Էս վերջերս հաճախ եմ նկատում , որ հայտնվել ա մարդկանց մի նոր տեսակ, որն ունի բնազդայինին սահմանակից պրիմիտիվ պահանջներ ու ճաշակ: Նրանց գերխնդիրը` օրը սպառողական տեսակետից հաջող անցկացնելն ա: Գաղափար չունեն, ո՛չ մշակույթի, ո՛չ ազգային ազգային արժեքների մասին, սակայն իրենց ուրույն մի մշակույթի կրողն են, որը ծաղկելուց անմիջապես հետո չկա.... Նրանք շատ են, բայց դեռ չգիտեն էդ մասին, ի ուրախություն մեր նմանների: Նայելով էդ մարդկանց կաղապարներին վախենում ես դրանց դատարկություններից, հետո` դրանք լցնելու անհնարինությունից....
Էկեք իրանց անվանենք ՊՐԻՄԻՎԱՏՆԵՐ.....
Մեջբերել
Էջանիշներ