Աստվածաշունչ. արժանահավատ գիրք

[Jarre]

Hda ջան, համաձայն էս օնլայն-բառարանի` «արժանահավատ» բառը ռուսերեն թարգմանվում ա որպես "достоверный", իսկ անգլերեն` "authentic": Թեմայի հեղինակն ամենայն հավանականությամբ ցանկացել ա Աստվածաշունչը ներկայացնել որպես գիտականորեն ու պատմականորեն ճշգրիտ աշխատություն: Իսկ թե որքանով ա դա էդպես, ամենալավը գիտեն Աստվածաշնչի ուսումնասիրությամբ զբաղվող գիտնականները:

Gardmanian, շնորհակալ եմ պատասխանիդ համար, այո՛ թեմայի հեղինակը՝ ես , հենց դա էլ նկատի եմ ունեցել։

Ու թեմայի նպատակն էլ եղել է ներկայացնել Աստվածաշնչի ուսումնասիրությամբ զբաղվող գիտնականների կարծիքը ու հատոզոտությունների արդյունքները։

հեչ չէի պատկերացնի
ստացվում ա ես որ ոչ անգլերեն ոչ էլ ռուսերեն գիտեմ,այդպես էլ անհասկանալի պիտի մնա իմ համար այդ բառակապակցությունը
կամ էլ այստեղից կամ այստեղից
հենց առաջին բառը վերցնել ամենևին չի նշանակում որ ամենամոտ թարգմանությունն է:Պարզապես տարբերակները այբենական կարգով են դասավորված:
Ամեն դեպքում շատ շնորհակալ եմ,հիմա պարզ դարձավ գոնէ ինչպես է առաջացել այդ տարբերակը:Հնարավոր է ,որ հիմա էլ չեմ ընկալում, ու այդ պատճառով էլ մնացած տարբերակները ավելի ընդունելի են իմ համար...

Hda, քեզ էլ եմ շնորհակալ, որ այս հարցը բարձրացրեցիր։ Բայց քանի որ դա լեզվական հարց է կգերադասեմ այս թեմայում չխոսել այդ մասին։ Միայն ասեմ, որ այդ բառը ես բազմիցս եմ լսել և օգտագործել ու երբեք չեն եղել դեպքեր, որ չհասկանան կամ սխալ մեկնաբանեն։ Իսկ եթե փնտրես «Ջուջըլ» համակարգում, այինքն՝ Google-ում ապա կտեսնես, որ մոտ 12.000 անգամ հանդիպում է այդ բառը ամենատարբեր հոդվածներում և կայքերում։

[Hda]

... Բայց քանի որ դա լեզվական հարց է կգերադասեմ այս թեմայում չխոսել այդ մասին։

ստացվում ա,որ ազնվությանս կասկածում ես,իրոք արժանահավատ գիրք բառակապակցության իմաստն եմ ուզում հասկանամ,այն էլ մասնավորապես հենց Աստվածաշունչ-ի հետ

Միայն ասեմ, որ այդ բառը ես բազմիցս եմ լսել և օգտագործել ու երբեք չեն եղել դեպքեր, որ չհասկանան

միգուցե ձևացրե՞լ են,որ հասկացել են:Կամ հասկացել են յուրովի:

կամ սխալ մեկնաբանեն։

ես ամենևին չեմ մեկնաբանում,այ կակ-ռազ մեկնաբանությունն ա ինձ հետաքրում :Այն էլ հենց վերնագրի ու ամենևին էլ լեզվական հարց չէ:Պատկերացրի,որ քեզնից հորինած բառ չի,ոչ էլ ուղղագրության մասին է խոսքը

Իսկ եթե փնտրես «Ջուջըլ» համակարգում, այինքն՝ Google-ում ապա կտեսնես, որ մոտ 12.000 անգամ հանդիպում է այդ բառը ամենատարբեր հոդվածներում և կայքերում։

Էս Google-ն էլ դարձրել եք լրիվ ուսումնական ձեռնարկ,եկեք դպրոցներն էլ փակենք:Կրիզիսի պայմաններում պատկերացնում եք ինչ խնայողություն կլինի:Հետո ինտերնետով կամուսնանաք,երեխաներ կունենանք:Թեմայից էլ չշեղվելու համար ավելացնեմ-հետո էլ ինտերնետով մոմ կվառենք:Էտ գուգո ձյաձային պետք ա դիմել տեղեկատուի կարգավիճակով,այն էլ ոչ 100% հավաստիությամբ..
Ի տարբերություն,մարդկանց որ մինչ այդ հանդիպել ես, հստակ ասում եմ որ չեմ հասկանում,հիմա ի՞նչ սպանեք ինձ:Ու խնդրում եմ ,որ բացատրեք:Կոնկրետ թեմայի վերնագրի ու դրանում օգտագործված բառի մասին է,որն էլ միայն այստեղ է հնարավոր պարզաբանել: Եթե ամեն ինչ գուգլին պիտի հղվի ,ակումբի իմաստն էլ,էլ չասեմ հենց բացածդ թեման էլ իզուր է ստացվում:
հ.գ.
Միայն ասեմ, որ այդ բառը ես բազմիցս եմ լսել և օգտագործել ու եղել են դեպքեր, որ չհասկանան-սրանից հետո արդեն այսպես կարիք կլինի ձևակերպել

[Jarre]

ստացվում ա,որ ազնվությանս կասկածում ես,իրոք արժանահավատ գիրք բառակապակցության իմաստն եմ ուզում հասկանամ,այն էլ մասնավորապես հենց Աստվածաշունչ-ի հետ

միգուցե ձևացրե՞լ են,որ հասկացել են:Կամ հասկացել են յուրովի:

ես ամենևին չեմ մեկնաբանում,այ կակ-ռազ մեկնաբանությունն ա ինձ հետաքրում :Այն էլ հենց վերնագրի ու ամենևին էլ լեզվական հարց չէ:Պատկերացրի,որ քեզնից հորինած բառ չի,ոչ էլ ուղղագրության մասին է խոսքը


Էս Google-ն էլ դարձրել եք լրիվ ուսումնական ձեռնարկ,եկեք դպրոցներն էլ փակենք:Կրիզիսի պայմաններում պատկերացնում եք ինչ խնայողություն կլինի:Հետո ինտերնետով կամուսնանաք,երեխաներ կունենանք:Թեմայից էլ չշեղվելու համար ավելացնեմ-հետո էլ ինտերնետով մոմ կվառենք:Էտ գուգո ձյաձային պետք ա դիմել տեղեկատուի կարգավիճակով,այն էլ ոչ 100% հավաստիությամբ..
Ի տարբերություն,մարդկանց որ մինչ այդ հանդիպել ես, հստակ ասում եմ որ չեմ հասկանում,հիմա ի՞նչ սպանեք ինձ:Ու խնդրում եմ ,որ բացատրեք:Կոնկրետ թեմայի վերնագրի ու դրանում օգտագործված բառի մասին է,որն էլ միայն այստեղ է հնարավոր պարզաբանել: Եթե ամեն ինչ գուգլին պիտի հղվի ,ակումբի իմաստն էլ,էլ չասեմ հենց բացածդ թեման էլ իզուր է ստացվում:
հ.գ.
Միայն ասեմ, որ այդ բառը ես բազմիցս եմ լսել և օգտագործել ու եղել են դեպքեր, որ չհասկանան-սրանից հետո արդեն այսպես կարիք կլինի ձևակերպել

