սա էլ, արդյոք երոտիկ էին?
սա էլ, արդյոք երոտիկ էին?
Հե-հե
Ոչ էրոտիկ էին, ոչ էլ գլամուր:
Իսկ այ էս կայքի նկարները (անչափահասներ, չբացե՛ք) գլամուր լուսանկարներ են:
«Գլամուրային լուսանկարներ» տերմինը թեև որոշ երկրներում սկսել են օգտագործել նաև շքեղություն խորհրդանշելու համար, բայց ինքն իրա առաջնային ու հիմնական նշանակությամբ լուսանկարչության ոճ ա, որը էրոտիկա ա:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Ungrateful (10.05.2010)
Ճաշակին ընկեր չկա,
Սիրուշոյի նկարը Սիրոշոյի վեբկայքից է իսկ մյուս երկուսը հայաստանի գլամուր ամսագրերից մեկի, Elite Life- ամսագրի վեբկայքից:
Այդ երկու ամսագրերն էլ ըստ իրենց գլամուրային են:
Իմիջայլոց ռուսական Glamour ամսագրի լուսանկարիչը՝ Իլյա Վարդանյանը, Հայաստան ա էկէլ ու օնլայն քաստինգա հայտարարել, էստեղ մեր հայերինա օգնում-մoգնում, իմիջայլոց շատ լավ լուսանկարիչա, անգամ օգոստոսյան համարի մեջ Գլամուռի ֆոտոսեսսիան Հայաստանում՝ Սևանի ափին ա արել, բայց մոդելները ռուս են, մեր խաչքարերի մոտ, հանդիպման գալու լինեմ, կբերեմ կտեսնես Արս ջան![]()
Я не высокомерна - я просто не считаю нужным улыбаться всем.
Ungrateful (11.05.2010)
Ճիշտն ասած առիթ ունեցել եմ թերթել թե արտասահմանյան այսպես ասած «գլամուր ամսագրեր», թե հայկական այսպես ասած «գլամուր ամսագրեր»: Հայկականները թերթելուց հետո հղացել եմ նոր տերմին՝ գավառական գլամուր:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Kuk (10.05.2010), Ungrateful (10.05.2010)
Վեմ ջան, պարզապես էս բերածդ նկարները շքեղության հետ էլ աղերս չունեն, վերցնենք այ էս նկարը
Քո դրածներից ա չէ՞:
Ո՞րն ա ստեղի շքեղությունը: Դատարկ պահարա՞նը, որ իսկի չեն ֆայմել մեջն ինչ-որ բան դնեն՝ բնականություն խաղալու համար, թե՞ վրան պատկերված երկու անձերի նույն կոշիկները, որտև ուրիշ երկարաճիտ կոշիկ չեն գտել: Դերասանների անբնական կեցվա՞ծքը, թե՞ ընդհանուր դատարկությամբ փայլող սենյակն ու մեր մեջ ասած էժանագին կահույքը (ու իրար չսազող բազկաթոռներն ու պահարանը): Դրա համար էլ ասում եմ, գործ ունենք մի նոր գաղափարի հետ, որը կարելի ա պայմանական անվանել գավառական գլամուր:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Ես համաձայն եմ ձեզ հետ.
Ինձ ճիշտ հասկացեք, ես ոչ մի նպատակ չունեմ գովավզդելու այդ ամսագրերը, ուղղակի ցանկացա իմանալ թէ այդ մասագրերը ինչքանով են սիրված ժողովրդի կողմից, որովհետև ինչպես որ հայտնի ասածվացքն է ասում. «Առանց կրակ ծուխ չի լինում»: Եթէ այդ մասագրերը գարդացող չունենան չեն տպագրվի, կամ էլ այդ ամսագրերի կարդացողնրը այս ակումբի անդամներ չեն:
Համաձայն չեմ: Պահանջարկն անպայման չի: Օրինակ՝ «Հայաստանի Հանրապետություն» թերթը, որը, կարելի ա ասել, Հայլուրի տպագիր տարբերակն ա, առանց չափազանցնելու, երևի հազարից մեկը նույնիսկ չի գնում: Բայց պետական հիմնարկներում դրանք պարտադիր ձևով կարող են վաճառվել: Դեպքեր գիտեմ, որ դասախոսը ինչ-որ թերթում հոդվածներ ա գրում ու ուսանողներին պարտադրում գնել այդ թերթը: Չի բացառվում, որ էդ ժուռնալներն էլ պարտադիր կերպով վաճառվեն ասենք՝ հեռուստատեսության, ռադիոյի աշխատողներին: Ու էս դեպքում, անպայման չի, որ շահույթ լինի, դա կարող է ծառայել ինչպես աքսեսուար ամսագրի տիրոջ համար, որ ինքն ինչ-որ ամսագիր ունի, կարող է ծառայել նաև որպես փող լվալու միջոց:
Ճամփաները բոլոր դեպի մահ են տանում…
Ungrateful (10.05.2010)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