Իսիկավա Թաքուբոքու

[Արևածագ]

Իսիկավա Թաքուբոքուից որոշեցի մի քանի գործ էլ ես թարգմանել: Թարգմանությունն արված է ռուսերեն տողացի թարգմանություններից:

Երբ ինձ թվում է,
Թե մոռացել եմ,
Ցանկացած մանրուք
Հիշեցնում է ինձ.
Դա անհնար է...
. . .
Ինչպես հայրենի գյուղ վերադարձած
Հոգնած ճամփորդը
Քնում է խաղաղ,
Այդպես թեթև ու անշշուկ
Ձմեոը եկավ:
. . .
Բարեկամս
Կերակրում էր ինձ,
Բայց նույնիսկ իր դեմ
Չիմացա լռել, չհամբերեցի.
Այսպիսին եմ ես...
. . .
Գնացքում էի:
Հյուսիսում՝ երկնի պռնկին,
Հայերենի լեռներս
Հանկարծ ինձ երևացին.
Շապկիս օձիքը հպարտ ուղղեցի:
. . .
Ամբոխի իրար հրմշտող
Թիկունքների մեջ
Տեսա ես նրան:
Սոսկ մի ակնթարթ.
Բայց օրագրումս իր հետքը մնաց:
. . .
Քայլում էի նորից
Հայրենի գյուղիս ճամփեքով:
Երբ հանկարծ զգացի՝
Ինչքա՜ն թեթև էր երթն իմ,
Բայց սիրտս շա՜տ էր ծանրացել:
. . .
Գյուղի ճամփեզրին
Քարերի կույտ կար:
Այս տարի հաստատ
Փարթամ խոտի մեջ
Թաղվել են նրանք:
. . .
Աչքերի ցավից մուգ ակնոց դրի:
Հենց այդ ժամանակ
Սովորեցրի ինձ
Այնպես լաց լինել,
Որ արցունքներս ոչ ոք չտեսնի:
. . .
Երկնքի մովում
Գալարվող ծուխ՝
Կամաց չքացող անհուն կապույտից:
Ու՞մ եմ հիշում, երբ նայում եմ քեզ.
Միթե՞ ինքս՝ ինձ...

Այս գործերը թարգմանել է Ռուզաննա Պետրոսյանը: Համացանցում մի քանի տեղ տեսա, որ բոլորն էլ Այդին Մորիկյանի անունով են ներկայացվում: Լավ չի: