Gardmanian-ի խոսքերից
Երկրորդ` շատերն առանձնացնում են աստված և կրոն հասկացությունները, այնինչ դա գրեթե նույնն է, ինչ առանձնացնենք մոնիտորը պրոցեսորից. չէ՞ որ մոնիտորն է «ցույց տալիս» այն, ինչ կատարվում է պրոցեսորում: Նույն կերպ էլ կրոններն են մեկնաբանում իրենց աստվածների կամքը, պատգամները, քիչ թե շատ բացահայտում նրա էությունը:
Չեի ասի, որ աստված և կրոն հասկացությունները նույնն են, որովհետև կրոնը հնարավոր է ստեղծել, աղավաղել, վերափոխել ինչպես, որ մարդուն հարմար է, որը հենց այդպես էլ արել են… Աստծուն ներկայացնում են ինչպես իրենք կամենում են, կրոնը ներկայացնում են ինչպես կամենում են, որի արդյունքը պարզ երևում է... Աստված՞ ո՞վ է, ին՞չ է, որտեղ՞ է, ոչ ոք ոչինիչ չգիտի Նրա մասին, միյայն, որ Նա Աստված է և Նրան հնարավոր չե տեսնել, իմանալ Նրա մասին կոնկրետ ինչ որ բան...
Առանց կրոնի էլ է հնարավոր ճանաչել Աստծուն, դա յոգայի պրոցեսն է, որը ավելի լուրջ է քան կրոնական ձևականությունները և ֆանատիզմը...
Անցնեմ հոգուն ու մարմնին: Եթե դուք արհամարհում եք բոլոր կրոնները, ապա ինչպե՞ս կբացատրեք հոգու գոյությունը:
Եթե խոսքը իմ մասին է, ապա ես ոչ թե արհամարում են կրոնները, այլ չեմ ընդունում դրանք, որովհետև լաաավ աղավաղել են... ինչ վերաբերվում է հոգու գոյությանը հենց կակռազ ոչ մի կրոն հոգու մասին հստակ ոչինչ չի ասում, թե ին՞չ է դա և այլը... բայց հոգու մասին հստակ գիտելիք է տալիս յոգան և Վեդյան փիլիսոփայությոունը, որը գտնում եմ ավելի խելի մոտ է և տրամաբանական է և կարևորը, որ կապ չունի ոչ մի կրոնի հետ...
Եթե աստված գոյություն ունի, արդյո՞ք նրա համար ընդունելի է այն փաստը, որ և' իր ամբողջ կյանքն արդար ապրած մարդը, և' բռնաբարող-մարդասպանը ունենան «հավասար» հոգիներ, որոնք նրանց մահվանից հետո կունենան հավասար իրավունքներ:
Այս թեմայի հետ կապ չունի, կարելի է տեղափոխվել կրոնի բաժին...