Կսպասեմ անհամբերRhayader-ի խոսքերից
Կսպասեմ անհամբեր
Էլի թեմայից շեղվեցիք.....բայց պիտի ասեմ
1. Աստված սուպերմեն չի, այլ ամենահասարակ մարդկային խիղճն ա, եթե որոշների համար սուպերմեն ա, էդ արդեն իրանց խնդիրն ա
2 "Եթե նույնիսկ աստվածներն իրոք գոյություն չունեն, նրանց պետք էր հնարել մարդուն Մարդ պահելու համար" © Էպիկուր
3. .............. էլ չեմ ասում, ֆսյո, խնդրում եմ թեմայից մի շեղվեք, դրա համար հատուկ թեմաներ կան.....
Բայց դա Վոլտերը չէ՞ր ասել
Magic-Mushroom (11.05.2010)
Ես էլ էդպես գիտեի: Բայց առանց դրա էլ Էպիկուրն առաջարկել է հետևյալ հետաքրքիր հարցադրումը.Բայց դա Վոլտերը չէ՞ր ասել
Արդյո՞ք աստված ցանկանում է կանխել չարը /հաղթել չարին/, բայց չի կարողանում. այդ դեպքում նա ամենակարող չէ:
Արդյո՞ք նա կարող է անել դա, բայց չի ցանկանում. այդ դեպքում նա չարակամ է:
Արդյո՞ք նա և' ցանկանում է, և' կարող է անել դա. այդ դեպքում որտեղի՞ց է ի հայտ գալիս չարը:
Արդյո՞ք նա ո'չ ցանկանում է և ո'չ էլ կարող է անել դա. այդ դեպքում ինչու՞ նրան անվանենք աստված:
Բայցց դա էդ մտքի հետ ի՞նչ կապ ուներԵս էլ էդպես գիտեի: Բայց առանց դրա էլ Էպիկուրն առաջարկել է հետևյալ հետաքրքիր հարցադրումը.
Արդյո՞ք աստված ցանկանում է կանխել չարը /հաղթել չարին/, բայց չի կարողանում. այդ դեպքում նա ամենակարող չէ:
Արդյո՞ք նա կարող է անել դա, բայց չի ցանկանում. այդ դեպքում նա չարակամ է:
Արդյո՞ք նա և' ցանկանում է, և' կարող է անել դա. այդ դեպքում որտեղի՞ց է ի հայտ գալիս չարը:
Արդյո՞ք նա ո'չ ցանկանում է և ո'չ էլ կարող է անել դա. այդ դեպքում ինչու՞ նրան անվանենք աստված:
Համամիտ եմ Տիգ ջան:Այո Մարդը որպես ամբողջություն՝ մարմնի ու հոգու միավորումն է: Դրանցից յուրաքանչյուրն առանձին առանձին արդեն այլ բան են, և ոչ Մարդ…
Ցանկությունը: եթե զննենք մարմինը, կտեսնենք, որ դա բաղկացած է ինչպես կոպիտ տարրերից այնպես էլ նուրբ, կոպիտը բոլորս գիտենք, մի քիչ էլ նուրբը գիտենք, բայց դա հասկանալու համար հարկավոր է գիտելիք, որը կարող է փաստել դա: Օրինակ՛ մարմինը ունի զգայրաններ, որոնք պահանջում են, որ իրենց բավարարեն, (քիթ, բերան, աչք, ականջ, ձեռքեր) նաև հինգ նուրբ՛ (հոտառություն, համ, տեսողություն, լսողություն, շոշափելիք), սրանք գործող և գործողության առարկաներն են, որոնք գործում են երբ նրանց գործի են դնում, երբ գործի դնողը քնած է, նրանք էլ են քնած, հարց, կարող՞ են դրանք գործել երբ մարմինը կորցրել է գիտակցությունը, ոչ մի քիմիական բաղադրամաս չի պակասել մարմնից...Հիմա մի բան էլ եմ ուզում ասեմ հոգի և մարմին ամբողջության մասին: Ի՞նչն է ապահովում այդ ամբողջության ի հայտ գալը ընդհանրապես: Եթե ընդունենք որ հոգին դա գիտակցությունն է, իսկ մարմինը՝ նյութը, ապա ինչը կարող է կապող օղակ հանդիսանալ այդ երկուսի միջև:
Զգայարանները գործում են երբ նրանք հանդիպում են նրանց հրապուրող առարկաների, բայց նրանցից վերև կանգնած է միտքը, որը ընտրում է բավարարե՞լ տվյալ զգայարանը թե ոչ: Մտքից բարձր դա բանականությունն է, որը ընտրում է, որը կարող է օգտակար լինել, որը ոչ, ավելի բարձր դա ապրող էակն է, Ես-ը, Հոգին կամ գիտակցությունը, որը Անձն է և Նա է, որ կատարում է բոլոր որոշումները և վերջնական ցանկացողն է:
Կապող օղակը իրականում Ցանկությունն է, որը բխում է էակից: Համամիտ եմ քո հետ, քո նշած ««միտքը»» ավելի շատ ցանկության է նման քան մտքի...(միտք, որպես ցանկություն և միտք որպես զգայարան)Սա Հայազնի ասած 3-րդ կոմպոնենտնա… Կարծում եմ այդ կապող օղակը միտքն է: Այսինքն հոգին՝ գիտակցությունը, գեներացնում է միտք, որը համապատասխանում է իր ներքին ցանկություններին ու մղումներին, իսկ միտքն էլ իր հերթին այդ ցանկություններն ու մղումները իրականացնում է նյութի միջոցով: Այսինքն միտքը նյութեղենանում է: Շղթան կարելի է ներկայացնել այս կերպ, գիտակցությունը գեներացրեց միտք, միտքն էլ դրսևորվեց նյութի մեջ… Այսինքն ինչպես Սելավինա ասում հոգին ցանկացավ մարդ լինել և ծվնեց Երկրի վրա…
Հոգևոր ինքնաիրականացումը, որը դրսևորում է վերանցական միտքը, սամադհին... Գործողությունը և դրա արդյունքը...հ.գ. հետաքրքիրա, բացի նյութից կա՞ն էլի ինչոր այլ միջոցներ մտքի դրսևորման համար…
Ըստ այուր վեդայի, բացի մարդու կոպիտ մարմինը կա նաև նրա նուրբ մարմինը, որը բաղկացած է՛ մտքից, բանականությունից և կեղծ ես-ից, որի մեջ կուտակվում է մարդու կյանքում բոլոր կատարած գործողությունների լավ և վատ արդյունքը ինֆորմատիկ ձևով, նաև նրա բոլոր հոգեկան ապրումները... Ներկա մարմինը լքելուց հետո Հոգին իր նուրբ մարմնով տեղափոխվում է մի նոր մոր արգանդ սերմի միջոցով, իր հետ տանելով իր անցյալում կուտակած ««պաշարները»»
ըստ որի նա ստանում է մարմին՛ հարուստի, աղքատի, հիվանդի, ««լավ տղայի»» հավատացյալի, անհավատի, բարի, չարի, հոգեկանի և այլի...
Լավ, քանի որ թեմայից շեղվում ենք, թույլ տվեք մի քիչ փիլիսոփայեմ` ներկայացնելով կարծիքս:
Նախ ասեմ, որ մարդու զգայարանների աշխատանքը կապված է բացառապես ուղեղի աշխատանքի հետ, ինչպես և բոլոր մնացած կենդանիներինը, և երբ մարդը քնած է, դրանք «stand by» ռեժիմում են, բայց` ոչ անջատված: Եթե ականջիդ տակ բարձր ձայն հանեն, կամ բերանիդ մեջ դառը բան գցեն, կամ էլ տակդ ոզնի դնեն, դու չես շարունակի քնած մնալ: Բացի այդ, ինչ վերաբերվում է գիտակցության և զգայարանների կապին, ապա նշեմ, որ շատ մարդիկ, որոնք գտնվել են կոմայի մեջ, ուշքի գալուց հետո պատմել են, որ լսել են իրենց անկողնու մոտ խոսակցությունները, իսկ ոմանք էլ` ընդհանրապես ոչինչ չեն զգացել: Հետևաբար, զգայարանների աշխատանքը կապված է օրգանիզմի, մասնավորապես ուղեղի աշխատանքի հետ:
Երկրորդ` շատերն առանձնացնում են աստված և կրոն հասկացությունները, այնինչ դա գրեթե նույնն է, ինչ առանձնացնենք մոնիտորը պրոցեսորից. չէ՞ որ մոնիտորն է «ցույց տալիս» այն, ինչ կատարվում է պրոցեսորում: Նույն կերպ էլ կրոններն են մեկնաբանում իրենց աստվածների կամքը, պատգամները, քիչ թե շատ բացահայտում նրա էությունը: Չեմ հասկանում նրանց, ովքեր հավատում են դեիսական աստծուն, ով բավարարվել է միայն տիեզերքը ստեղծելով և թքած ունի մարդկանց վրա, ու հիմա տիեզերքի ինչ-որ անկյունում /կամ դրա սահմաններից դուրս/ զբաղված է այլ գործերով կամ ընդհանրապես ոչնչով զբաղված չէ:
Անցնեմ հոգուն ու մարմնին: Եթե դուք արհամարհում եք բոլոր կրոնները, ապա ինչպե՞ս կբացատրեք հոգու գոյությունը: Եթե աստված գոյություն ունի, արդյո՞ք նրա համար ընդունելի է այն փաստը, որ և' իր ամբողջ կյանքն արդար ապրած մարդը, և' բռնաբարող-մարդասպանը ունենան «հավասար» հոգիներ, որոնք նրանց մահվանից հետո կունենան հավասար իրավունքներ: Այս դեպքում, իհարկե, կարող եք տալ ակնհայտ պատասխաններ, բայց մարդկանց մեծ մասը չի պատկանում ո'չ առաջին, ո'չ երկրորդ կատեգորիային, նրանք իրենց կյանքի ընթացքում կատարում են և' լավ, և' վատ արարքներ: Ինչպե՞ս իմանալ, թե վարքի և հավատքի ինչպիսի դրսևորումներ են պետք նրան գոհացնելու համար: Անխուսափելիորեն հանգում ենք կրոնի անհրաժեշտության խնդրին:
Վերջում թույլ տվեք մեջբերել անգլիացի մաթեմատիկոս, փիլիսոփա Բերտրան Ռասսելի խոսքերը.
«Կարծում եմ, որ երբ ես մահանամ, ես կփտեմ, և իմ «ես»-ից ոչինչ չի մնա: Ես արդեն երիտասարդ չեմ և սիրում եմ կյանքը: Բայց ես իմ ինքնասիրությունից ցածր եմ համարում մահվան մտքից սարսռալը: Երջանկությունը չի դադարում երջանկություն լինելուց, եթե այն անցողիկ է, իսկ մտքերն ու սերը չեն արժեզրկվում իրենց արագահոսության պատճառով: Բազմաթիվ մարդիկ բեմի վրա հաջողությամբ են մնացել, այդպիսի պարծանքը պետք է մեզ սովորեցնի տեսնել մարդու իրական տեղն աշխարհում: Նույնիսկ եթե քամին, որը ներխուժում է գիտության բացած պատուհաններով, ստիպում է մեզ` ավանդական «հուսադրող» առասպելների հարմարավետ ջերմությանը սովոր մարդկանց, դողալ, ապա, վերջիվերջո, թարմ օդը առույգություն և ուժ է հաղորդում, իսկ մեր առջև բացվող հսկայական տարածությունները սեփական անկրկնելի հրաշագեղությամբ»:
