Երջանկության փայլուն կաթիլները, որ հայացքներիդ հետ ընկնում էին վրաս, սկսում էին թշշալով այրել հոգուս վերքերի սպիները:
Այդ կաթիլները խտանում և օգնում են իրենց պրիզմայի միջով վերծանել կյանքիդ լույսն ու խավարը:
Ձեզնից ճառագող երջանկության լույն էրեկ քանի՜ թիթեռ էր հավաքել....
Էլի կգամ.... կգամ, ու գազի վրայի կապույտ սրճեփը բախտագուշակի լրջությամբ գալս կողջունի:
Ու կհասկանանք, որ սեղանի շուրջ մտերմիկ սուրճըմպումը մի իրավիճակ է, որն ընդմիջում է ժամանակի հոսքը....
Մենք միավորվում ենք վտանգի պահին և պայքարում ենք վտանգի կամ ընդհանուր թշնամու դեմ:
Հետո երանությամբ հիշում ենք միասնականության պահերը և զգուշորեն փայփայում ենք անարգ թշնամու գաղափարը:
Հետո կանխատեսելի ապագայի համար ստեղծում ենք մի դաշտ, ուր ցանում ենք մեր լավագույն կյանքի համար սերմեր, բայց այդ բերքին մեզանից ավելի եռանդով սպասում են մանր ու մեծ սրիկաները....
A.r.p.i. (18.03.2011), aragats (24.03.2011), CactuSoul (18.03.2011), Chilly (18.03.2011), davidus (18.03.2011), E-la Via (22.04.2011), einnA (18.03.2011), Lusinamara (18.03.2011), Mark Pauler (18.03.2011), Nadine (24.07.2011), Nare-M (18.03.2011), Quyr Qery (11.04.2011), Tig (18.03.2011), Արևածագ (18.03.2011), Գեա (18.03.2011), Դեկադա (18.03.2011), Լուսաբեր (18.03.2011), Մանուլ (31.03.2011), Նաիրուհի (18.03.2011)
Վերջապես ծնվեցի, լուսնի տակ քայլելուց մի տարով մեծացա, ու թվաց թե որոշ բաներ նորովի հասկացա.
Քայլելն ինչպես գիտես այդքան էլ պրոզայիկ բան չէ, ինչպես կարծում են: Դա նույնիսկ դեգերելու հակառակն է: Քայլելու մեջ էական մի կապ կա այն հողի հետ, որը քեզ կրում է, ու զգում է քո վճռականության շնչառությունը: Որովհետև քայլելը ենթադրում է ինչ-որ տեղ գնալը, գնալն այն ինչ-որ մեկի մոտ, որն սպասում է քեզ, ու ամենայն հավանականությամբ այդ ինչ-որ մեկը դու ես....
Կարող ես քայլելդ անվանել "զբոսանքի նպատակով", բայց միևնույն է այն քեզանից վճռականություն է պահանջում: Ամենահետաքրքիրն այն է, որ դու մասնահատուկ ինչ-որ պատճառ չունես դա անելու, բայց այն ավելին է քան պատրվակը: Ասես ուզում ես շրջել տերությանդ սահմանները, համոզվել, որ ուղեկալներն իրենց տեղերում են, քայլել աննպատակ, գուցե թափառելով, ասես կարիք ունես սահմաններդ նորից ճշտելու, նորից յուրացնելու, ավելի քոնը դարձնելու....
Մի պահ ասես վարանեցիր,որպեսզի կատարելապես համոզվես. արժե՞ արդյոք գնալ մինչև այնտեղ և կիսաշրջան անել, անբացատրելիորեն քաջալերված վերադառնալ նույն կամ ուրիշ ճանապարհով....
Բայց անօգուտ է քեզ կանգնեցնելը, ու անկասելի է քո ընթացքը, քանի որ նույնիսկ որոշելուց առաջ դու արդեն հստակ գիտես, թե որտեղով պիտի քայլես....
Այո՛, որովհետև դու քո մեջ էիր քայլում հողի վրայով....