Hda, նախ սկզբից նշեմ, որ տրամադրությանդ վրա ազդելու նպատակ բացարձակապես չեմ ունեցել

Երկրորդ՝ ես ինձ ոչ մի բարոյական իրավունք չեմ վերապահում մարդկանց ազնվությունը հարցականի տակ դնելու, առանց հստակ հիմքեր ունենալու, իսկ նման փոքրիկ լեզվական հարցում մտքիս ծայրով էլ չի անցել մտածելու անազնվության մասին։

Երրորդ՝ ես պարզապես նշել եմ այն փաստը, որ քեզ համար անհասկանալի բառ է, իսկ շատերի համար ում ես հանդիպել եմ եղել է բավականին հասկանալի ու ճիշտ են հասկացել՝ չեն ձևացրել թե հասկանում են։ Իսկ այն որ քեզ համար եղել է անհասկանալի, դա իսկապես ցույց է տալիս, որ եթե ոմանց համար հասկանալի է, ապա դա դեռ չի նշանակում, որ բոլորին է հասկանալի։ Սակայն նաև չի նշանակում, որ եթե դու չես հասկացել, ուրեմն սխալ ընտրված բառ է։

Իսկ այս թեմայի համար ընտրել եմ այդ բառը, քանի որ շատերի կողմից Աստվածաշունչը այսօր ներկայացվում է որպես անհեթեթ գիրք, իսկ ովքեր էլ ընթերցում կամ լուրջ են վերաբերվում՝ հիմար մարդիկ։ Իսկ ես ցանկանում էի ներկայացնել իմ ուսումնասիրությունների արդյունքները, որոնք կարող են ցույց տալ, որ Աստվածաշունչը լուրջ գիրք է ու արժանի է վստահության։ Այդ պատճառով էլ ընտրել եմ այդ բառը։ Ու եթե նկատեցիր, թեմայում ներկայացված փաստերը, որոնք գրված են Աստվածաշնչում՝ Երկիր մոլորակի կլորաձև լինելու և ոչնչից կախված լինելու մասին ամենաշատը պարզապես հեգնանքի են ենթարկվել ու ոչ մեկը չի անդրադարձել այն փաստին, որ դեռ այն ժամանակներում, երբ մարդիկ հավատում էին, որ երկիրը կրիաների ու փղերի վրա է, իսկ քրիստոնեական եկեղեցիներն էլ ինկվիզիցիա էին ենթարկում նրանց ովքեր համարձակվում էին նման փաստի մասին նշել, Աստվածաշնչում գրված է եղել այդ մասին։ Սրա և ուրիշ այլ փաստերի վրա հիմնվելով, Աստվածաշունչը իմ համար արժանահավատ գիրք է։ Ու էտ արժանահավատությանը նաև նպաստում են այն խորհուրդները, որ Աստվածաշնչում կան ընտանիքների, անձնական կյանքի, բիզնեսի, մարդկային փոխհարաբերությունների, կյանքի իմաստի, դժվարությունները հաղթահարելու և այլ կարևոր հարցերի մասին։

Իսկ ինչ վերաբերում է Google-ին, ապա այն պարզապես որոնողական համակարգ է, որը ցույց է տալիս, թե հայկական գրքերում, մամուլում և այլ հոդվածներում ինչպես է գործածվում այդ բառը։ Ես դրա համար էլ հատուկ նշել էի՝

Իսկ եթե փնտրես «Ջուջըլ» համակարգում, այինքն՝ Google-ում ապա կտեսնես, որ մոտ 12.000 անգամ հանդիպում է այդ բառը ամենատարբեր հոդվածներում և կայքերում։

[Vook]

ստվածաշունչ. արժանահավատ գիրք
արժանահավատ-իմաստը կբացատրե՞ք
օրինակով որ եղավ լրիվ պարտական կլինեմ

հավատ, արժանիք կամ արժեք, առանձին-առանձին ոնց որ պատկերացնում եմ

Արժանահավատ՝ արժանի է հավատալուն, արժե որ հավատան ...։Շատ պարզ է, որևե բարձրագույն մաթեմաթիկա չեմ տեսնում այստեղ ու չարժե նման հարցերով թեման շեղել։

[Mephistopheles]

Արժանահավատ՝ արժանի է հավատալուն, արժե որ հավատան ...։Շատ պարզ է, որևե բարձրագույն մաթեմաթիկա չեմ տեսնում այստեղ ու չարժե նման հարցերով թեման շեղել։

Ճիշտն ասած ես այս հարցում մի քիչ այլ կարծիքի եմ… Աստվածաշունչն արժանահավատ գիրք չէ, քանի որ նրա մեջ գրված բոլոր պատմությունները անհավատալի են… չեմ ասում սուտ են, բայց հաստատ ճիշտ չեն

[Vook]

Ճիշտն ասած ես այս հարցում մի քիչ այլ կարծիքի եմ… Աստվածաշունչն արժանահավատ գիրք չէ, քանի որ նրա մեջ գրված բոլոր պատմությունները անհավատալի են… չեմ ասում սուտ են, բայց հաստատ ճիշտ չեն

եթե Աստվածաշունչը քեզ համար ընդունելի ու ճիշտ համարվեր, ապա առաջինը ես կգոռաի, որ Աստվածաշնչում սուտ բան կա գրված։

[Mephistopheles]

եթե Աստվածաշունչը քեզ համար ընդունելի ու ճիշտ համարվեր, ապա առաջինը ես կգոռաի, որ Աստվածաշնչում սուտ բան կա գրված։

հա բայց Վուկ ջան, այնտեղ ամբողջությամբ անհեթեթություններ են գրված… նորմալ մարդու ուղեղի մեջ չտեղավորվող բաներ… դա բոլորը գիտեն

[Jarre]

Ճիշտն ասած ես այս հարցում մի քիչ այլ կարծիքի եմ… Աստվածաշունչն արժանահավատ գիրք չէ, քանի որ նրա մեջ գրված բոլոր պատմությունները անհավատալի են… չեմ ասում սուտ են, բայց հաստատ ճիշտ չեն

հա բայց Վուկ ջան, այնտեղ ամբողջությամբ անհեթեթություններ են գրված… նորմալ մարդու ուղեղի մեջ չտեղավորվող բաներ… դա բոլորը գիտեն