boooooooom (11.05.2010), EgoBrain (11.05.2010), My World My Space (11.05.2010), Tig (11.05.2010), յոգի (12.05.2010)
Gardmanian ջան հարգում եմ կարծիքդ: Բայց… ինչպես արդեն նշվելա, հարցը միանշանակ պատասխան չունի և բանավեճը ձգվումա մարդու ի հայտ գալու օրվանից ու դեռ ձգվելույա
Ինչևէ փորձեմ հակադրվել:
Նախ այն զգայարանների աշխատանքն է կապված ուղեղի աշխատանքի հետ, որոնք որ ուսումնասիրված են… Կարծում եմ մարդկությունը դեռ բացահայտելու է Մարդու այլ «գերբնական» զգայարաններ:
Հետո ոչ բոլոր կոմայի մեջ գտնվողներն են պատմել որ լսել են… կարծում եմ կոմայի մեջ գտնվելու աստիճաններն էլ կարող են տարբեր լինել, քանի որ շատ շատերն էլ այլ բաներ են պատմել արթնանալուց հետո…
Երկրորդ՝ կրոնը Արարչից միանշանակ կարելիա առանձնացնել, քանի որ շատերը նայում են մոնիտորին ու բան չեն հասկանում, այլ նրանց ոմն մեկը բացատրումա, թե այ էս բանը որ տեսար մոնիտորի վրա, դա համապատասխանումա պրոցեսորում տեղի ունեցող այսինչ երևույթին…
Մարդը՝ էյությամբ ծույլ արարածա ու շատերին «ձեռա տալիս», որ իրանց ինչոր մեկը բացատրի ու մեկնաբանի, ոչ թե իրանք ինքնուրույն մտածեն ու հասկանան…
Իսկ ինչա, որևէ կրոն մինչ օրս ինչոր հասկանալի ձևով բացատրե՞լա հոգու գոյությունը: Կրոնները չեն բացատրում հոգու գոյությունը, այլ ուղղակի փաստում են: Իսկ իմ կարծիքով միակ բացատրությունը դա հենց մեր գոյություննա: «Մեր» ասելով ինկատի ունեմ մարդկանց…
Աստծո գոյությունը դնենք մի կողմ: Եթե նա գոյություն էլ ունի, ապա նա էլ բանու գործ չունի պիտի նստի ու որոշի, թե ով ինչիյա առժա՞նի: Չեմ կարծում որ դա նրա պարդականություննա: Մենք բոլորս ունենք «հավասար» հոգիներ, որովհետև նույն տեղից ենք սկսվում: Իսկ թե հետագայում ուր կհասնենք, դա արդեն որոշվումա տիեզերքում հստակ գործող օրենքներով, ազդեցություն - հակազդեցություն: Նորից եմ կրկնում մի կյանքի կտրվածքով մենք դա չենք տեսնում: Իսկ քանի որ կյանք ասվածը հոգնակի երևույթա, ապա ամեն ինչ ընկնումա իր տեղը: Իսկ մեր կյանքերը չհիշելու պատճառներից մեկը ես արդեն նշել եմ: Եվ հետո, պետք չի որևէ բան անել Աստծուն գոհացնելու համար: Միևնույնա դա կեղծ կլինի: Պետքա անել այն ինչ դու ես ուզում, քեզ գոհացնելու համար, բայց հստակ գիտակցելով, որ դրան համարծեք պատասխան հաստատ ստանալու ես…
Այնպես որ կրոնի անհրաժեշտության խնդրին հանգում են միայն այն մարդիկ, որքեր ալարում են ինքնությույն բացահայտել տիեզերքը…
Իսկ Ռասսելի խոսքերը իրոք որ հանճարեղ են…
Հա, հույզն է լոկ մնայունը՝
Մնացյալը անցողիկ…
EgoBrain (11.05.2010), My World My Space (11.05.2010), Skeptic (11.05.2010), յոգի (12.05.2010)
Այդ հարցում, իհարկե, համաձայն եմ: Դրա ապացույցներից մեկն այն է, որ մնացած գրածներիդ հետ համաձայն չեմGardmanian ջան հարգում եմ կարծիքդ: Բայց… ինչպես արդեն նշվելա, հարցը միանշանակ պատասխան չունի և բանավեճը ձգվումա մարդու ի հայտ գալու օրվանից ու դեռ ձգվելույա