ու երբ հասնում ես ինքդ քո սահմանագծին, հասկանում ես, որ երջանկությունն այնտեղ է. մնում է միայն դռնակը բացես.....
Ինչո՞ւ է մարդկությունը երջանկությանը վտարել դեպի հեքիաթները, և պարփակել մի առավելապես գրական կիրառման համար նախատեսված անցյալ կատարյալում. "Նրանք ապրեցին երջանիկ"....
Համակարգչային այս դարում երջանկությունն անհեթեթության է վերածվել ուշացած արքայազնների համար: Ու այդ ցավի մեջ իր տեղն ունի մամուլը, որը հեչ լավատես չէ: Չնայած մյուս կողմից էլ դա նրանց շահույթի առյուծի բաժինն է ապահովում: Պատկերացնո՞ւմ ես արդյոք մի կայք, մի թերթ, որ որ միայն լավ բաների մասին գրի. բարի գործերը, հանգիստ երկրներն ու խաղաղ կյանքերն այլև ոչ-ոքի չեն հետաքրքրում: Ու ստացվում է այնպես, որ ամենօրյա տեղեկատվությունը չնչին մի բացառությամբ մոլորակի ամենավատ բաների խտացումն է:
Ու այս ամենի շրջապտույտում քո ամեն մի միտք քեզ "կպած" համոզում է, որ գործերն էլ առաջվա պես լավ չեն գնում: Սակայն ասա, տեսնեմ, դրանք երբեէ լավ գնացե՞լ են: Դու միայն կարող ես փաստել, որ այն ժամանակ ավելի երջանիկ էիր: Բայց մյուս կողմից դու այն ժամանակ այս գիտակցումը չունեիր, որ երջանիկ էիր, որովհետև երջանկությունդ մթագնած էր տվյալ պահի հազար ու մի մանրիկ հոգսերով, որոնք դու հիմա չես հիշում:
Երջանկությունը խառնված է օրվա խնդիրներին: Այն տեսանելի է դառնում միայն առօրյա հոգսերից զտվելուց հետո: Նա մի բարակ ոսկեթել է, որը տեսնում ես միայն հեռվից` այն էլ համապատասխան անկյան տակ:
Ճիշտ էր ասել բանաստեղծը. "դու կողբաս այն ժամանակների համար, որի ընթացքում ողբում էիր"....
Ցանկացած դեպքում կյանքդ պիտի ապրես այնպես, որ գոնե քեզանից հետո մի պատմմություն մնա "նա ապրեց երջանիկ" վերջաբանով.....
aragats (24.03.2011), ars83 (23.03.2011), CactuSoul (24.03.2011), E-la Via (22.04.2011), einnA (23.03.2011), Mark Pauler (24.03.2011), Nadine (28.03.2011), Nare-M (23.03.2011), Quyr Qery (11.04.2011), Tig (24.03.2011), Արևածագ (24.03.2011), Գեա (24.03.2011), Ինչուիկ (18.04.2011), Ուլուանա (24.03.2011)
Միշտ դրության տերը դառնում են այն մարդիկ, ովքեր անկախ ամեն ինչից ունեն ոգու համարձակություն, մտքի ճարպկություն և ազատ են դիլեմատիկ կոմպլեքսներից: Դառնալով նախագահ, քաղաքապետ, ավազակապետ, կամ պարզապես որևէ խմբի, հիմնարկի լիդեր, նրանք սկսում են ճանաչել իրենց նմաններին, ընդառաջել և այդպիսով ստեղծում են հաղթողների մի լոբբի` ամենուր սահմանելով խաղի կանոններն ու խաղագումարի չափը:
Իսկ որևէ կոլեկտիվում դժվար չէ գտնել լիդերին, պետք է պարզապես ուշադրություն դարձնել, թե ո՞ւմ սեղանին է դրված ասենք կոնդիցիոների ղեկավարման վահանակը....
