Կինո. թեմայից դուրս, բաժնից ներս

[մարդ եղած վախտ]

 •

• 

 Սեղմել՝ ցույց տալու համար

Շատ պարզունակ ասած՝ անչափահասի դեպրեսիայի պատմություն էր։

Սրտիս դարդ եղավ, որ սենց գրեցի, որտև կինոն ավելի մեծ ա, ուղղակի էդ էական կոմպոնենտ էր։

[Freeman]

Հ․Գ․ ինչ հավես ա, որ կարելի ա սփոյլերները փակել ^_^

Բա, լուրջ տեխնոլոգիապես զարգացած ֆորում ա ակումբը

 •

• 

 Սեղմել՝ ցույց տալու համար

Շատ հետաքրքիր ա էս կարծիքը, որտև ես լրիվ ուրիշ ձևով եմ տեսել էս կինոն, կամ այլ բաներ եմ վերցրել իրանից։

Ահագին տարբեր ենք ընկալել փաստորեն, իմ համար «անչափահասի դրաման» եսիմորերորդական տեղում էր էստեղ: Սկզբում մտածում էի, որ հենց դրա համար ենք տարբեր վերաբերվում ավարտին, բայց պարզվեց, որ կինս էլ ա քո նման ընկալել, բայց մեկ ա վերջը դուրը չի գալիս, ինձնից տարբերվող պատճառներով ։Դ

Իսկ ինչ վերաբերում ա անսպասելիությանը․․․ համաձայն եմ, որ էս կինոն էդ անսպասելությունը չէր տալիս, բայց նաև էն, որ գիտենք, որ վերջը բոլորս մեռնելու ենք, չի խանգարում մեկ֊մեկ նենց ապրել, որ հավատաս թե էդ ա որ կա։

Զուտ ուրիշ տարբերակ չունենք, համենայն դեպս՝ դեռ ։Դ

[մարդ եղած վախտ]

շատ հավես են էդ տարբեր ընկալումները ։D ստեղ էլ էս բլոգերը ասում ա կինոն ինտերնետի մասին ա ։D

[Freeman]

շատ հավես են էդ տարբեր ընկալումները ։D ստեղ էլ էս բլոգերը ասում ա կինոն ինտերնետի մասին ա ։D

Մոտավոր պատկերացնում եմ թե ինչ կասի, որտև իմ մոտ էլ ա տենց տպավորություն եղել, բայց կնայեմ։
Ավելի շատ ոչ թե ինտերնետի, այլ ինֆորմացիայի

[StrangeLittleGirl]

Չկարողացա նայել էդ ֆիլմը, կես ժամ հետո անջատել տվեցինք։

[մարդ եղած վախտ]

Չկարողացա նայել էդ ֆիլմը, կես ժամ հետո անջատել տվեցինք։

բա ինչի՞

[StrangeLittleGirl]

բա ինչի՞

էքշընը չափից շատ էր

[Ծլնգ]

Ինձ համար այս ֆիլմը շատ ավելի շատ

 •

• 

 Սեղմել՝ ցույց տալու համար

սերունդների միջև բացակի մասին է, մանավանդ իմիգրանտ ընտանիքներում,

քան որևէ այլ բանի մասին։ Ու հա, Բյուրի նման՝ առաջին անգամ նայելուց զգայական գերբեռնվածության պատճառով անջատեցի, բայց մի ընկերս շատ էր գովում, որոշեցի նորից փորձել․․․ այդ ընկերոջս մի ձև նման ա ֆիլմը, բայց հիմա որ մտածում եմ՝ ահագին չհիշվող ու ի վերջո՝ աննշանավոր։

[StrangeLittleGirl]

Ինձ համար այս ֆիլմը շատ ավելի շատ

 •

• 

 Սեղմել՝ ցույց տալու համար

սերունդների միջև բացակի մասին է, մանավանդ իմիգրանտ ընտանիքներում,

քան որևէ այլ բանի մասին։ Ու հա, Բյուրի նման՝ առաջին անգամ նայելուց զգայական գերբեռնվածության պատճառով անջատեցի, բայց մի ընկերս շատ էր գովում, որոշեցի նորից փորձել․․․ այդ ընկերոջս մի ձև նման ա ֆիլմը, բայց հիմա որ մտածում եմ՝ ահագին չհիշվող ու ի վերջո՝ աննշանավոր։

Դե առաջին տասնհինգ րոպեից արդեն հասկանալի էր, որ դրա մասին ա, սեթափը շատ լավ էր։ Բայց մեկ էլ նենց խոստումնալից, խորը տեղեր գնացող սոցռեալիզմը վերածվեց էքշընի, ու էդտեղ իմ նյարդերը տեղի տվեցին։

[ivy]

