Չգիտեմ այս պատմությունը ինչքանով կհամապատասխանի թեամյին, բայց իրոք թարս պահին ծիծաղելու պատմություն է
7րդ դասարանում էինք, սպասում էինք կենսաբանության դասատուին,տղաներից մեկն էլ ուզում էր փախչեր դասից: Հենց այն վայրկյանին,երբ նա ուզում է աստիճաններով իջնել առաջին հարկ, տեսնում է ուսուցչուհուն ու վազելով ետ գալիս ,որ նստի իր տեղը: Նստարանների արանքում հենց իր սեղանի կողքին կանգնած էր մեր դասարանի աղջիկներից մեկը,իր կողքին էլ՝ ես:Այս տղան վազելով գալիս է , ողջ թափով բախվում այդ աղջկան ու երկուսով ընկնում են գետնին(ես այդ ընթացքում հասցնում եմ նստարանի ներսի կողմն անցնել ու չընկնել
):
Դե հիմա պատկերացրեք,որ գետնին պառկած է այդ խեղճ աղջիկը,նրա վրա՝ տղան, ընդ որում աղջիկը կիսաշրջազգեստով էր, որը բավականին վեր էր բարձրացած, իսկ նրանց գլխավերևում կանգնած է ուսուցչուհին
Ու ես փոխարենը օգնեմ,որ խեղճ համադասարանցիս բարձրանա,կանգնել եմ,իրենց եմ նայում ու ծիծաղում
Համ էլ ուրախ էի,որ ես կարողացա ժամանակին խուսափել այդ բախումից
MALU-ի խոսքերից
Մի անգամ փողոցով մենակ քայլում էի ու հեռվից նկատեցի, որ մի տղա է գալիս ինձ դեմ հանդիման: Ու դեռ հեռվից էլ նկատել էի, որ նա շատ ծիծաղելի դեմք ունի: Ու հենց մենք հասանք իրար, ես նայեցի նրան (ու թարսի պես նա էլ այդ պահին նայեց ինձ) ու ես այնպես փռթկացի, որ խեղճ տղան հասկացավ, որ իր վրա եմ ծիծաղում
Երևի նման դեպքերում մարդիկ կմտածեն , թե գիժ եմ
Մեջբերել
ու էդպես իմանում են, որ սուտ եմ ասում
միջանցկում կանգնած էր, իսկ մենք տղաներով "Պառոլ" ենք խաղում(Խեղճ աղջիկ) դե լավ գիտեք ետ ժամանակ ինչ քաշքշուկ ա ու մեր սիրելի աղջիկը
լեղաճաաաաք եղաաաաաա, ասեցի աաաաաաա~ 
, ինձանից շատ խեղճն էր վախեցել, անկապ ծիծաղս բռնվեց , ամբողջ դասի ժամանակ ասում էր հո? շատ չվախեցաաաար:
Էջանիշներ