Ոչինչ չէ՞, որ անկեղծ գրեմ
Ուրեմն կարդացել եմ բոլոր տարբերակներն էլ ու չեմ քվեարկել: Չեմ քվեարկել, որովհետև տարբերակները կարող էի դիտարկել միայն որպես առանձին միավոր, ոչ որպես թարգմանություն: Ոչ մի կերպ չէի կարող համեմատել բնագրի հետ, որովհետև բնագիրը երկու տող կարդալուց հետո զգացի, որ ոչ իր իմաստն եմ նորմալ հասկանալու, ոչ էլ հնչողությունը (իմ համար խրթին անգլերեն էր): Կարդալ մոդիֆիկացված տարբերակը կամ ռուսերեն թարգմանությունն ու դրանց հետ համեմատել համարեցի անիմաստ: Որոշեցի չքվեարկել, հետո կարծիքս գրել ուղղակի: Կարծիքս գրել որպես առանձին միավոր ստեղծագործություններ իրար հետ համեմատելով: Բայց երբ որ ուզեցի գրել, երբ որ քննարկումը մեկնարկված էր, զգացի որ ոչ մեկը, բացարձակապես ոչ մեկը չեմ հիշում, ոչ մեկը չի տպավորվել: Որոշեցի նորից կարդալ, որ վերհիշեմ, արդեն երկու օր ա չեմ կարողանում ինձ «ստիպել» կարդալ: Ուրեմն երևի թե ոչ մեկն էլ իրականում դուրս չի եկել, ու երևի թե ոչ մեկն էլ որպես առանձին ստեղծագործություն չի կարող ապրել:
Կներեք անկեղծության ու խիստ լինելուս համար:
հ.գ. Հայկօի «արտա» տարբերակը չեմ կարդացել:
Մեջբերել
Էջանիշներ