Վերջին խմբագրող՝ My World My Space: 24.03.2011, 11:26:
Chilly (24.03.2011), Lusinamara (24.03.2011), Mark Pauler (24.03.2011), Nare-M (24.03.2011), Quyr Qery (11.04.2011), Tig (24.03.2011), Արևածագ (24.03.2011), Գեա (24.03.2011), Դեկադա (28.03.2011), Ինչուիկ (18.04.2011)
Արթնանալ չէի ուզում: Չէի ուզում երազումս մենակ թողնել քեզ: Երազիս մութ խորքերում վտանգների չհանդիպե՞ս....
Առաջին անգամ կյանքում դուրս եկել էր, որ մազերիս հետ էին խաղում, չգիտեմ դո՞ւ էիր խաղում դրա համար, թե՞, որ վաղուց ոչ մեկ չէր խաղացել...
Նստած եմ համակարգչիս առաջ ու մազերիս մեջ դեռ զգում եմ մատներիդ ներկայությունը: Ինչու՞ էիր ինձ կանչել մեր այգին, մեր հարզատ ու լքված նստարանի մոտ, որի տեղում հիմա սրճարան է կանգնած: Ի՞նչ էիր ուզում ասել: Սիրտ չարեցի հարցնել: Արդեն ներկայությունիցդ արբած գլուխս դրեցի ծնկներիդ, պառկեցի նստարանին ու սկսեցի երկնքին նայել: Բարալիկ մատներդ մտցրեցիր մազերիս մեջ ու սկսեցիր խոսել ցածր ձայնով: Խոսեցիր այնպես կարծես ոչինչ էլ չէր եղել: Նույնիսկ ճնճղուկները խաբվեցին ու սկսեցին սուլել երջանկության մեղեդին:
Նստեցինք մի ամբողջ կիսատ հավերժություն....
Հետո զարթուցիչն ինձ կանչեց...
Ինչո՞ւ էիր էկել....
Chilly (28.03.2011), Claudia Mori (28.03.2011), E-la Via (22.04.2011), Lusinamara (28.03.2011), Malxas (28.03.2011), Mark Pauler (28.03.2011), Nadine (28.03.2011), Nare-M (15.04.2011), Quyr Qery (11.04.2011), Renata (21.09.2011), Tig (28.03.2011), Անտիգոնե (29.03.2011), Ապե Ջան (28.03.2011), Արևածագ (30.03.2011), Արևհատիկ (30.03.2011), Գեա (30.03.2011), Ինչուիկ (18.04.2011), Նաիրուհի (28.03.2011), Ուլուանա (28.03.2011), Ռուֆուս (28.03.2011)
Մտածում եմ երևի սխալ եմ էղել, բայց մյուս կողմից էլ չէի կարող կանխատեսել դեպքերի նման ընթացքը: Գուցե նրանից էր, որ իմ առանց ձևականությունների շփումը ցանկալի նպատակի մոտիկություն դիտարկվե՞ց: Փորձեցի ասել, հասկացնել, բայց արդյունքում թունավորեցի արդյունքի մոտիկության քո հեռանկարը:
Փորձեցի ամեն ինչ թողնել նույն հունի մեջ` որպես այս ամենից դուրս գալու համեմատաբար ամենաարժանավայել միջոց: Չհասկացար: Ու հիմա հետին թվով ես խոսում: Դա մի կողմից լավ է, որովհետև անցյալը եթե լավի կնիք ունի վրան, ապա կարողանում է արդարացումներ և պատճառաբանություններ հասցնել:
Իրականությունը ստիպում է քեզ խաղալ իմ պարզ-ընկերական խաղով, ժպտալ, զրուցել: Մի որոշ ժամանակ պիտի դիմանաս էդ լարվածությանը, չինքնամեկուսանաս, ու խաղի կանոններին էլ դեմ չգնաս, այլապես ես կմեկուսացնեմ քեզ....
Մի որոշ ժամանակ հետո ամեն ինչ իր տեղը կընկնի: Ավելի լավ կճանաչես քո սխալները ու նրանք քո հետ ընկերություն կանեն:
Lusinamara (30.03.2011), Mark Pauler (30.03.2011), Nadine (31.03.2011), Nare-M (15.04.2011), Quyr Qery (11.04.2011), rainbow (07.04.2011), Tig (30.03.2011), Արևածագ (30.03.2011), Ինչուիկ (18.04.2011), Նաիրուհի (30.03.2011)
Ուզում եմ որոշում կայացնել....