Հարգելի՛ Mephistopheles

Համաձայն եմ, որ հրաշքների մասին Աստվածաշնչի պատմությունները կարող են կասկածներ առաջացնել։ Կամ այսպես կոչված «հին կտակարանում» նկարագրվող պատերազմները շատ հարցեր են առաջացնում։ Բայց գրածդ փոքր ինչ ծայրահեղական ու դոգմատիկ է։ Իսկ այդ հատկությունները ես բազմիցս նկատել եմ այն հավատացյալների մոտ, ովքեր ֆանատիկ և դոգմատիկ կերպով են հավատում։ (վիրավորելու համար չեմ ասում, անկեղծ )։

«Ամբողջությամբ անհեթեթությունների» և «բոլոր պատմությունների» անհավատալի լինելու մասին մի քանի միտք։

Պատմական դեպքեր։ Աստվածաշնչում գրված պատմական դեպքերը համապատասխանում են այսօր հեղինակավոր համարվող պատմական տեղեկություններին և փաստերին։ Օրինակ՝
Դավիթ ու Սողոմոն թագավորների կառավարման օրոք Իսրայելում տիրող տնտեսաքաղաքական վիճակի մասին նկարագրությունը։ Մ.թ.ա. 740–ին, Ասորեստանի կողմից Իսրայելի հյուսիսային թագավորության ոչնչացումը։
Կամ այս թեմայի առաջին գրառումներում նշված այ էս դեպքը՝

Աստվածաշունչը և պատմությունը

Համաձայն Աստվածաշնչի Դանիել գրքի 5–րդ գլխի, Պարսկաստանի կողմից գրավվելուց առաջ, Բաբելոնի վերջին կառավարիչն է եղել Բաղդասարը։ Աստվածաշնչից բացի ուրիշ ոչ մի տեղ չէր խոսվում Բաղդասարի մասին, ուստի Աստվածաշունչը քննադատվեց, որպես ոչ ճշգրիտ ու սուտ տեղեկություններ պարունակող գիրք։

Սակայն 19–րդ դարում Իրաքի հարավում կատարված պեղումների արդյունքում հայտնաբերվեցին հին գրություններ, որոնցից մեկը աղոթք էր, որը արվել էր Բաբելոնի թագավորի ավագ որդու՝ Նաբոնիտի առողջության համար։ Իսկ ո՞վ էր Նաբոնիտի որդին։ Բաղդասարը։ (Այս հարցի ավելի մանրամասն բացատրությունը կարող եք գտնել այստեղ. «Biblical Archaeology Review» (magazine), May/June 1985, էջեր 74, 75, 77)

Փաստորեն այս քննադատությունը անհիմն էր և միայն այն, որ պատմական այլ արձանագրություններում չկար այդ թագավորի մասին, Աստվածաշունչը համարել էին սուտ։ Արդյո՞ք դա արդար է և արդյո՞ք ճիշտ մոտեցում է։

Լավ, Բաղդասարը իրականում գոյություն ունեցել է։ Սակայն արդյո՞ք նա եղել է թագավոր Բաբելոնի փլուզման ժամանակ։

1) Գտնված հին փաստաթղթերի համաձայն Բաղդասարը Նաբոնիտի որդին է, գահի ժառանգորդը։

2) Իսկ սեպագիր արձանագրություններից մեկում, որը կոչվում է «Նաբոնիտի պոեմը» (Verse Account of Nabonidus), ասվում է. «Նա [Նաբոնիտոսը] վստահեց զորքը իր մեծ որդուն, անդրանիկին։ Ամբողջ երկրի բանակները դրեց նրա հրամանի տակ։ Նա [Նաբոնիտոսը] նրան [իր որդուն] տվեց ամեն բան և թագավորությունը տվեց նրան»։ (Սրա մասին մանրամասներ կարող եք գտնել այստեղ. «Ancient Near Eastern Texts», edited by James B. Pritchard, published in Princeton, New Jersey, by Princeton University Press, Third edition with supplement, 1969, էջ 313)։

Փաստորեն այստեղից երևում է, որ Բաղդասարը հավասար էր թագավորին։ Ես այս տեղեկությունը պարզաբանում է, թե ինչ հեղինակությամբ է Բաղդասարը Դանիելին անում հետևյալ առաջարկը. «Եւ ես լսեցի քո մասին, որ կարող ես մեկնել մեկնութիւնեւ կնճիռներ լուծել. արդ եթե կարող ես կարդալ գրուածքը եւ նորա մեկնութիւնը ինձ իմացնել, ծիրանի կը հագնես եւ ոսկի մանեակ՝ պարանոցիդ վերայ. եւ թագաւորութեան մէջ երրորդ իշխան կ’լինես» Դանիել գլուխ 5, 16 համար։ Բաղդասարը Դանիելին կարող էր առաջարկել լինել «երրորդ իշխան», քանի որ առաջինը Նաբոնիտոսն էր, երկրորդը ինքը՝ Բաղդասարը և երրորդը կարող էլ լինել Դանիելը։

Արդյո՞ք սա հակասում է պատմությանը։ Արդյո՞ք Աստվածաշունչը լույս չի սփռում այս պատմության մասին սակավ պատմական արձանագրությունների վրա։

Տարբեր ազգերի մասին Աստվածաշնչում գրված տեղեկությունները (օրինակ՝ Բաբելոնացիների, Մարերի և Պարսիկների մասին) չեն հակասում այսօր առկա պատմական տվյալներին։

Նաև չկան հակասություններ պատմության մեջ իրենց անունը թողած հայտնի մարդկանց մասին տեղեկություններում։ Օրինակ Բաբելունի Նաբուգոդոնոսոր թագավորի, Եգիպտոսի Սիսակ թագավորի, Ասորեստանի թագավորներ Թգլատպալասարի և Սենեքերիմի, Հռոմի կայսրեր Օգոստոսի, Տիբերեոսի և Կլավդիոսի (Տիբերիոս Կլավդիոս Ներոն Գերմանիկոսի) մասին Աստվածաշնչի տեղեկությունները մանրամասնորեն ճշգրիտ են և համապատասխանում են պատմական տվյալներին։
Կարո՞ղ ես ասել, ի՞նչ անհեթեթ կամ անհավատալի բաներ կան Աստվածաշնչում գրված այս տեղեկությունների մեջ։


Գիտական տեղեկություններ։ Ջրի շրջանառության, վարակիչ հիվանդությունների տարածման, մարդկային դիակների և սատկած անասունների մարմինների հետ վարվելու, Երկիր մոլորակի ձևի մասին Աստվածաշնչում գրված տեղեկությունները ճշգրիտ են։ Ավելին՝ այն ժամանակ լայն տարածում գտած սխալ պատկերացումները չեն ազդել Աստվածաշունչը գրողների վրա։

Աստվածաշնչում ճշգրտորեն ներկայացված են նաև տարբեր ազգերի մշակույթները և սովորությունները։

Կարո՞ղ ես ասել, ինչո՞վ են անհեթեթ կամ անհավատալի Աստվածաշնչում գրված այս տեղեկությունները։


