Բնականաբար կսկեմ անվստահ տոնով.
-Գիտես, …(դադար 5-6 վայրկյան… լսում եմ միայն սրտիս զարկերի ձայնը)
-Գիտեմ…
ՎԵՐՋ ամեն ինչ արդեն պարզ է… ոչ մի ավելորդ բառ…
Շաաատ լավ է: Թող բոլորին այսպիսի սեր բաժին ընկնի:
Բայց սա իդեալական տարբերակ է, որ ոչ միշտ է լինում:
Իսկ ես սիրո խոստովանությունը պատկերացնում եմ առանց ընդհանարապես բառերի: Միայն հայացքով ասել այդ "-գիտես" -ն ու "-գիտեմ"-ը:
Էջանիշներ