Տեղափոխություն ժամանակով

[Պոզիտրոն]

Ֆիզիկայի հիմնական խնդիրը քյար ապահովելը չի: Դա տնտեսագիտության խնդիրն ա: Ֆիզիկան եղած գիտելիքների բազզայի վրա փորձում ա բացատրել բնության օրենքներին ենթարկվող երևությները: Ըստ բնության օրենքների(մեզ հայտնի) տարածություն-ժամանակի մեջ տեղափոխվել հնարավոր ա միայն էդ տարբերակով:
Օրինակ կան նաև այլ տաբերակներ, որոնց դեպքում մեր մաթեմատիկան պատասխան չի տալիս, թե ու՞ր և որ ժամանակում կհայտնվենք: Նույն լույսի արագությաբ շարժվելու դեպքում մարմնի զանգվածը դադարի զանգված/0 -ի մեծքություն է: Նույնն էլ նրա երկրաչափական չափսերի մասին կարելի է ասել դադարի զանգված/0: Նշվածս պնդումները բերված են Էյնշտեյնի հատուկ հարաբերականության տեսության հիման վրա: Համոզվելու համար կարող եք կարդալ և հասկանալ ինչու՞ բաժանած 0-ի:
Բանը նրանում է, որ մենր մաթեմատիկան 0-ի վրա բաժանումը համարում է անիմաստ: Թե մաթեմատիկօրեն, թե ֆիզիկապես 0-ի վրա ինչ-որ բան բաժանելը իմաստ չունի:
Դառնում է, որ ցանկացած մարմին, որը մեր նկատմամբ շարժվում է լույսի արագությամբ ունի անորոշ երկրաչափական չափեր, անորոշ զանգված ու գտնվում է տարածության անորոշ կետում, անորոշ ժամանակում: Գուցե հենց այդ անորոշությունը անցյա՞լն է, որը մեր համար փոփոխման ենթական չէ ու անցյալի ցանկացած փոփոխություն մեր ներկայում ոչնչի չի բերում ու ստեղծում է մի այլ ներկա, որում մենք չկանք: Այսինքն մեր կողմից անցյալ ուղարկած ցանկացած մատերիա մեր համար իմաստ չի ունենա, որովհետև կփոխի մեր ներկան, որտեղ ամեն ինչ ուրիշ կերպ կլինի, քան հիմա կա... և այլն...:

Քո ասածին ես ծանոթ եմ դեռ դպրոցից: Այնշտայնի տեսության մեջ ?-ներ ինչքան ուզես կան ու ով ինչ ուզի ետ ?-ների տակ կհասկանա, բայց իրականությունը 1-ն ա: Ինչ որ բանի վրա հիմնվելով ես ասում որ այդ ամենը անցյալ-ներկա-ի հետ կապված: Իսկ ինչ կասես, եթե ենթադրենք որ ժամանակը շարժրվում ա լուսի արագությամբ որոշ հարցերի պատասխանում ա:
Ինչ վերաբերվում ա քյարին ես ուզում էի ասել որ քո ասած մոդելը իմ հասկացած ժամանակի մեքենանի մոդել չէր (ամեն դեպքում որքանով որ ես հասկացա):

[Elmo]

Քո ասածին ես ծանոթ եմ դեռ դպրոցից: Այնշտայնի տեսության մեջ ?-ներ ինչքան ուզես կան ու ով ինչ ուզի ետ ?-ների տակ կհասկանա, բայց իրականությունը 1-ն ա: Ինչ որ բանի վրա հիմնվելով ես ասում որ այդ ամենը անցյալ-ներկա-ի հետ կապված: Իսկ ինչ կասես, եթե ենթադրենք որ ժամանակը շարժրվում ա լուսի արագությամբ որոշ հարցերի պատասխանում ա:
Ինչ վերաբերվում ա քյարին ես ուզում էի ասել որ քո ասած մոդելը իմ հասկացած ժամանակի մեքենանի մոդել չէր (ամեն դեպքում որքանով որ ես հասկացա):

