Մենք էնքան էնք տարվում մեր փոքրիկ կորուստներով, որ այդ կորուստներից անտարբերություններ են ծնվում, իսկ անտարբերությունները ծնում են նոր ու ավելի մեծ կորուստներ.... երկրաչափական պրոգրեսիա...
Ուշադի՜ր էղեք միմյանց նկատմամբ....
Մենք էնքան էնք տարվում մեր փոքրիկ կորուստներով, որ այդ կորուստներից անտարբերություններ են ծնվում, իսկ անտարբերությունները ծնում են նոր ու ավելի մեծ կորուստներ.... երկրաչափական պրոգրեսիա...
Ուշադի՜ր էղեք միմյանց նկատմամբ....
Վերջին խմբագրող՝ My World My Space: 16.09.2011, 23:14:
CactuSoul (17.09.2011), E-la Via (16.09.2011), Lusinamara (16.09.2011), Mark Pauler (19.09.2011), Meme (05.10.2011), Nadine (17.07.2014), Nare-M (18.09.2011), Renata (18.09.2011), Tig (17.09.2011), Անտիգոնե (18.09.2011), Արևհատիկ (16.09.2011), Ժունդիայի (18.09.2011), Ինչուիկ (19.09.2011), Լուսաբեր (17.09.2011), Կարնո Սոսե (06.11.2011), Նաիրուհի (17.09.2011)
Արժանապատվության պակասը աղքատի կյանքը թունավորում է հարկադրական հրաժարումների անվերջ ցուցակով, իսկ հարուստի կյանքը՝ հրաժարվել չկարողանալու հորձանքով....
E-la Via (18.09.2011), Freeman (18.09.2011), Lusinamara (18.09.2011), Mark Pauler (19.09.2011), Nadine (19.09.2011), Renata (18.09.2011), Tig (19.09.2011), Արևհատիկ (18.09.2011), Լուսաբեր (18.09.2011)
Ոչ մեկն իր անցյալի հետ անկեղծ չի...
Որովհետև անցյալը զտում ես ամեն օր, ու հիշողության թերթերում մնում է միայն այն մի քիչ զտված զգացումները, որ ցանկացել ես տանել քեզ հետ:
Ու էսօր, երբ հայրս բողոքում էր, որ անհամբեր եմ ու անհանդուրժող, որ ինքը իր հոր հանդեպ էդպես չի էղել, լուռ ժպտում եմ....
Մեր սերունդը մեղք չունի... 20-րդի վերջը մեզ հունից հանեց, ու 21-րդը շարունակում է նոր հոգսեր փաթաթել մեր վզին, մինչդեռ հանուն արդարության պետք է ասել, որ մեր ծնողները նմանատիպ հոգսեր երբեք չեն ունեցել, այ էստեղից էլ սկսվում է ամեն ինչ... Ադամի ցեղի հոգսերը ծանրանում են յուրաքանչյուր սերնդի հետ...
Հիմա մտածում եմ, որ վաղը ես էլ կմոռանամ, թե ինչ էր ինձ ասում հայրս, ու ես էլ իմ տղային նույնը կասեմ, ու գիտեմ, որ ժամանակի հետ նա էլ կգա նույն այս գիտակցմանը...
Arpine (19.09.2011), CactuSoul (20.09.2011), Chilly (19.09.2011), E-la Via (19.09.2011), einnA (21.09.2011), Lusinamara (19.09.2011), Mark Pauler (19.09.2011), Nadine (19.09.2011), Nare-M (19.09.2011), Renata (21.09.2011), Tig (19.09.2011), Արևհատիկ (19.09.2011), Դեկադա (19.09.2011), Ժունդիայի (19.09.2011), Ինչուիկ (19.09.2011), Կարնո Սոսե (06.11.2011), Նաիրուհի (19.09.2011)
Էրեկվա էն պստոն, զինվորական շորերով, եռագույն փուչիկները գլխից վեր պահած մայթեզրին քայլում էր շարային քայլքով: Նա գլխավերևում Հայաստան էր տանում, ու աչքերն ասում էին՝ Հայաստանը ես եմ....Ու երբ ոտքը քարին առնելով ընկավ, գլխից վեր պահեց փուչիկները, որ չպայթեն.... քերծեց դեմքն ու ձեռքերը, բայց գոհ էր, որ փուչիկները չվնասվեցին.... Նրա համար թանկ են իր եռագույն փուչիկները, վաղը թանկ կլինի եռագույնը... էսպես են դաստիարակվում մարդիկ....
