Եկեք թեմայից չշեղվենք![]()
Սա Սիրո Խոստովանություն թեման է![]()
Եկեք թեմայից չշեղվենք![]()
Սա Սիրո Խոստովանություն թեման է![]()
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
կանանց հետ զրուցելուց ես նկատել եմ , որ կանայք ավելի շատ ուշադրություն են դարձնում, ոչ թե բառերին, ոչ թե այն բանին թե ԻՆՉ ես ասում, այլ ... ԻՆՉՊԵՍ ԵՍ ասում / կամ անում/
այնպես որ հաշվի առեք այս շատ կարեվոր / Ժողովուրդ ջան ԵՎ տառի փոքրատառը չի գրում ,, ուշադրություն մի դարձրեք :... Ի՞նչ էի ասում, հա՛, հաշվի առեք այս շատ կարԵՎոր հանգամանքը:
Ու Եվս մի բան, .. մի մտածեք թե սիրո խոտովանույամբ կնոջ մոտ նույպիսի զգացմունք կառաջացնեք, եթե չի սիրում, ոչ մի տեսակի խոստովանություն ձեզ չի օգնի... հլա մի բան էլ կխանգարի... խոսքը վերաբերովում է կանաց , ոչ թե դպրոցականներին
ԳԵՎՈՐԳ , դու լավ ես ուսումնասիրել հոգեբանական արվեստը շատ բարդ ,ԳԵՎՈՐԳ-ի խոսքերից
Այո ,խոսքերը համայն ,քիչ են միշտ թվում,
Երբ սերը ամուր միտքդ է տանջում ,
Հաճախ սիրելուց շատ ենք մենք շեղվում,
Բայց կրկին , մաքուր գործով ենք "խոսում" , վարվում ենք արդար մեր սիրո համար...![]()
Կանանց համար իսկապես շատ մեծ նշանակություն ունի տղամարդկանց այս կամ այն բանն ասելու ձևը, բայց բովանդակությունն էլ երբեք չի անտեսվում։ԳԵՎՈՐԳ-ի խոսքերից
Էլի սկսեցիր ամեն ինչ ընդհանրացնել։ Ե՞րբ ես վերջապես հասկանալու, որ ԿԱՆԱՅՔ շատ տարբեր են լինում, և եթե քո նշած մարտավարությունը կարող է հաջողությամբ կիրառվել որոշ կանանց դեպքում, ապա բազմաթիվ այլ կանանց դեպքում դա հակառակ ազդեցությունը կունենա։Ու Եվս մի բան, .. մի մտածեք թե սիրո խոտովանույամբ կնոջ մոտ նույպիսի զգացմունք կառաջացնեք, եթե չի սիրում, ոչ մի տեսակի խոստովանություն ձեզ չի օգնի... հլա մի բան էլ կխանգարի... խոսքը վերաբերովում է կանաց , ոչ թե դպրոցականներին
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Ճիշտ է: Ոչ մի նույն գենոտիպով կին չկա (եթե չհաշվենք միաձվային երկվորյակներին), էլ չեմ խոսում շրջակա միջավայրի ազդեցության մասին: Բոլորը տարբեր են, շա՜տ տարբեր... ինչպես նրանց քրոմոսոմներում տեղակայված գեները...
Լավ, էլի սկսեմ փիլիսոփայել, եթե սխալվեմ, խնդրեմ ինձ ուղղեք:
Նախ ասեմ .
Մարդու հակումները երեք ակունք ունեն՝ հոգու, մտքի և մարմնի: Հոգու հակումը ծնում է բարեկամություն, մտքի հակումը՝ հարգանք: Մարմնի հակումը ծնում է ցանկություն և վերջապես երեքի միացումը ծնում է ՍԵՐ: Սա շատ հին հնդկական տրակտատ է, բայց բացարձակ ճիշտ:
Եթե ինչ-որ մեկի մոտ այս պայմանները կան, ապա ամեն ինչ կլինի բառերց անկախ, համաձայն չե՞ք:
Իսկ հիմա վերադառնաք նրան, երբ սրանք չկան:
1.Եթե տղան զուտ սիրահարված է, ապա 3 պայմաններից առկա է միայն մեկը՝ մարմնականը, այստեղից էլ բխում է, որ կամ միասնություն չի լինի, կամ էլ այն երկար չէ:
2. Եթե միայն մտքինը, ապա կարող ես միայն հարգել, կարող ես չսիրել, բայց հարգել որպես խելոք մարդու:
3. Հոգունը, դե սա մեր բոլոր ընկերներն են, բայց հո բոլոր նրանց չենք սիրում:
Իսկ եթե հասնենք նրան, որ սրանք միավորենք, ապա բնությունն, ավելին ասեմ, մեր սեփական եսերը, մեր սիրտը, ուղեղը, կանեն մնացածը անկախ ամեն ինչից:
Այս ամենից բխում է, որ սիրո խոստովանություն ասվածը ոչ թե գեղեցիկ խոսքեր են, այլ գեղեցիկ արարքներ, գեղեցիկ հոգու խաղ, գեղեցիկ մտքի թռիչք:
Դու քո ձայնով լցրել ես իմ կյանքը: Սիրում եմ քո քաղցր երգը, անիվների նման արագաշարժ ոտքերդ... Ես պաշտում եմ քեզ, իմ փոշեկուլ
Բյո'ւր, քեզնից չէի սպասում: Արդուկին դավաճանե՞լ ես:Բյուրակն-ի խոսքերից
Այս պահին թեմայում են 23 հոգի. (0 անդամ և 23 հյուր)
Էջանիշներ