Էյնշտեյնի տեսության մեջ կա սահման, բայց հարցականներ չկան: Կա լույսի արագություն, որը և սահման է տեսության համար: Մինչ լույսի արագությունը ամեն ինչ որոշակի է ու առանց հարցականների: Կա ընդհանուր հարաբերականության տեսություն, որը Էյնշտեյնի փորձն էր տալ համընդհանուր դաշտի դեսությունը(ամբողջի տեսություն), որը էլի չստացվեց, որովհետև բախվեց սահմանի հետ: Տարածություն-ժամանակի կորությունը կախված գրավիտացիայից հաշվարկների ժամանակ Էյնշտեյնը բախվեց գերծանր մատերիայի ազդեցության դեպքում տարածություն-ժամանակային ցանցի խզման հետ ու էլի անորոշ մեծություն ստացավ: Գերծանր նյութ ասելով ի նկատի ուներ այնպիսի գրավիտացիա ստեղծող մատերիա, որը չի կարող հաղթահարել նույնիսկ լույսը:
Այն ժամանակ դա ֆանտաստիկ էր թվում, բայց սև խոռոչները արդեն դիտարկված փաստեր են: Սև խոռոչի գրավիտացիոն դաշտն էլ է բեկում տարաշություն-ժամանակը ու «պատռում» այն: Մինչև դա ամեն ինչ որոշակի է: Արեգակի խավարման ժամանակ նրա ետևում գտնվող աստղի դիտարկումից հետո ամեն ինչ ավելի քան որոշակի դառավ: Հիմա գրավիտացիոն լինզավորումը մասշտաբային կիրառություն ունի աստղաֆիզիկոսների կողմից ր օգտագործվում է ինչպես մատերիայի զանգվածի որոշման դեպքում, այնպես էլ սև մատերիայի հայտնաբերելու համար:
Իսկ քո նկարագրած ժամանակի մեքենան անհնար է: Կա շարժում ժամանակի առանցի երկայնքով ու միայն դեպի ապագա: Դեպի անցյալ՝ անհնար է: Համենայն դեպս մեր չափողականության մեջ ու ժամանակի մեր վեկտորի ուղղությամբ:

[Պոզիտրոն]

Էյնշտեյնի տեսության մեջ կա սահման, բայց հարցականներ չկան: Կա լույսի արագություն, որը և սահման է տեսության համար: Մինչ լույսի արագությունը ամեն ինչ որոշակի է ու առանց հարցականների: Կա ընդհանուր հարաբերականության տեսություն, որը Էյնշտեյնի փորձն էր տալ համընդհանուր դաշտի դեսությունը(ամբողջի տեսություն), որը էլի չստացվեց, որովհետև բախվեց սահմանի հետ: Տարածություն-ժամանակի կորությունը կախված գրավիտացիայից հաշվարկների ժամանակ Էյնշտեյնը բախվեց գերծանր մատերիայի ազդեցության դեպքում տարածություն-ժամանակային ցանցի խզման հետ ու էլի անորոշ մեծություն ստացավ: Գերծանր նյութ ասելով ի նկատի ուներ այնպիսի գրավիտացիա ստեղծող մատերիա, որը չի կարող հաղթահարել նույնիսկ լույսը:
Այն ժամանակ դա ֆանտաստիկ էր թվում, բայց սև խոռոչները արդեն դիտարկված փաստեր են: Սև խոռոչի գրավիտացիոն դաշտն էլ է բեկում տարաշություն-ժամանակը ու «պատռում» այն: Մինչև դա ամեն ինչ որոշակի է: Արեգակի խավարման ժամանակ նրա ետևում գտնվող աստղի դիտարկումից հետո ամեն ինչ ավելի քան որոշակի դառավ: Հիմա գրավիտացիոն լինզավորումը մասշտաբային կիրառություն ունի աստղաֆիզիկոսների կողմից ր օգտագործվում է ինչպես մատերիայի զանգվածի որոշման դեպքում, այնպես էլ սև մատերիայի հայտնաբերելու համար:
Իսկ քո նկարագրած ժամանակի մեքենան անհնար է: Կա շարժում ժամանակի առանցի երկայնքով ու միայն դեպի ապագա: Դեպի անցյալ՝ անհնար է: Համենայն դեպս մեր չափողականության մեջ ու ժամանակի մեր վեկտորի ուղղությամբ:

Իսկ միգուցե մենք (մարդիք) այնքան բանական չենք որ դա պատկերացնենք, կամ ասենք որ տիեզերքը սահման ունի բայց մենք չենք կարող պատկերացնել նրա սահմանը,կաաամ 3+ չափանի տարածություն ու կամ կամ կամ

[Elmo]

Իսկ միգուցե մենք (մարդիք) այնքան բանական չենք որ դա պատկերացնենք, կամ ասենք որ տիեզերքը սահման ունի բայց մենք չենք կարող պատկերացնել նրա սահմանը,կաաամ 3+ չափանի տարածություն ու կամ կամ կամ