Գործնական արժեք։ Աստվածաշնչի խորհուրդները գործնական են ժամանակակից մարդու համար։ Օրինակ՝ բիզնեսի և գործարքային հարաբերությունների, աշխատասիրության, ընտանեկան կյանքի, ընկերների և այսպիսի այլ լուրջ հարցերի մասին Աստվածաշնչում գրված խորհուրդները ու պատմությունները շատ գործնական են ու կիրառական։ Այս առնչությամբ մի դասախոս, որը ԱՄՆ–ում բավականին հայտնի մարդ է (William Lyon Phelps) ասել է. «Ես համոզված եմ, որ Աստվածաշնչի գիտությունը, առանց բարձրագույն կրթության, ավելի մեծ արժեք ունի, քան բարձրագույն կրթությունը առանց աստվածաշնչյան գիտելիքների»։

Աստվածաշունչը շատ հետաքրքիր է նաև օրենսդրության և իրավունքի տեսանկյունից։ Շատ մեծ նմանություններ կան Մովսիսական օրենքի և ժամանակակից շատ պետությունների Սահմանադրությունների միջև։ Իհարկե կան նաև տարբերություններ։

հա բայց Վուկ ջան, այնտեղ ամբողջությամբ անհեթեթություններ են գրված… նորմալ մարդու ուղեղի մեջ չտեղավորվող բաներ… դա բոլորը գիտեն

Mephistopheles, իսկապես կան շատ մարդիկ ովքեր ունեն նմակ կարծիք։ Բայց շատ են նաև հակառակը մտածող մարդիկ։ Նաև հաշվի առ, որ քո նշած «բոլորի» մեջ չեն մտնում հետևյալ «աննորմալները»

Իսահակ Նյուտոնը՝ : “I find more sure marks of authenticity in the Bible than in any profane history whatsoever.” (Two Apologies, հեղինակ R. Watson, Լոնդոն, 1820 թ., էջ 57)

«Աստվածաշնչի արժանահավատ լինելու մասին ես ավելի շատ փաստեր եմ գտել, քան ցանկացած աշխարհիկ այլ գրքերում գրվածների մասին»։

Մոհանդաս Գանդին՝ «Եթե ձեր և իմ երկրները կիրառեն Քրիստոսի լեռան քարոզը, մենք կլուծենք ոչ միայն մեր երկրների խնդիրները, այլև ամբողջ աշխարհի»։ (Այս խոսքերը նա ասել է բրիտանացի մի պաշտոնյայի)

Թոմաս Ջեֆերսոնը՝ «Աստվածաշունչ ուսումնասիրելը մարդուն դարձնում է ավելի լավ քաղաքացի.... Աստվածաշունչը մարդկանց դարձնում է լավը»։

Աբրահամ Լինքոլնը՝ «Աստվածաշունչը մարդուն տրված մեծագույն պարգևն է»։

Չարլս Դիկնեսը՝ «Աստվածաշունչը երբևէ գոյություն ունեցող լավագույն գիրքն է, որովհետև այն սովորեցնում է լավագույն դասերը, որոնցով կարող է առաջնորդվել ցանկացած մարդ»։

Յոհան Վոլֆգանգ Գյոթեն (ազգանունին մի խաբվի)՝ «Որքան բարձր է մարդկանց ինտելեկտուալ աճի մակարդակը, այդքան ավելի շատ նրանք կօգտագործեն Աստվածաշունչը որպես հիմք և գործիք կրթության հարցում»։

Հայնրիխ Հայնեն՝ «Իմ իմաստությամբ ես պարտական եմ ընդամենը մի գրքի։ Գրքի՞։ Այո՝ հին գրքի, որը հասարակ է, պարզ, ինչպես բնությունը և կենդանի ինչպես բնությունը։ Այդ գրքի անունն է՝ Աստվածաշունչ»։

Էս մարդկանց արտահայտած որոշ մտքերի ես ինքս համաձայն չեմ, ուղղակի ասածս էն ա, Մեմֆ ջան, որ ամեն ինչ տենց կատեգորիկ ու միանշանակ չի, ոնց ներկայացնում ես

[Mephistopheles]

Jarre ջան, իհարկե իմ ասածները չափազանցություն են և չեմ համարձակվի վիճել, սակայն հարկ եմ համարում կետ առ կետ անդրադառնալ գրառմանդ…

Հարգելի՛ Mephistopheles



Պատմական դեպքեր։ Աստվածաշնչում գրված պատմական դեպքերը համապատասխանում են այսօր հեղինակավոր համարվող պատմական տեղեկություններին և փաստերին։ Օրինակ՝
Դավիթ ու Սողոմոն թագավորների կառավարման օրոք Իսրայելում տիրող տնտեսաքաղաքական վիճակի մասին նկարագրությունը։ Մ.թ.ա. 740–ին, Ասորեստանի կողմից Իսրայելի հյուսիսային թագավորության ոչնչացումը։
Կամ այս թեմայի առաջին գրառումներում նշված այ էս դեպքը՝



Տարբեր ազգերի մասին Աստվածաշնչում գրված տեղեկությունները (օրինակ՝ Բաբելոնացիների, Մարերի և Պարսիկների մասին) չեն հակասում այսօր առկա պատմական տվյալներին։

Նաև չկան հակասություններ պատմության մեջ իրենց անունը թողած հայտնի մարդկանց մասին տեղեկություններում։ Օրինակ Բաբելունի Նաբուգոդոնոսոր թագավորի, Եգիպտոսի Սիսակ թագավորի, Ասորեստանի թագավորներ Թգլատպալասարի և Սենեքերիմի, Հռոմի կայսրեր Օգոստոսի, Տիբերեոսի և Կլավդիոսի (Տիբերիոս Կլավդիոս Ներոն Գերմանիկոսի) մասին Աստվածաշնչի տեղեկությունները մանրամասնորեն ճշգրիտ են և համապատասխանում են պատմական տվյալներին։
Կարո՞ղ ես ասել, ի՞նչ անհեթեթ կամ անհավատալի բաներ կան Աստվածաշնչում գրված այս տեղեկությունների մեջ։

Jarre ջան, պատմական տեսանկյունից Ավետարանի տեղեկությունները հիմք ընդունել չի կարելի քանի որ դրանք նախ անմիջական աղբյուրներ չեն և որևէ պատմաբան դրանք վկայակոչել չի կարող… մինչդեռ քո նշած ժողովուրդների ու պետությունների մասին կարելի է իմանալ հենց իրենցից… շումերների ու աքքադների մասին՝ իրենց պնակիտներից, պարսիկների մասին, պարսկական արձանագրություններից ու պատմիչներից, Եգիպտոսի ու նրա փարավոնների՝ հենց եգիպտական արձանագրություններից, գտածոներից ու պատմաճարտարապետական կառույցներից… սրանք ոչ միայն ավելի ճշգրիտ են այլ նաև օժտված են իրեղեն ապացույցներով … էլ չեմ ասում հռոմեական ու հունական կայսրերից… այս ժողովուրդները գրական/պատմական ժառանգություն թողնելու մեջ ժլատություն չեն արել… այնպես որ չարժե այս ժողովուրդների մասին գաղափար կազմել ավետարանով, դա առնվազն ապակողմնորոշող է…