Որոշում, որ հետագա ողջ կյանքիս համար բեկումնային է լինելու:
Ուզում եմ անհոգ լինել:
Հոգնել եմ զգուշանալ անգրագետ ուժերից:
Որովհետև կարծիքների տոնավաճառում ինֆլյացիայա` մարդն էժանանում ա, պատիվը թանկանում:
Իսկ մարդկային պատիվը կամաց կամաց վերանում ա, որպես չպահանջված ապրանքատեսակ:
Ես մոլի ֆիլատելիստի նման միայն մարդկային պատկերներով մարդկանց եմ հավաքում:
Ուրեմն ես չեմ կարող էդպես չլինել....
Որոշում եմ ուզում կայացնել.....
Հ.Գ. Հաջողություն մաղթեք ինձ էս դժվար գործում....
Վերջին խմբագրող՝ My World My Space: 31.03.2011, 14:46:
A.r.p.i. (21.04.2011), Agni (03.04.2011), CactuSoul (31.03.2011), Chilly (31.03.2011), Claudia Mori (07.04.2011), E-la Via (22.04.2011), einnA (31.03.2011), Inna (05.04.2011), Lem (31.03.2011), Lusinamara (31.03.2011), Mark Pauler (31.03.2011), murmushka (31.03.2011), Nadine (31.03.2011), Nare-M (15.04.2011), Quyr Qery (11.04.2011), RADIOmanyachka (31.03.2011), rainbow (07.04.2011), Renata (21.09.2011), Tig (31.03.2011), Անտիգոնե (01.04.2011), Արևածագ (31.03.2011), Արևհատիկ (03.04.2011), Դեկադա (31.03.2011), Ինչուիկ (18.04.2011), Լուսաբեր (31.03.2011), Մանուլ (31.03.2011), Նաիրուհի (31.03.2011), Ներսես_AM (01.04.2011)
Նախորդ օրը հայտարարված որակավորման տեստի արդյունքներով 100 հնարարվորից 99 միավոր (ամենալավ արդյունքը), էսօր դիմում աշխատանքից ազատվելու մասին ու լիքը ապուշացած հայացքներ:
Վաղը հայտարարվում է համոզման օր:
Ով չի ալարում համոզելու է, որ դիմումս հետ վերցնեմ....
Բարեկամներ, որոշումը կայացված է, շնորհակալություն աջակցության համար:
Agni (03.04.2011), CactuSoul (01.04.2011), Chilly (01.04.2011), davidus (01.04.2011), E-la Via (22.04.2011), einnA (01.04.2011), Inna (05.04.2011), Lusinamara (01.04.2011), Mark Pauler (07.04.2011), Nare-M (15.04.2011), Quyr Qery (11.04.2011), rainbow (07.04.2011), Renata (21.09.2011), Tig (01.04.2011), Արևհատիկ (03.04.2011), Գեա (01.04.2011), Դեկադա (01.04.2011), Ինչուիկ (18.04.2011), Նաիրուհի (07.04.2011), Ներսես_AM (01.04.2011)
Մարդու մարդկայնությունը չափելու համար ոչ մի գործիք ու թեստ պետք չի, մենակ ուշադիր նայել է պետք, թե նա ինչի վրա է ծիծաղում ու ինչպես....
A.r.p.i. (21.04.2011), aragats (07.04.2011), Chilly (07.04.2011), Claudia Mori (07.04.2011), E-la Via (22.04.2011), einnA (07.04.2011), Lusinamara (07.04.2011), Mark Pauler (07.04.2011), Nadine (07.04.2011), Nare-M (07.04.2011), Quyr Qery (11.04.2011), rainbow (07.04.2011), Tig (07.04.2011), Անտիգոնե (07.04.2011), Դեկադա (12.04.2011), Ինչուիկ (18.04.2011), Նաիրուհի (07.04.2011)
էսօր ձախ ոտքից օրդ սկսիր,
Թող որ գործերդ էսօր աջ գնան,
էդպես է, ջանս, մի ոտքը պիտի
միշտ շարունակի մյուսի ճամփան...