Ինձ չի թվում, թե բանականության սահմանն ա մեզ խանգարում ավելին տեսնել: Օրինակ մենք ընդհանրապես չենք պատկերացնում, թե ի՞նչ է իրենից ներկայացնում էլեկտրոնը, կամ հենց նույն բազմաչարչար լույսը: Ոչ մի ֆիզիկոս կամ քվանտային մեխանիկ քեզ չի կարող միանշանակ ասել, թե ի՞նչ է էլեկտրոնը, իսկ լույսի կորպուսկուլյար-ալիքային տեսությունը չէր էլ լինի, եթե լույսը իրեն մարդավարի կամ որպես մասնիկների հոսք դրսևորեր, կամ որպես ալիք: Մարդը համ ալիք ա, համ էլ մասինկների հոսք:

ԲԱՅՑ հենց հիմա ես նստած եմ էլեկտորնային բավականին հնարամիտ սարքի առջև, որը իմ գրառումը կուղարկի քեզ: Չենք պատկերացնում, բայց շատ հաջող կիրառում ենք: Որովհետև ունենք հատկությունների ցուցակ ու մաթեմատիկա: Նույն մաթեմատիկան ու տարածություն-ժամանակի հատկությունների իմացությունը մեզ թույլ է տվել ունենալ լարերի տեսություն: Նույնիսկ տեսություններ ու ավելին՝ M-տեսություն, որը համարյա թե Էյնշտեյնի երազած ամբողջի տեսության հավակնորդն է: Ըստ այդ տեսությունների տարածություն-ժամանակը 11 չափողականություն ունի: Յուրաքանչյուր չափողականությունում կարող են լինել բազմաչափ տիեզերքներ, որոնք իրենց հերթին կարող են պարունակել այլ տիեզերքներ: Մեր տիեզերքի հատկություններն ուսումնասիրելիս շատ գիտնականներ հանգում են նրան, որ այն քառաչափ է(3 տարածական չոփողականություններ և մեկ ժամանակային): Ցանկացած այլ չափողականության ուղղությամբ շարժումը մեզ կնետի մեկ այլ տիեզերք:
Սահմանների հարց ա, ոչ թե բանականության: Անցնելով սահմանը մենք կտեսնենք սահմանից այնկոմ կատարվելիքը, բայց ետ վերադառնալ ու պատմել չենք կարող: Չենք կարող թեկուզ ռոբոտի լույսից արագ շարժել, հետո կանգնացնել, հանել չիպն ու տեսնել ու՞ր էր ընկել նա ու ի՞նչ ինֆորմացիա է հավաքել: Չենք կարող զոնդ ուղարկել սև խոռոչ, հետո հետ բերել ու նայել չափումները: Այն ինչ լքում է մեր չափողականությունները, այլևս գոյություն չունի մեր համար ու հնարավորություն չկա այլ չափողականություններում հաշվարկ անել: Ինչքան էլ մենք բանական լինենք, սահմանները բոլորի համար են:
Էս առիթով Էյնշտեյնը հետաքրքիր արտահայտություն է արել «տեսնես Աստված տիեզերքը ստեղծելուց ընտրություն ունե՞ր»:

[Jerry]

Գերծանր նյութ ասելով ի նկատի ուներ այնպիսի գրավիտացիա ստեղծող մատերիա, որը չի կարող հաղթահարել նույնիսկ լույսը:

Ես էլ ես ի նկատի ունեի:
Ըստ հարաբերականության տեսության կարաս տեղափոխվես ժամանակի միջով:

[Պոզիտրոն]

Ըստ հարաբերականության տեսության կարաս տեղափոխվես ժամանակի միջով:

Էէէ...դ ո՞նց

[Jerry]

Էէէ...դ ո՞նց

Էնշթեյնին հարցրու?