Գիտական տեղեկություններ։ Ջրի շրջանառության, վարակիչ հիվանդությունների տարածման, մարդկային դիակների և սատկած անասունների մարմինների հետ վարվելու, Երկիր մոլորակի ձևի մասին Աստվածաշնչում գրված տեղեկությունները ճշգրիտ են։ Ավելին՝ այն ժամանակ լայն տարածում գտած սխալ պատկերացումները չեն ազդել Աստվածաշունչը գրողների վրա։

Գիտության տեսանկյունից ևս այն չի կարող արժանահավատ լինել քանի որ, նորից կրկնեմ, այն որևէ գիտելիք չի ապահովում… օրինակ Պյութագորասը, Պլատոնը, Արքիմեդը և շատ ուրիշներ մինչև այսօր դասագրքերից չեն անհետանում քանի որ նրանց աշխատությունները հիմքն են այսօրվա գիտության և սա դեռ Քրիստոսից առաջ… էլ չավելացնեմ եգիպտական ու պարսկական, ասորական ոի միջագետքյան ամբողջ ժառանգությունը…

Աստվածաշնչում ճշգրտորեն ներկայացված են նաև տարբեր ազգերի մշակույթները և սովորությունները։

Կարո՞ղ ես ասել, ինչո՞վ են անհեթեթ կամ անհավատալի Աստվածաշնչում գրված այս տեղեկությունները։

Jarre ջան, այդպես չէ… հայ ժողովրդի մասին որևէ բան ճշգրտորեն գրված չկա… հայ ժողովրդի մասին տեղեկություններ կան համարյա բոլոր ժողովուրդների պատմագրություններում բացի Ավետարանից… սա թերևս ժխտել հնարավոր չի… ժողովուրդների մշակույթը իմանալու և ուսումնասիրելու ամենալավ աղբյուրները, պատմագրությունն է, հնեաբանական գտածոները և նրանց առասպելաբանությունը… դժբախտաբար Ավետարանն այստեղ ևս մեզ շատ բանով օգնել չի կարող…

Գործնական արժեք։ Աստվածաշնչի խորհուրդները գործնական են ժամանակակից մարդու համար։ Օրինակ՝ բիզնեսի և գործարքային հարաբերությունների, աշխատասիրության, ընտանեկան կյանքի, ընկերների և այսպիսի այլ լուրջ հարցերի մասին Աստվածաշնչում գրված խորհուրդները ու պատմությունները շատ գործնական են ու կիրառական։ Այս առնչությամբ մի դասախոս, որը ԱՄՆ–ում բավականին հայտնի մարդ է (William Lyon Phelps) ասել է. «Ես համոզված եմ, որ Աստվածաշնչի գիտությունը, առանց բարձրագույն կրթության, ավելի մեծ արժեք ունի, քան բարձրագույն կրթությունը առանց աստվածաշնչյան գիտելիքների»։

Աստվածաշունչը շատ հետաքրքիր է նաև օրենսդրության և իրավունքի տեսանկյունից։ Շատ մեծ նմանություններ կան Մովսիսական օրենքի և ժամանակակից շատ պետությունների Սահմանադրությունների միջև։ Իհարկե կան նաև տարբերություններ։

Բիզնեսի հարցում միակ ներդրումը որ կա դա այն է որ նվիրատվության դեպքում հարկերից կարելի է խուսափել, կամ եթե կրոն հիմնես ու եկամուտդ լինի նվիրատվությունը, ապա հարկեր կարող ես չվճարել… սրանից բացի ուրիշ ոչ մի ներդրում բիզնես աշխարհում ավետարանը չունի… ինչ վերաբերվում է "աշխատասիրության, ընտանեկան կյանքի, ընկերների և այսպիսի այլ լուրջ հարցերի մասին Աստվածաշնչում գրված խորհուրդները ու պատմությունները շատ գործնական են ու կիրառական" -ին ապա աշխարհի բոլոր քաղաքակրթությունները ավելի գործնական ու մանրամասն նկարագրություններ ունեն այդ մասին և շատ ավելի կիրառելի… Խորհուրդ կտամ Եզոպոսի առակները կարդալ՝ Քրիստոսից 600 տարի առաջ է գրված… կտեսնես որ շատ ավելի կիրառելի և ուսանելի է քան ավետարանական պատմությունները… էլ չեմ նշում նաև նրանից առաջ եղածները… հին հունական լեգենդներն ու առասպելներն իրենց տեսակի մեջ շատ ավելի դաստիարակչական և ինֆորմատիվ արժեք են պարունակում քան ավետարանը… դժբախտաբար…

Գալով օրենսդրությանը, խորհուրդ կատայի նայել Համմուրաբիի օրենքները որոնք գրվել են Քրիստոսից մոտ 1700 առաջ և շատ ավելի օրենքներ կան քան մովսեսի տաս պատվիրանների և ամբողջ ավետարանի մեջ… սա ես ամենայն լրջությամբ եմ ասում՝ աչքի անցկացրու և կհամոզվես…

Mephistopheles, իսկապես կան շատ մարդիկ ովքեր ունեն նմակ կարծիք։ Բայց շատ են նաև հակառակը մտածող մարդիկ։ Նաև հաշվի առ, որ քո նշած «բոլորի» մեջ չեն մտնում հետևյալ «աննորմալները»

Իսահակ Նյուտոնը՝ : “I find more sure marks of authenticity in the Bible than in any profane history whatsoever.” (Two Apologies, հեղինակ R. Watson, Լոնդոն, 1820 թ., էջ 57)

«Աստվածաշնչի արժանահավատ լինելու մասին ես ավելի շատ փաստեր եմ գտել, քան ցանկացած աշխարհիկ այլ գրքերում գրվածների մասին»։

Մոհանդաս Գանդին՝ «Եթե ձեր և իմ երկրները կիրառեն Քրիստոսի լեռան քարոզը, մենք կլուծենք ոչ միայն մեր երկրների խնդիրները, այլև ամբողջ աշխարհի»։ (Այս խոսքերը նա ասել է բրիտանացի մի պաշտոնյայի)

Թոմաս Ջեֆերսոնը՝ «Աստվածաշունչ ուսումնասիրելը մարդուն դարձնում է ավելի լավ քաղաքացի.... Աստվածաշունչը մարդկանց դարձնում է լավը»։

Աբրահամ Լինքոլնը՝ «Աստվածաշունչը մարդուն տրված մեծագույն պարգևն է»։

Չարլս Դիկնեսը՝ «Աստվածաշունչը երբևէ գոյություն ունեցող լավագույն գիրքն է, որովհետև այն սովորեցնում է լավագույն դասերը, որոնցով կարող է առաջնորդվել ցանկացած մարդ»։