Arpine (22.09.2011), CactuSoul (23.09.2011), E-la Via (22.09.2011), einnA (23.09.2011), Lusinamara (22.09.2011), Mark Pauler (22.09.2011), Nadine (22.09.2011), Nare-M (22.09.2011), Renata (22.09.2011), Tig (23.09.2011), Անտիգոնե (15.10.2011), Արամ (05.11.2013), Արէա (22.09.2011), Արևհատիկ (22.09.2011), Գեա (22.09.2011), Դեկադա (22.09.2011), Ժունդիայի (22.09.2011), Կարնո Սոսե (06.11.2011), Նաիրուհի (22.09.2011), Ներսես_AM (23.09.2011), Ուլուանա (28.09.2011)
Մարդիկ կան չէ՞, որ միշտ գռուբի են սիրելիների հանդեպ..... Հենց մեկը ես... ու ինձանից միշտ նեղանում են, որ գռուբի եմ, չորում եմ....
մի նեղացեք էլի՜...
իմ զգացմունքների արտահայտման չորությունը, դրանց փափկությունից շփոթվելուս արդյունքն ա....
Arpine (23.09.2011), ars83 (23.09.2011), CactuSoul (23.09.2011), E-la Via (23.09.2011), einnA (23.09.2011), Lusinamara (23.09.2011), Mark Pauler (08.10.2011), Nadine (28.09.2011), Nare-M (28.09.2011), Tig (23.09.2011), Անտիգոնե (15.10.2011), Արամ (05.11.2013), Արէա (23.09.2011), Արևհատիկ (23.09.2011), Ժունդիայի (23.09.2011), Ինչուիկ (28.09.2011), Լուսաբեր (23.09.2011), Կարնո Սոսե (06.11.2011), Նաիրուհի (23.09.2011)
Ես սիրում եմ մտքով թռչել....
Որոշ մարդիկ իմ թռիչքին մասնակցելու հետաքրքրությունից դրդված կառչում են ինձանից:
Դա կասեցնում է իմ ազատ ճախրանքը:
Ես նրանց ավելի շատ չեմ սիրում ու ավելի շատ եմ ուզում թռչել, հեռանալ....
Arpine (28.09.2011), CactuSoul (29.09.2011), Chilly (29.09.2011), E-la Via (28.09.2011), Freeman (29.09.2011), Lusinamara (05.10.2011), Mark Pauler (08.10.2011), Nadine (28.09.2011), Tig (29.09.2011), yerevanci (29.10.2011), Անտիգոնե (15.10.2011), Դեկադա (29.09.2011), Ժունդիայի (28.09.2011), Ինչուիկ (28.09.2011), Կարնո Սոսե (06.11.2011)
Ամեն անգամ սարսափում եմ արտասվող տղամարդ տեսնելուց, որովհետև եթե տղամարդն արտասվում է, ուրեմն աշխարհը փուլ է գալիս՝ կամ ամբողջը, կամ իր անձնական աշխարհը....
E-la Via (01.10.2011), einnA (01.10.2011), Freeman (02.10.2011), Lem (01.10.2011), Lusinamara (01.10.2011), Meme (01.10.2011), Nare-M (02.10.2011), Tig (02.10.2011), Ungrateful (05.10.2011), yerevanci (29.10.2011), Անտիգոնե (15.10.2011), Արամ (05.11.2013), Արէա (02.10.2011), Լուսաբեր (13.10.2011), Կարնո Սոսե (06.11.2011), Նաիրուհի (01.10.2011)
Եթե աշխատանքը մարդուն մարդ դարձրեց, ապա սերը նրան դարձնում է մարդկային.... ամեն թեթև սիրահարվածություն մի հպում է նրա մարդկայնությանը...
զգուշացի՛ր մարդկանցից, ովքեր երբեք չեն սիրել....
