Համամիտ եմ Տիգ ջան:Այո Մարդը որպես ամբողջություն՝ մարմնի ու հոգու միավորումն է: Դրանցից յուրաքանչյուրն առանձին առանձին արդեն այլ բան են, և ոչ Մարդ…
Ցանկությունը: եթե զննենք մարմինը, կտեսնենք, որ դա բաղկացած է ինչպես կոպիտ տարրերից այնպես էլ նուրբ, կոպիտը բոլորս գիտենք, մի քիչ էլ նուրբը գիտենք, բայց դա հասկանալու համար հարկավոր է գիտելիք, որը կարող է փաստել դա: Օրինակ՛ մարմինը ունի զգայրաններ, որոնք պահանջում են, որ իրենց բավարարեն, (քիթ, բերան, աչք, ականջ, ձեռքեր) նաև հինգ նուրբ՛ (հոտառություն, համ, տեսողություն, լսողություն, շոշափելիք), սրանք գործող և գործողության առարկաներն են, որոնք գործում են երբ նրանց գործի են դնում, երբ գործի դնողը քնած է, նրանք էլ են քնած, հարց, կարող՞ են դրանք գործել երբ մարմինը կորցրել է գիտակցությունը, ոչ մի քիմիական բաղադրամաս չի պակասել մարմնից...Հիմա մի բան էլ եմ ուզում ասեմ հոգի և մարմին ամբողջության մասին: Ի՞նչն է ապահովում այդ ամբողջության ի հայտ գալը ընդհանրապես: Եթե ընդունենք որ հոգին դա գիտակցությունն է, իսկ մարմինը՝ նյութը, ապա ինչը կարող է կապող օղակ հանդիսանալ այդ երկուսի միջև:
Զգայարանները գործում են երբ նրանք հանդիպում են նրանց հրապուրող առարկաների, բայց նրանցից վերև կանգնած է միտքը, որը ընտրում է բավարարե՞լ տվյալ զգայարանը թե ոչ: Մտքից բարձր դա բանականությունն է, որը ընտրում է, որը կարող է օգտակար լինել, որը ոչ, ավելի բարձր դա ապրող էակն է, Ես-ը, Հոգին կամ գիտակցությունը, որը Անձն է և Նա է, որ կատարում է բոլոր որոշումները և վերջնական ցանկացողն է:
Կապող օղակը իրականում Ցանկությունն է, որը բխում է էակից: Համամիտ եմ քո հետ, քո նշած ««միտքը»» ավելի շատ ցանկության է նման քան մտքի...(միտք, որպես ցանկություն և միտք որպես զգայարան)Սա Հայազնի ասած 3-րդ կոմպոնենտնա… Կարծում եմ այդ կապող օղակը միտքն է: Այսինքն հոգին՝ գիտակցությունը, գեներացնում է միտք, որը համապատասխանում է իր ներքին ցանկություններին ու մղումներին, իսկ միտքն էլ իր հերթին այդ ցանկություններն ու մղումները իրականացնում է նյութի միջոցով: Այսինքն միտքը նյութեղենանում է: Շղթան կարելի է ներկայացնել այս կերպ, գիտակցությունը գեներացրեց միտք, միտքն էլ դրսևորվեց նյութի մեջ… Այսինքն ինչպես Սելավինա ասում հոգին ցանկացավ մարդ լինել և ծվնեց Երկրի վրա…
Հոգևոր ինքնաիրականացումը, որը դրսևորում է վերանցական միտքը, սամադհին... Գործողությունը և դրա արդյունքը...հ.գ. հետաքրքիրա, բացի նյութից կա՞ն էլի ինչոր այլ միջոցներ մտքի դրսևորման համար…
Ըստ այուր վեդայի, բացի մարդու կոպիտ մարմինը կա նաև նրա նուրբ մարմինը, որը բաղկացած է՛ մտքից, բանականությունից և կեղծ ես-ից, որի մեջ կուտակվում է մարդու կյանքում բոլոր կատարած գործողությունների լավ և վատ արդյունքը ինֆորմատիկ ձևով, նաև նրա բոլոր հոգեկան ապրումները... Ներկա մարմինը լքելուց հետո Հոգին իր նուրբ մարմնով տեղափոխվում է մի նոր մոր արգանդ սերմի միջոցով, իր հետ տանելով իր անցյալում կուտակած ««պաշարները»»
ըստ որի նա ստանում է մարմին՛ հարուստի, աղքատի, հիվանդի, ««լավ տղայի»» հավատացյալի, անհավատի, բարի, չարի, հոգեկանի և այլի...
Մեջբերել
Էջանիշներ