Յոհան Վոլֆգանգ Գյոթեն (ազգանունին մի խաբվի)՝ «Որքան բարձր է մարդկանց ինտելեկտուալ աճի մակարդակը, այդքան ավելի շատ նրանք կօգտագործեն Աստվածաշունչը որպես հիմք և գործիք կրթության հարցում»։

Հայնրիխ Հայնեն՝ «Իմ իմաստությամբ ես պարտական եմ ընդամենը մի գրքի։ Գրքի՞։ Այո՝ հին գրքի, որը հասարակ է, պարզ, ինչպես բնությունը և կենդանի ինչպես բնությունը։ Այդ գրքի անունն է՝ Աստվածաշունչ»։

Էս մարդկանց արտահայտած որոշ մտքերի ես ինքս համաձայն չեմ, ուղղակի ասածս էն ա, Մեմֆ ջան, որ ամեն ինչ տենց կատեգորիկ ու միանշանակ չի, ոնց ներկայացնում ես

Այս դեմքերն իհարկե հեղինակություն են ինձ համար և նրանց աշխատբություններն ու գրական ժառանգությունը այսօր մեր կրթության և մժակույթի գոհարներից են մինչդեռ ավետարանը մնում է կրոնական գիրք որին կարող ես կամ հավատալ, կամ էլ ոչ, դրանից էական ոչինչ չի փոխվի…

Ես էլ ուզում եմ Մարկ տվենից մի լավ մեջբերում անել… Աստվածաշնչում ինձ ավելի շատ անհանգստացնում է այն ինչ հասկանում եմ քան թե այն որ չեմ հասկանում It ain't those parts of the Bible that I can't understand that bother me, it is the parts that I do understand.

Ավելի լավեր էլ կան, բայց որ մեջբերեմ հերիտիկոսության համար կարգելափակվեմ

[Jarre]

Jarre ջան, իհարկե իմ ասածները չափազանցություն են և չեմ համարձակվի վիճել, սակայն հարկ եմ համարում կետ առ կետ անդրադառնալ գրառմանդ…



Jarre ջան, պատմական տեսանկյունից Ավետարանի տեղեկությունները հիմք ընդունել չի կարելի քանի որ դրանք նախ անմիջական աղբյուրներ չեն և որևէ պատմաբան դրանք վկայակոչել չի կարող… մինչդեռ քո նշած ժողովուրդների ու պետությունների մասին կարելի է իմանալ հենց իրենցից… շումերների ու աքքադների մասին՝ իրենց պնակիտներից, պարսիկների մասին, պարսկական արձանագրություններից ու պատմիչներից, Եգիպտոսի ու նրա փարավոնների՝ հենց եգիպտական արձանագրություններից, գտածոներից ու պատմաճարտարապետական կառույցներից… սրանք ոչ միայն ավելի ճշգրիտ են այլ նաև օժտված են իրեղեն ապացույցներով … էլ չեմ ասում հռոմեական ու հունական կայսրերից… այս ժողովուրդները գրական/պատմական ժառանգություն թողնելու մեջ ժլատություն չեն արել… այնպես որ չարժե այս ժողովուրդների մասին գաղափար կազմել ավետարանով, դա առնվազն ապակողմնորոշող է…




Գիտության տեսանկյունից ևս այն չի կարող արժանահավատ լինել քանի որ, նորից կրկնեմ, այն որևէ գիտելիք չի ապահովում… օրինակ Պյութագորասը, Պլատոնը, Արքիմեդը և շատ ուրիշներ մինչև այսօր դասագրքերից չեն անհետանում քանի որ նրանց աշխատությունները հիմքն են այսօրվա գիտության և սա դեռ Քրիստոսից առաջ… էլ չավելացնեմ եգիպտական ու պարսկական, ասորական ոի միջագետքյան ամբողջ ժառանգությունը…



Jarre ջան, այդպես չէ… հայ ժողովրդի մասին որևէ բան ճշգրտորեն գրված չկա… հայ ժողովրդի մասին տեղեկություններ կան համարյա բոլոր ժողովուրդների պատմագրություններում բացի Ավետարանից… սա թերևս ժխտել հնարավոր չի… ժողովուրդների մշակույթը իմանալու և ուսումնասիրելու ամենալավ աղբյուրները, պատմագրությունն է, հնեաբանական գտածոները և նրանց առասպելաբանությունը… դժբախտաբար Ավետարանն այստեղ ևս մեզ շատ բանով օգնել չի կարող…




Բիզնեսի հարցում միակ ներդրումը որ կա դա այն է որ նվիրատվության դեպքում հարկերից կարելի է խուսափել, կամ եթե կրոն հիմնես ու եկամուտդ լինի նվիրատվությունը, ապա հարկեր կարող ես չվճարել… սրանից բացի ուրիշ ոչ մի ներդրում բիզնես աշխարհում ավետարանը չունի… ինչ վերաբերվում է "աշխատասիրության, ընտանեկան կյանքի, ընկերների և այսպիսի այլ լուրջ հարցերի մասին Աստվածաշնչում գրված խորհուրդները ու պատմությունները շատ գործնական են ու կիրառական" -ին ապա աշխարհի բոլոր քաղաքակրթությունները ավելի գործնական ու մանրամասն նկարագրություններ ունեն այդ մասին և շատ ավելի կիրառելի… Խորհուրդ կտամ Եզոպոսի առակները կարդալ՝ Քրիստոսից 600 տարի առաջ է գրված… կտեսնես որ շատ ավելի կիրառելի և ուսանելի է քան ավետարանական պատմությունները… էլ չեմ նշում նաև նրանից առաջ եղածները… հին հունական լեգենդներն ու առասպելներն իրենց տեսակի մեջ շատ ավելի դաստիարակչական և ինֆորմատիվ արժեք են պարունակում քան ավետարանը… դժբախտաբար…

Գալով օրենսդրությանը, խորհուրդ կատայի նայել Համմուրաբիի օրենքները որոնք գրվել են Քրիստոսից մոտ 1700 առաջ և շատ ավելի օրենքներ կան քան մովսեսի տաս պատվիրանների և ամբողջ ավետարանի մեջ… սա ես ամենայն լրջությամբ եմ ասում՝ աչքի անցկացրու և կհամոզվես…




Այս դեմքերն իհարկե հեղինակություն են ինձ համար և նրանց աշխատբություններն ու գրական ժառանգությունը այսօր մեր կրթության և մժակույթի գոհարներից են մինչդեռ ավետարանը մնում է կրոնական գիրք որին կարող ես կամ հավատալ, կամ էլ ոչ, դրանից էական ոչինչ չի փոխվի…

Ես էլ ուզում եմ Մարկ տվենից մի լավ մեջբերում անել… Աստվածաշնչում ինձ ավելի շատ անհանգստացնում է այն ինչ հասկանում եմ քան թե այն որ չեմ հասկանում It ain't those parts of the Bible that I can't understand that bother me, it is the parts that I do understand.

