34 համարի կոշիկ, մարդ էլ մա 45 համարի…
համարում եմ, որ մարդու օրգանիզմն է կարգավորում այդ հարցը: մարդը դարերի ընթացքում փոփոխվում է, հարմարվում շրջակա վիրուսներին ու բակտերիաներին, ու ըստ այդմ էլ ասել որ մարդը նածնադարում ազ ու բիբար խորովածի վրա չէր անում, տեղին չէ: եթե մարդը չփոփոխվեր, ապա գենետիկա էլ չէր լինի ու մարդը կունենար ընդամեևը մի ժառանգական գեը- Մարդ գենը: իսկ մենք գենետիկորն փոփոխվում ենք, ու հաղորդում դեպի առաջ մեր այժմեական ինֆորմացիան:
եթե մարդու սնունդը նարկոռտիկներից չէ /ինկատի ունեմ տարբեր մաքադոնալսներ որոնք արհեստական կախվածություն են առաջացում/, ապա ինչ էլ անեք ձեր օրգանիզմի պահանջով, տեղին է ու ճիշտ:
DavitH (16.05.2010)
ամեն մարդու "չափը", դա տարբեր չափ է: մարդ կա հագնում է 34 համարի կոշիկ, մարդ էլ մա 45 համարի…
համարում եմ, որ մարդու օրգանիզմն է կարգավորում այդ հարցը: մարդը դարերի ընթացքում փոփոխվում է, հարմարվում շրջակա վիրուսներին ու բակտերիաներին, ու ըստ այդմ էլ ասել որ մարդը նածնադարում ազ ու բիբար խորովածի վրա չէր անում, տեղին չէ: եթե մարդը չփոփոխվեր, ապա գենետիկա էլ չէր լինի ու մարդը կունենար ընդամեևը մի ժառանգական գեը- Մարդ գենը: իսկ մենք գենետիկորն փոփոխվում ենք, ու հաղորդում դեպի առաջ մեր այժմեական ինֆորմացիան:
եթե մարդու սնունդը նարկոռտիկներից չէ /ինկատի ունեմ տարբեր մաքադոնալսներ որոնք արհեստական կախվածություն են առաջացում/, ապա ինչ էլ անեք ձեր օրգանիզմի պահանջով, տեղին է ու ճիշտ:
Այ տեղին նշեցիր. մարդ կա 34 ա հագնում, մարդ էլ կա 45: Բայց սենց էլ կա, որ եթե կոշիկը շատ գայթակղիչ ա զոռով խծկվում են մեջը ինչը առաջացնում ա մինիմում ատքերի ջարդոց կամ էլ ծլպպացնելով քայլում են: Ասածս էնա, որ օրգանիզմը կկարգավորի եթե թողնես կարգավորի: Իսկ եթե հա խանգարես չի ստացվի: Իսկ որպիսզի առողջ ինֆորմացիա հաղորդենք չես գտնում, որ պետք ա հնարավորինս առող սննվենք:
Էստեղ մի բան էլ կա... բնազդը:
գիտես՞ ինչում է հարցը:
ես իմ անձնական փորձից ելնելով ոչ մեկին էլ չեմ վստահում: նայի, մեկ ասում էին որ սուպը լավ է, ու ապացուցում էին, մեկ ասում էին որ վատ է, ու ապացուցում էին: ուտում եմ են, ինչ որ հավանում եմ: օրինակ, ժամանակին զզվում էի բամիայից: սպանեին, մի հատ չէի ուտի… հիմա գժվում եմ նրա համար: եթե բամիայի ճաշ լինի ու խորոված, կուտեմ բաման:
աշխատում եմ արհեստական կերեր չուտել, եթե իմացա որ արհեստական է, մի տեսակ բնական սրտխառնոց է առաջանում ու բերանս չեմ դնի:
աղը՞: ունեմ իմ չափը, որը համարյա կրկնակի է իմ հետ սնվողներից: ու ոչ մի աննորմալ բժշկական պրոբլեմներ չունեմ դրա հետ կապված:
Freeman (02.03.2012)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