Էրեկ "Everything Everywhere All at Once"-ը նայեցինք․ թրեյլերից հետո ցանկություն չէր առաջացել ֆիմը դիտելու, բայց դե կինոթատրոնի մոտակայքում էինք, սպոնտան որոշեցինք ներս գնալ։
Ու ընթացքում հա իրար էինք նայում՝ դեռ մնանք, թե դուրս գանք։ Վերջը մնացինք մինչև ավարտը, բայց տանջանք էր նայելը։
Ուղերձը հասկանալի էր ու կրեատիվ էր միջին վիճակագրական ընտանեկան կյանքը, դրանցում ներգրավված հարաբերությունները և ընտրությունների հետևանքով բաց թողնված հնարավորություններն էդ ձևով ներկայացնել։ Բայց դե չէր նայվում, ձգած-ձգձգած, լիքը կրկնվող իրավիճակներ ու տեսարաններ, ինչ-որ փսիխոդելիկ պահեր ու դետալներ, որ ուղղակի ներս էին լցրած ոնց պատահի։ Երկու գլխավոր դերասանը օքեյ էին, Jamie Lee Curtis-ն էլ, բայց դե եսիմ ինչ չէր։
7 Օսկար էս ֆիլմին, Ակադեմիան ծխա՞ծ ա եղել նայելիս։

Օհ, նոր նկատեցի, որ էս ֆիլմի քննարկումն էստեղ ա ծավալվել՝ սփոյլերներով․ աչքի տակով անցկացրել էի, որ ինչ-որ ֆիլմից եք խոսում, բայց չէի ֆիքսվել, որ խոսքը սրա մասին էր։
Հիմա նոր կարդացի ձեր գրածները․ հետաքրքիր էր բոլոր կարծիքները տեսնելը։
Մտածում եմ՝ գուցե մի 15-20 տարի առաջ հավեսով նայեի էս ֆիլմը, ոչ թե սենց տանջահար լինեի։

Ի դեպ Բանշիներն էլ չնայվեց, դերասանները շատ լավն էին, պատմությունն էլ, բայց մի ձև չէր նայվում, ձանձրահար եղա մնացի․․․
Բան չեմ գտնում նայելու։

Վերջին տարիների օսկարային ֆիլմերից սրանք են մնացել հիշողությանս մեջ՝ "Three Billboards Outside Ebbing, Missouri", "Little Women", "A Star Is Born", "Once Upon a Time in Hollywood", "Jojo Rabbit", "The Favourite", "Dune":
Էլի՜ եմ ուզում սենց ֆիլմեր։

[Բարեկամ]

Օհ, նոր նկատեցի, որ էս ֆիլմի քննարկումն էստեղ ա ծավալվել՝ սփոյլերներով․ աչքի տակով անցկացրել էի, որ ինչ-որ ֆիլմից եք խոսում, բայց չէի ֆիքսվել, որ խոսքը սրա մասին էր։
Հիմա նոր կարդացի ձեր գրածները․ հետաքրքիր էր բոլոր կարծիքները տեսնելը։
Մտածում եմ՝ գուցե մի 15-20 տարի առաջ հավեսով նայեի էս ֆիլմը, ոչ թե սենց տանջահար լինեի։

Ի դեպ Բանշիներն էլ չնայվեց, դերասանները շատ լավն էին, պատմությունն էլ, բայց մի ձև չէր նայվում, ձանձրահար եղա մնացի․․․
Բան չեմ գտնում նայելու։

Վերջին տարիների օսկարային ֆիլմերից սրանք են մնացել հիշողությանս մեջ՝ "Three Billboards Outside Ebbing, Missouri", "Little Women", "A Star Is Born", "Once Upon a Time in Hollywood", "Jojo Rabbit", "The Favourite", "Dune":
Էլի՜ եմ ուզում սենց ֆիլմեր։

Բա Green Book-ը։ Ես մի երկու օր առաջ առիթ ունեցա նորից նայելու, ու ձանձրահար չեղա Թեև, ճիշտն ասած, համարյա ոչինչ չէի հիշում, հավեսով նայեցի

[ivy]

Բա Green Book-ը։ Ես մի երկու օր առաջ առիթ ունեցա նորից նայելու, ու ձանձրահար չեղա Թեև, ճիշտն ասած, համարյա ոչինչ չէի հիշում, հավեսով նայեցի

Մի պահ ուզում էի նայել, հետո հավես չարեցի, բայց երևի թե դեռ նայեմ, ես էլ եմ կարծում՝ պիտի որ լավը լինի:

[Բարեկամ]

Մի պահ ուզում էի նայել, հետո հավես չարեցի, բայց երևի թե դեռ նայեմ, ես էլ եմ կարծում՝ պիտի որ լավը լինի:

Լավն ա։ Ու չես ձանձրանա։