Ավելի լավեր էլ կան, բայց որ մեջբերեմ հերիտիկոսության համար կարգելափակվեմ

Mephistopheles ջան

Մերսի պատասխանիդ համար։ Կարծում եմ քեզ արդեն պարզ է իմ տեսակետը էս հարցի մասին, ինձ էլ՝ քո։ Պատկերացնում եմ, որ ինչքան էլ խոսենք միևնույնն է նույն բարերն ենք ասելու։ Այնպես որ խնայելով քո, իմ, ընթերցողների և մոդերատորի ներվերը կգերադասեմ այստեղ կանգ առնել, եթե անգամ դա որկավորվի որպես պատասխանից խուսափել կամ վախենալ։

Իսկ քեզանից ուզում եմ շնորհակալություն հայտնել հանդուրժողական պատասխանիդ համար Իսկապես շնորհակալ եմ։

[Mephistopheles]

Mephistopheles ջան

Մերսի պատասխանիդ համար։ Կարծում եմ քեզ արդեն պարզ է իմ տեսակետը էս հարցի մասին, ինձ էլ՝ քո։ Պատկերացնում եմ, որ ինչքան էլ խոսենք միևնույնն է նույն բարերն ենք ասելու։ Այնպես որ խնայելով քո, իմ, ընթերցողների և մոդերատորի ներվերը կգերադասեմ այստեղ կանգ առնել, եթե անգամ դա որկավորվի որպես պատասխանից խուսափել կամ վախենալ։

Իսկ քեզանից ուզում եմ շնորհակալություն հայտնել հանդուրժողական պատասխանիդ համար Իսկապես շնորհակալ եմ։

Ժառ ջան, բանավիճի ինչքան սիրտդ կուզի, ճիշտը դա է… բանավեճի նպատակը ոչ թե հաղթելն է այլ ասպարեզում բազմաթիվ հիմնավորված կարծիքներ առաջ քաշելն է… սա է հաղթանակը… իմիջայլոց երբ մի կարծիք, կամ դիրքորոշում "հաղթում" է ապա ըստ էության դա դառնում է հենց իր պարտությունը… մենք պիտի հարուստ լինենք բազմակարծությամբ… դրա համար ես երբեք չեմ համարի որ դու պատասխանից խուսափել կամ վախեցել ես՝ այդպիսի բան չի էլ եղել… ընդհակառակը՝ ես կարծում եմ որ դու նոր ուժով կվերադառնաս ու կքլնգես ինձ…

peace

[Բիձա]

Հարգելի՛ Mephistopheles

Համաձայն եմ, որ հրաշքների մասին Աստվածաշնչի պատմությունները կարող են կասկածներ առաջացնել։ Կամ այսպես կոչված «հին կտակարանում» նկարագրվող պատերազմները շատ հարցեր են առաջացնում։ Բայց գրածդ փոքր ինչ ծայրահեղական ու դոգմատիկ է։ Իսկ այդ հատկությունները ես բազմիցս նկատել եմ այն հավատացյալների մոտ, ովքեր ֆանատիկ և դոգմատիկ կերպով են հավատում։ (վիրավորելու համար չեմ ասում, անկեղծ )։

)

Հարգելի Jarre, նոր նկատեցի ավատարիդ հեռադիտակը: Այն ինչ կնշանակե՞ - թե հեռուն եք տեսնում, թե հեռուն տեսնելու ցանկություն ունեք՞: Եթե արդեն իսկ հեռուն եք տենում, ապա Ձեր տեսածն իհարկե շատ ավելի մանրամասն է ու վիճարկել չարժե: Բայց եթե դա ընդամենը ցանկություն է, ապա իմ կարծիքն ասեմ:
Արդեն երդվյալ հավատացյալին անհնար է ավետարանի որևէ դրվագի հակասությունը մատնացույց անելով փոխել նրա կարծիքը ավետարանի մասին:
Հավատի ուժը շատ ավելի հզոր է ինտելեկտի ուժից: /Չնայած Նյուտոնը կարծեմ հավատացյալ չէր:/
Հավատի ուժն է, որ նույնիսկ հղի կինը իրեն պայթեցնում է, 100 -ավոր այլ անմեղների էլ վարի տալով:
Հավատի ուժն է, որ վաղը սաղիս չոքացնելու է մի քանի դեգեներատի առջև:
Այսօր պարզվում է, որ Նյու Յորքի պայթեցված առևտրի համաշխարհային կենտրոնի ամեն մի շենքում մի հատ մզկիթ է եղել: Մահմեդականներնյ էլ ասում են, դե եթե էնտեղ 2 հատ եղել է, էսօր էլ դրա փոխարեն մի հատ մեծը կսարքենք նույն տեղում:
Հավատը՝ եթե մարդու ներսում է, լավ բան է, բայց եթե այն վիճաբանության առարկա է, կամ աղբյուր, ապա արյունալի, կործանարար, ահավոր բան է:
Տարիներ առաջ, աշխատավայրումս, մի անգամ դուրս եկա ներքևի հարկ տանող աստիճանավանդակ, տեսնեմ դիմացս 2 հատ ցցված քամակ, գլխներն էլ գետնին խփած: -Գիտնականներ էին:

[Jarre]

Մոնք, նախապես ներողություն օֆտոպի համար։ Ուղղակի չկողմնորոշվեցի, որտեղ պատասխանել....

Հարգելի Jarre, նոր նկատեցի ավատարիդ հեռադիտակը: Այն ինչ կնշանակե՞ - թե հեռուն եք տեսնում, թե հեռուն տեսնելու ցանկություն ունեք՞:

Հարգելի Բիձա
Դուք ինձանից ավելի հեռուն եք փորձում տեսնել
Ավատարս ընդամենը իմ սիրած երաժշտական ալբոմներից մեկի մի մասն է՝ Ժան Միշել Ժառի Equinoxe՝ Գիշերահավասար ալբոմից մի փոքրիկ հատված։



Ի դեպ, եթե հետաքրքրվում եք երաժշտությամբ խորհուրդ կտամ լսեք Equinoxe մաս 2-ը, 3-ը, 4-ը և 7-ը։ Շատ լավն են։

Իսկ ավատարիս նվիրված ստեղծագործությունը այս մեկն է՝ մաս չորրորդը։

Եթե արդեն իսկ հեռուն եք տենում, ապա Ձեր տեսածն իհարկե շատ ավելի մանրամասն է ու վիճարկել չարժե: Բայց եթե դա ընդամենը ցանկություն է, ապա իմ կարծիքն ասեմ:

