Շնորհակալ եմ։
Բայց դե էս անգամ ինձ հաղթող չեմ զգում ու չեմ համարում, նախ որովհետև մի ձայնի առավելությամբ հաղթելը զուտ պատահականության ու բախտի բերման հետևանք եմ համարում, էդ առումով համարում եմ, որ Արիադնան էլ է հաղթել էնքան, ինչքան ես,
երկրորդ՝ մրցույթից դուրս տարբերակը, փաստորեն, ավելի հաջող էր, ու իրական հաղթողն էլ Հայկօն է։
Շնորհավորում եմ Հայկօյին լավագույն թարգմանության համար։
Ի դեպ, բանաստեղծությունն ինձ էլ դուր չէր եկել, Հայկօյի բնորոշումը՝ քաղցր–մեղցր, «օդ» գործ, լրիվ ինքն էր։
Ես էլ էի նույն պատճառով սկզբում որոշել չմասնակցել, վերջին օրը հանկարծ որոշեցի փորձել, մի կերպ հասցրի, ուղարկեցի։
Բայց բանաստեղծության վերաբերյալ ասածներիդ մեջ բաներ կան, որոնց համաձայն չեմ. նախ բնագիրն ինքը բնավ սահուն չէր կարդացվում, տարբեր մասերում լրիվ ռիթմից ընկած էր, ընդ որում՝ որոշ դեպքերում մեկից ավել անգամ կարդալու դեպքում մի կերպ ստացվում էր ռիթմը «բռնել», որոշ դեպքերում՝ ոչ, քանի որ վանկերի քանակը ոչ միշտ էր դա թույլ տալիս. տողերը տատանվում էին 11-13 վանկի սահմաններում, քո ասած հստակ 11–ը չէր, մեծ մասամբ 12 էին։ Եթե ասածներս հավատ չեն ներշնչում, կարող եմ օրինակներ բերել ամեն ասածիս համար։
Դերասանականը ոչ թե ինքնաքննադատությանդ էր վերաբերում, այլ «կասկածներիդ» (Հենրիկ Բաբաջանյան, Ուլուանա (մեղա–մեղա), Եկվոր)։
Ուլուանա-ի խոսքերից
Շնորհակալ եմ։Արտամրցութայինի համար Ուլուանային էի կասկածում միայն:
Մեջբերել
Էջանիշներ