Կարծում եմ, որ այդ սովորույթը ոչ միայն Հայաստանում է, որ ծնողների անունն են դնում երեխաներին: Համ էլ ինչ էլ դնեն անունդ մեկա քեզ միշտ փոքրուց ասելու են որ էսինչը լավ մարդ էր ու դու փորձելու ես նմանվել ամեն լավին, որի հետ քեզ փոքրուց ծանոթացնում են: Պետք չի ինքներս մեզ խաբենք, թե դա մեր տատիկի կամ մահացածի անվան ազդեցությունից է: Ամեն մարդ իր ձևով յուրօրինակ է և ինքնատիպ ու ցանկացած բնավորության գիծ կարելի է նմանեցնել ինչ որ մեկի մոտ ևս առկա բնավորության գծին, որի հետ շատ հնարավոր է, որ լինի նույն անունը:
Էջանիշներ