Չէ, հեռուն չեմ տեսնում։ Ավելի ճիշտ որոշ հարցերում տեսնում եմ։ Օրինակ, երբ ձմռանը տեսնում եմ շատ թեթև հագնված մարդ, որը դեռ հիվանդ չի, ես հեռուն տեսնում եմ այն իմաստով, որ հասկանում եմ, որ հավանականությունը, որ նա կհիվանդանա անհեթեթություն չէ։

Արդեն երդվյալ հավատացյալին անհնար է ավետարանի որևէ դրվագի հակասությունը մատնացույց անելով փոխել նրա կարծիքը ավետարանի մասին:

Դարվինիզմի երդվյալ հավատացյալին նույնպես անհանար է դարվինիզմի թեորիայի որևէ հակասություն մատնացույց անելով փոխել նրա կարծիքը այդ վարկածի հանդեպ։

Հավատի ուժը շատ ավելի հզոր է ինտելեկտի ուժից: /Չնայած Նյուտոնը կարծեմ հավատացյալ չէր:/

Իսկ ինչո՞ւ ենք հավատն ու ինետելկտը իրարից առանձնացնում։

Հավատի ուժն է, որ նույնիսկ հղի կինը իրեն պայթեցնում է, 100 -ավոր այլ անմեղների էլ վարի տալով:
Հավատի ուժն է, որ վաղը սաղիս չոքացնելու է մի քանի դեգեներատի առջև:
Այսօր պարզվում է, որ Նյու Յորքի պայթեցված առևտրի համաշխարհային կենտրոնի ամեն մի շենքում մի հատ մզկիթ է եղել: Մահմեդականներնյ էլ ասում են, դե եթե էնտեղ 2 հատ եղել է, էսօր էլ դրա փոխարեն մի հատ մեծը կսարքենք նույն տեղում:

Հավատը՞, թե՞ ֆանատիզմը, մոլեռանդությունը, ուղեղի լվացումը.....

Հավատը՝ եթե մարդու ներսում է, լավ բան է, բայց եթե այն վիճաբանության առարկա է, կամ աղբյուր, ապա արյունալի, կործանարար, ահավոր բան է:

Եվ ցավալին այն է, որ շատ արյունահեղություններ ու պատերազմներ հենց կրոնական հողի վրա են եղել և լինում։

Տարիներ առաջ, աշխատավայրումս, մի անգամ դուրս եկա ներքևի հարկ տանող աստիճանավանդակ, տեսնեմ դիմացս 2 հատ ցցված քամակ, գլխներն էլ գետնին խփած: -Գիտնականներ էին:

Եվ ինչ.....

[Բիձա]

Հարգելի Բիձա

Ավատարս ընդամենը իմ սիրած երաժշտական ալբոմներից մեկի մի մասն է՝ Ժան Միշել Ժառի Equinoxe՝ Գիշերահավասար ալբոմից մի փոքրիկ հատված։

Դարվինիզմի երդվյալ հավատացյալին նույնպես անհանար է դարվինիզմի թեորիայի որևէ հակասություն մատնացույց անելով փոխել նրա կարծիքը այդ վարկածի հանդեպ։

Իսկ ինչո՞ւ ենք հավատն ու ինետելկտը իրարից առանձնացնում։


Հավատը՞, թե՞ ֆանատիզմը, մոլեռանդությունը, ուղեղի լվացումը.....

Եվ ինչ.....

Ժառի երաժշտությունը ընկալելի է ինձ, ընդունելի, բայց օրինակ, չէի ցանկանա հեռադիտակավոր միլիոններից մեկը լինել: Գերդասում եմ բնության տված բազմազանության առանձնահատուկ փոքր մասնիկը լինել , քան ինչ որ մեկի սահմանափակ ֆանտազիայի նմանատիպ օբյեկտներից մեկը:

Դարվինզմն ու հավատքը իրար հետ կապ չունեն: Դարվինիզմը գիտություն է, ցանկացած պահի հիմնավորվում է եղած փաստերով, շարժվում առաջ, դեմ առնում նոր առեղծվածների, գտնում պատասխանը, նորից շարժվում առաջ: Այն քարացած չէ, զարգացման մեջ է և ներկայումս գիտության ամենատարբեր ճյուղեր իրար վրա հենվելով շատ ավելի մեծ արագությամբ մինչև հիմա անպատասխան հարցերի են պատասխանում: Դարվինիզմը որպես գիտություն ընկալողին իր տեսակետներից հետ պահելը նույնն է, թե մեկին համոզես, որ երկիր մոլորակը գունդ չէ:
Հավատն ու ինտելեկտն էլ իրարից զատ են: Ինտելեկտը գործում է ռացիոնալի ոլորտում, իսկ հավատքը իռացիոնալ է: Այն կամ կա, կամ չկա:
Իսկ հավատն ու ֆանատիզմը իրարից մի քայլ են: Օրինակ մի 2 շաբաթ առաջ եկեղեցում էի, քննարկում էին Քրիստոսի 2 գարեհացով և մի ձկնով 5000 մարդու լի ու լի կերակրելու ֆենոմոնը: Չգիտեի, պարզվում է որ դա դեռ լրիվ նկարագիրը չի՝ ըստ տարբեր պատմիչների, կերուխումից հետո դեռ 12 արկղ էլ հաց ու ձուկ է ավելացել:
Դու տեղյակ ես, որ ամերիկյան բողոքականներից շատերի գիշերային ու առավոտյան աղոթքը դա ավետյաց երկրի ազատագրումն է պաղեստինցիներից՞: ԵՎ այն որ ամերիկյան զորքը դուրս չի գալիս էդ կողմերից դա միայն աֆերիստություն, ռազմական ավանտյուրա, կամ լոբբիզմ չի, նաև հավատքի թելադրանք է՞:
"ԵՎ ինչի" պատասխանը ամենածանրն է: Դրա վրա կմտածեմ:

[Mephistopheles]

...........................

Դարվինիզմի երդվյալ հավատացյալին նույնպես անհանար է դարվինիզմի թեորիայի որևէ հակասություն մատնացույց անելով փոխել նրա կարծիքը այդ վարկածի հանդեպ։

Ժար ջան, կուզեի միայն մեկնաբանել այս պնդումը առանց գնահատական տալու Դարվինիզմին…

Տեսությունը սովորաբար լինում է ապացուցված… Տեսությունը երևույթի բացատրությունն է հիմնված փաստերի վրա և այստեղ հավատալ-չհավատալու հարց չկա… այսինքն, դպրոցից կհիշես որ տեսությունն ու գործնականը (պրակտիկան) միմյանց չպետք է հակասեն և տեսությունը հիմնվում և կառուցվում է փաստերի վրա…

գիտությունը հավատքի խնդիր չունի և "Դարվինիզմի երդվյալ հավատացյալ" արտահայտությունը չի կարող գոյություն ունենալ… կարող ենք երկրի ձգողականությանն էլ չհավատալ, դրանից այն չի վերանա…Մինչդեռ հավատքը հիմնված է փաստի բացակայության վրա… բառն ինքնին ազդարարում է փաստի բացակայության մասին…