Arpine (05.10.2011), E-la Via (05.10.2011), einnA (05.10.2011), Freeman (05.10.2011), Kita (05.10.2011), Lusinamara (05.10.2011), Mark Pauler (08.10.2011), Meme (05.10.2011), Nadine (05.10.2011), Nare-M (05.10.2011), Tig (05.10.2011), Ungrateful (05.10.2011), yerevanci (29.10.2011), Անտիգոնե (15.10.2011), Ինչուիկ (09.10.2011), Լուսաբեր (13.10.2011), Կարնո Սոսե (06.11.2011), Նաիրուհի (05.10.2011)
գիշերով՝ հոգնած ու սառած ճամփա գնալուց վատ բան չկա:
Միակ տաքացնող միտքն էն ա, որ տուն եմ գալիս...
ars83 (08.10.2011), erexa (08.10.2011), Freeman (08.10.2011), Lusinamara (08.10.2011), Mark Pauler (08.10.2011), Meme (08.10.2011), Nadine (10.10.2011), Nare-M (10.10.2011), Tig (08.10.2011), yerevanci (29.10.2011), Ինչուիկ (09.10.2011), Կարնո Սոսե (06.11.2011)
Ասելիքդ ասա, կուլ մի տուր, կարող ա մեծ լինի ու բկիդ կանգնի....
աշխարհն ավելի մթնեց... մի լուսավոր մարդ էլ չկա....
Տեսնես եթե հնարավոր լիներ մատների համապատասխան դիրքից ստանալ ատրճանակ, ինքնասպանություննե՞րը շատ կլինեին, թե՞ սպանությունները....
Վերջին խմբագրող՝ My World My Space: 12.10.2011, 11:33:
հեռացումը միշտ չէ, որ բաժանում է նշանակում, այդ թվում՝ ընդմիշտ հեռացումը....
E-la Via (15.10.2011), einnA (12.10.2011), Freeman (13.10.2011), Lianik (13.10.2011), Lusinamara (12.10.2011), Meme (13.10.2011), Moonwalker (13.10.2011), Nadine (12.10.2011), Nare-M (14.10.2011), Tig (13.10.2011), yerevanci (29.10.2011), Անտիգոնե (26.10.2011), Ինչուիկ (13.10.2011), Լուսաբեր (13.10.2011), Կարնո Սոսե (06.11.2011)
Մենա՞... խոսություն
Ուզում եմ ի մի գամ...
Էսօր հրաժեշտ չենք տվել քեզ, պարզապես սրանից հետո արդեն գիտեք, թե քեզ միշտ որտեղ կարող ենք գտնել...
Էն ամենն ինչ էս էրկու օրն արեցինք, արեցինք մտածելով, թե որ դու լինեիր ո՞նց կանեիր... դո՛ւ արեցիր...
Արեցիր ամենագլխավորը՝ տուն, ծառ, տղա... մենակ սեփական ձեռքերով ստեղծածդ վայելել չկարողացար...
էրեխեքդ քեզ հաստատ կներեն, բայց ես սաղ կյանքում քեզ մի բան չեմ ների՝ դու քո որբությունը չպիտի ժառանգություն թողնեիր քո էրեխեքին....
Chilly (13.10.2011), einnA (13.10.2011), Freeman (14.10.2011), Lusinamara (15.10.2011), Meme (13.10.2011), Moonwalker (13.10.2011), Nadine (13.10.2011), Nare-M (14.10.2011), Tig (13.10.2011), yerevanci (29.10.2011), Արէա (14.10.2011), Դեկադա (14.10.2011), Ինչուիկ (14.10.2011), Հայկօ (13.10.2011), Ռուսա (15.10.2011)
Համարյա մինչև լուսադեմ քո մոտ էինք...
Գիտեմ, որ հասել ես այնտեղ... չգիտեմ, թե ուր, ինչու, ինչպես.... բայց հասել ես...
Նստեցիք նոր տանդ պատերի տակ, չարածներդ հիշեցինք, որ ամբողջացնենք, արածներդ հիշեցինք ու ժպտացինք...
Երկնքից էլ ասես ժպիտ էր կախվել....
Բարի լո՜ւյս....
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