անգամ եթե լիովին ընդունեմ քո տեսակետը, հանգիստ, առանց ջանք ներդրելու կարող եմ այն վերածել տաֆտալոգիայիGardmanian-ի խոսքերից
Հարգում եմ քո կարծիքը, բայց, ցավոք սրտի, համամիտ չեմ: Ասում եմ «ցավոք սրտի», որովհետև կուզենայի համամիտ լինել:
IMHO, ես մարմին եմ, իսկ հոգին իմ մարմնի որոշակի մասի` ուղեղի գործունեության արդյունքն է: Հետևաբար, երբ մարմինը դադարում է «գործել», նրա հետ միասին անէանում է հոգին...
: պարզաբանեմ
Մարդու մարմնի ծնունդը /մարմին, որի "հոգին մարմնի որոշակի մասի` ուղեղի գործունեության արդյունքն է" / ՝ դա նրան ծնողների ուղեղի գործունեության արդյունքում ունեցած հոգեկան կապի հետևանքով սեքսուալ ակտի արդյունք է:
մի խոսքով անգամ քո տեսակետի ընդունման դեպքում բախվելու ենք "հավի ու ձվի" առաջնայնության խնդրին: իսկ դա մեր տեսակետից՝ տաֆտալոգիա է, կամ իսկզբանե լուծում չունեցող խնդիր լուծման փորձ:
ըստ այդմ էլ, ելնելով ռացիոնալիզմից, անգամ քո դեպքում, բացառել "հոգին" , դա քեզ հանգեցնելու է չափազանց սահմանափակ մոդելի, որի արդյուքում շատ շատ հարցեր կամ մնալու են անլուծելի քո համար, կամ դրանք տապոռելու ես - ինչ և արիր քո գրառման մեջ:
Մեջբերել
Էջանիշներ