[Հայկօ]

Էէէ...դ ո՞նց

Ենթադրում եմ, որ Jerry-ն նկատի ունի տարբեր արագությամբ շարժվող օրգանիզմների՝ տարբեր արագությամբ ծերանալու հայտնի երևույթը: Հարևանիդ նորածին աղջկան պաչիկ ես անում, թռնում ես տիեզերք, չորս տարի շարժվում ես լույսի արագությանը մոտ արագությամբ, հետո վերադառնում ես Երկիր ու ամուսնանում հարևանիդ երիտասարդ ու գեղեցկուհի աղջկա հետ: Բարև, ապագա :

[Lord]

Ենթադրում եմ, որ Jerry-ն նկատի ունի տարբեր արագությամբ շարժվող օրգանիզմների՝ տարբեր արագությամբ ծերանալու հայտնի երևույթը: Հարևանիդ նորածին աղջկան պաչիկ ես անում, թռնում ես տիեզերք, չորս տարի շարժվում ես լույսի արագությանը մոտ արագությամբ, հետո վերադառնում ես Երկիր ու ամուսնանում հարևանիդ երիտասարդ ու գեղեցկուհի աղջկա հետ: Բարև, ապագա :

էտ տեղավ տեղափոխություն ժամանակի մեջ, եղավ ապրել այդ ժամանակը, համել այդ արագությամբ, որ չորս տարի շարժվի կամուսնանա հարևանի աղջկա ծոռան հետ

[Պոզիտրոն]

Էնշթեյնին հարցրու?

Այնշտայնի տեսություներում դժվար գտնես էսպիսի վերնագրով թեմա /Տեղափոխություն ժամանակով/: Այսինքն ասածիցդ պիտի ենթադրեմ որ դու կամ քեզ էտ ամենի մասին տեղեկացնողները Այնշտայնի ասածներից եկել են այդ եզրակացության: Դրա համար եմ հարցնում էդ ո՞նց: Իսկ եթե դու ի նկատի ունեիր Հայկօ-ի ասածը ասեմ որ դա էտքանել տեղափոխություն չի ժամանակով: Իսկ Հայկօ-ն հենց նոր տեսականորեն ցույց տվեց որ սերը տարիք չի հարցնում

[Հայկօ]

էտ տեղավ տեղափոխություն ժամանակի մեջ, եղավ ապրել այդ ժամանակը, համել այդ արագությամբ, որ չորս տարի շարժվի կամուսնանա հարևանի աղջկա ծոռան հետ

չորս տարի շարժվում ես լույսի արագությանը մոտ արագությամբ

Ո՞ր արագությամբ :

Համ էլ՝ էդ ժամանակը դու փաստացի չես ապրում. քո սուբյեկտիվ ժամանակում անցած է լինում չորս տարի, այնինչ Երկրի վրա մնացածների սուբյեկտիվ ժամանակում անցնում է, ասենք, քսանը:

Նույն հաջողությամբ կարելի ա ժամանակի մեջ տեղափոխություն համարել կրիոգենեզը. մարդուն սառեցնում են՝ մինիմալի հասցնելով նրա կենսագործունեության ակտիվությունը, ինչը ենթադրում ա նաև ծերացման դանդաղելը: Եթե հանկարծ ընդունենք, որ այդ վիճակում գտնվող մարդը ունակ ա տեսնելու ու ընկալելու իրեն շրջապատող աշխարհը, ապա նրա տեսածը նման կլինի «առաջ տրվող» կասետի կամ դիսկի. ամեն ինչ մի քանի անգամ ավելի արագ կշարժվի ու տեղի կունենա նրա համար (կախված «սառածության» աստիճանից): Պատկերացրեք՝ աչքներիդ առաջ ձեր դիմացի մարդը կես րոպեում ծերանում է ու մեռնում: Կամ՝ նորակառույց շենքը հնանում է ու փլվում: Չեղա՞վ թռիչք դեպի ապագա :

[Lord]

Ո՞ր արագությամբ :

Համ էլ՝ էդ ժամանակը դու փաստացի չես ապրում. քո սուբյեկտիվ ժամանակում անցած է լինում չորս տարի, այնինչ Երկրի վրա մնացածների սուբյեկտիվ ժամանակում անցնում է, ասենք, քսանը:

Նույն հաջողությամբ կարելի ա ժամանակի մեջ տեղափոխություն համարել կրիոգենեզը. մարդուն սառեցնում են՝ մինիմալի հասցնելով նրա կենսագործունեության ակտիվությունը, ինչը ենթադրում ա նաև ծերացման դանդաղելը: Եթե հանկարծ ընդունենք, որ այդ վիճակում գտնվող մարդը ունակ ա տեսնելու ու ընկալելու իրեն շրջապատող աշխարհը, ապա նրա տեսածը նման կլինի «առաջ տրվող» կասետի կամ դիսկի. ամեն ինչ մի քանի անգամ ավելի արագ կշարժվի ու տեղի կունենա նրա համար (կախված «սառածության» աստիճանից): Պատկերացրեք՝ աչքներիդ առաջ ձեր դիմացի մարդը կես րոպեում ծերանում է ու մեռնում: Կամ՝ նորակառույց շենքը հնանում է ու փլվում: Չեղա՞վ թռիչք դեպի ապագա :