Magic-Mushroom (11.05.2010), My World My Space (11.05.2010), Tig (11.05.2010)
Կրոնը ստեղծված է մարդկանց որոշակի զանգվածների մտածելակերպը ստանդարտացնելու, նրանց ղեկավարելու և որոշակի ուղղությամբ տանելու համար /ցանկացած կրոն/: Քանի դեռ չկան որոշ հարցերի հստակ պատասխաններ, մարդիկ ովքեր չեն կարողանւմ ապրել ունենալով բազմաթիվ հարցականներ գլխի մեջ, գտնւմ են պատասխանները կրոնի մեջ և ապրում են համեմատաբար ավելի հանգիստ:
EgoBrain (11.05.2010), Magic-Mushroom (11.05.2010), Skeptic (11.05.2010), Tig (12.05.2010), Անահիտ (12.05.2010)
կրոն, Արարիչ մոնիտոր, պրոցեսոր- որոշակի նպատակների հասնելու համար մարդու կողմից ստեղծված "միջոցներ"
Երկրորդ՝ կրոնը Արարչից միանշանակ կարելիա առանձնացնել, քանի որ շատերը նայում են մոնիտորին ու բան չեն հասկանում, այլ նրանց ոմն մեկը բացատրումա, թե այ էս բանը որ տեսար մոնիտորի վրա, դա համապատասխանումա պրոցեսորում տեղի ունեցող այսինչ երևույթին…
…
Magic-Mushroom (11.05.2010), My World My Space (11.05.2010), Skeptic (11.05.2010), Tig (12.05.2010)
Gardmanian-ի խոսքերից
Չեի ասի, որ աստված և կրոն հասկացությունները նույնն են, որովհետև կրոնը հնարավոր է ստեղծել, աղավաղել, վերափոխել ինչպես, որ մարդուն հարմար է, որը հենց այդպես էլ արել են… Աստծուն ներկայացնում են ինչպես իրենք կամենում են, կրոնը ներկայացնում են ինչպես կամենում են, որի արդյունքը պարզ երևում է... Աստված՞ ո՞վ է, ին՞չ է, որտեղ՞ է, ոչ ոք ոչինիչ չգիտի Նրա մասին, միյայն, որ Նա Աստված է և Նրան հնարավոր չե տեսնել, իմանալ Նրա մասին կոնկրետ ինչ որ բան...Երկրորդ` շատերն առանձնացնում են աստված և կրոն հասկացությունները, այնինչ դա գրեթե նույնն է, ինչ առանձնացնենք մոնիտորը պրոցեսորից. չէ՞ որ մոնիտորն է «ցույց տալիս» այն, ինչ կատարվում է պրոցեսորում: Նույն կերպ էլ կրոններն են մեկնաբանում իրենց աստվածների կամքը, պատգամները, քիչ թե շատ բացահայտում նրա էությունը:
Առանց կրոնի էլ է հնարավոր ճանաչել Աստծուն, դա յոգայի պրոցեսն է, որը ավելի լուրջ է քան կրոնական ձևականությունները և ֆանատիզմը...
Եթե խոսքը իմ մասին է, ապա ես ոչ թե արհամարում են կրոնները, այլ չեմ ընդունում դրանք, որովհետև լաաավ աղավաղել են... ինչ վերաբերվում է հոգու գոյությանը հենց կակռազ ոչ մի կրոն հոգու մասին հստակ ոչինչ չի ասում, թե ին՞չ է դա և այլը... բայց հոգու մասին հստակ գիտելիք է տալիս յոգան և Վեդյան փիլիսոփայությոունը, որը գտնում եմ ավելի խելի մոտ է և տրամաբանական է և կարևորը, որ կապ չունի ոչ մի կրոնի հետ...Անցնեմ հոգուն ու մարմնին: Եթե դուք արհամարհում եք բոլոր կրոնները, ապա ինչպե՞ս կբացատրեք հոգու գոյությունը:
Այս թեմայի հետ կապ չունի, կարելի է տեղափոխվել կրոնի բաժին...Եթե աստված գոյություն ունի, արդյո՞ք նրա համար ընդունելի է այն փաստը, որ և' իր ամբողջ կյանքն արդար ապրած մարդը, և' բռնաբարող-մարդասպանը ունենան «հավասար» հոգիներ, որոնք նրանց մահվանից հետո կունենան հավասար իրավունքներ:
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