A.r.p.i. (21.04.2011), aragats (16.04.2011), einnA (14.04.2011), Inna (18.04.2011), Lusinamara (14.04.2011), Mark Pauler (14.04.2011), murmushka (14.04.2011), Nadine (17.07.2014), Nare-M (15.04.2011), Quyr Qery (15.04.2011), Tig (14.04.2011), ~Anna~ (18.04.2011), Անտիգոնե (14.04.2011), Արևածագ (14.04.2011), Արևհատիկ (29.04.2011), Ինչուիկ (18.04.2011), Լուսաբեր (14.04.2011)
Հավատիս չափով ոսկի ունենայի, ինձանից հարուստ մարդ չէր լինի աշխարհում:
Հ.Գ. Հիմա էլ չկա....
A.r.p.i. (21.04.2011), Claudia Mori (18.04.2011), E-la Via (21.04.2011), erexa (18.04.2011), Inna (18.04.2011), Lusinamara (18.04.2011), Mark Pauler (18.04.2011), murmushka (18.04.2011), Nadine (17.07.2014), Nare-M (18.04.2011), Renata (21.09.2011), Tig (18.04.2011), Արամ (05.11.2013), Արևհատիկ (29.04.2011), Դեկադա (18.04.2011), Ինչուիկ (18.04.2011), Լուսաբեր (18.04.2011), Նաիրուհի (18.04.2011)
Ինչի՞ ա մարդկանց թվում, թե բոլորը պարտավոր են տանել իրենց տրամադրության վայրիվերումները, բոլորը պետք ա հարմարվեն իրենց նախասիրություններին ու ցանկություններին:
Թե՞ ես եմ սխալ, որ իմ տրամադրությունը երբեք չեմ փաթաթում մարդկանց վզին, չեմ առաջնորդվում բոլորին ինձ հարմարացնելու սկզբունքով:
հերի՛ք ա էլի,
զզվցրի՛ք...
նենց արեք, որ ձեր զգացմունքների դսևորումը մաղձի չվերածվի շրջապատի համար: ամեն ինչ չափի մեջ օգտակար ա նույնիսկ թույնը... իսկ երբ դոզան շատ ա, անգամ հասարակ վիտամինը կարա մահացու լինի.....
A.r.p.i. (21.04.2011), CactuSoul (18.04.2011), Claudia Mori (19.04.2011), davidus (19.04.2011), E-la Via (21.04.2011), Lusinamara (18.04.2011), Mark Pauler (18.04.2011), Nadine (18.04.2011), Nare-M (18.04.2011), Renata (21.09.2011), Tig (18.04.2011), Արամ (05.11.2013), Արևհատիկ (29.04.2011), Գեա (18.04.2011), Դեկադա (18.04.2011), Ինչուիկ (18.04.2011), Լուսաբեր (18.04.2011), Նաիրուհի (18.04.2011)
Զգուշացե՛ք խորհուրդներ տալուց. որոշ մարդկանց ոչ թե խորհրդատուներ ենք պետք, այլ պատասխանատվության թեկնածուներ: Իսկ նրանց վրեժը սարսափելի է.....
A.r.p.i. (21.04.2011), CactuSoul (21.04.2011), Claudia Mori (19.04.2011), E-la Via (21.04.2011), Lusinamara (19.04.2011), Mark Pauler (18.04.2011), Nadine (17.07.2014), Nare-M (18.04.2011), Tig (19.04.2011), Անտիգոնե (23.04.2011), Դեկադա (19.04.2011), Ինչուիկ (24.04.2011)
- Լսո՞ւմ եք... սպասեք մի փոքր և ես կպատմեմ ձեզ բոլորը սկզբից....
Գնո՞ւմ եք.... լավ, ես կպատմեմ ծաղիկներին ու խոտերին....
Սիրուն կակաչներ լա՜վ լսեցեք արևի պատմությունը....
Աղջիկս հիվանդ էր....
Մ. Արազի
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