լավ, միատ պարզ օրինակ, ասենք եթե դու երկու զույգ նույն կոշիկից գնես, մի զույգ անընդհատ հագնես, մաշվի իսկ չհագած զույգը չմաշվի քո ասելով կնշանակի, որ քո չհագած կոշիկը ժամանակի մեջ տեղափոխություն է կատարել՞

[Հայկօ]

լավ, միատ պարզ օրինակ, ասենք եթե դու երկու զույգ նույն կոշիկից գնես, մի զույգ անընդհատ հագնես, մաշվի իսկ չհագած զույգը չմաշվի քո ասելով կնշանակի, որ քո չհագած կոշիկը ժամանակի մեջ տեղափոխություն է կատարել՞

Անհամեմատելի օրինակներ են: Խոսքը ժամանակի սուբյեկտիվ ընկալման ու սուբյեկտիվ բնույթի մասին ա: Օբյեկտիվ ժամանակ գոյություն չունի:

[Lord]

Անհամեմատելի օրինակներ են: Խոսքը ժամանակի սուբյեկտիվ ընկալման ու սուբյեկտիվ բնույթի մասին ա: Օբյեկտիվ ժամանակ գոյություն չունի:

լրիվ նույն բաներն են, մարդու ծերացման պրոցեսը նույն կոշիկի մաշելու պռոցեսնա, ուղակի որոշ մարդկի մտածել էլ գիտեն, իսկ կոշիկները ոչ, թե չէ տարբերություն չկա: Իսկ լուսի արագությամբ տեղափոխություն կատարելիս ժամանակի արագությունը չի փոխվում այլ մարդու ծերացման պռոցեսի արագություն է փոխվում

[matlev]

Ո՞ր արագությամբ :

Համ էլ՝ էդ ժամանակը դու փաստացի չես ապրում. քո սուբյեկտիվ ժամանակում անցած է լինում չորս տարի, այնինչ Երկրի վրա մնացածների սուբյեկտիվ ժամանակում անցնում է, ասենք, քսանը:

Նույն հաջողությամբ կարելի ա ժամանակի մեջ տեղափոխություն համարել կրիոգենեզը. մարդուն սառեցնում են՝ մինիմալի հասցնելով նրա կենսագործունեության ակտիվությունը, ինչը ենթադրում ա նաև ծերացման դանդաղելը: Եթե հանկարծ ընդունենք, որ այդ վիճակում գտնվող մարդը ունակ ա տեսնելու ու ընկալելու իրեն շրջապատող աշխարհը, ապա նրա տեսածը նման կլինի «առաջ տրվող» կասետի կամ դիսկի. ամեն ինչ մի քանի անգամ ավելի արագ կշարժվի ու տեղի կունենա նրա համար (կախված «սառածության» աստիճանից): Պատկերացրեք՝ աչքներիդ առաջ ձեր դիմացի մարդը կես րոպեում ծերանում է ու մեռնում: Կամ՝ նորակառույց շենքը հնանում է ու փլվում: Չեղա՞վ թռիչք դեպի ապագա :

Հայկ ջան, երբ հարևանի աղջկա հետ ամուսնանալու համար 20 տարեկան երիտասարդը քո նկարագրածի պես գնա տիեզերք գա, հետը թող ժամացույց վերցնի, կտեսնի, որ 4 տարի անցավ ժամացույցով: Ասենք եկավ, աղջկա հետ մի քանի անգամ էսկողմ-էնկողմ ու դուրը չեկավ: Հիմա էլ մյուս հարևանի թոռանն ա ուզում: Ու հիմա, երբ մյուս հարևանի թոռան հետ ամուսնանալու համար 24 տարեկանում ժամացույցն էլ հետը սառեցնեն, ու 18 տարուց հալեցնեն, ինքը արդեն 42 տարեկան ա լինելու, ժամացույցը վկա: Ուղղակի լավ պահպանված կլինի:
Բայց էդ «պեդոֆիլի» գոյությունը, նույնիսկ նման գիտափորձի համար, կարծում եմ, հանդուրժելի չի: : D