Հլը որ մարտական ոչ-ոքի ա՝ 3-3-3:
Սկիզբը էնքան կարճ էր...Ժող, հաջորդ անգամ ավելի երկար սկիզբ գրեք, էլի: Եթե ընդունենք, որ պատմվածքը գոնե երկու-երեք մեքենագիր էջ ա, սկիզբը թող գոնե դրա երեսուն տոկոսը լինի, էլի, ոչ թե մի քանի տող: Մեկուկես էջանոց սկիզբը իմ կարծիքով նորմալ ա. էս տեսակ նախագծում շարունակողներին ամեն դեպքում պետք ա, էլի, ինչ-որ սահմանների մեջ դնել. շատ մեծ ազատություն տալը արդեն հետաքրքրությունը սպանում ա: Տրվում ա կոնկրետ խնդիր, ու ինչքան էդ խնդիրը լուծելու գործիքները քիչ ու սահմանափակ են, էնքան լուծումը հետաքրքիր ա լինում, չէ՞
: Առավել ևս՝ արդարացվում ա մի քանի հոգու մասնակցությունը. միշտ էլ հետաքրքիր ա նայել՝ ինչ մոտեցում են ցուցաբերում տարբեր մարդիկ նույն խնդրին, ոնց են «տակից դուրս գալիս», մեկ ուրիշը էդ ի՞նչ ա մտածել, որ քո մտքով նույնիսկ չէր անցել, և այլն: Իսկ սենց, փաստորեն, խնդիր չկա. ինչ ուզում ես՝ արա: ԻՄՀԿ, էլի
:
Էջանիշներ