Ով է լինելու ՀՀ հաջորդ վարչապետը

[kyahi]

Չես կարող նույն հարցը ինձ տալ, որովհետև ես քո կարծիքը չեմ կիսում
Ոչ միայն չեմ կարծում, այլև գտնում եմ, որ յուրաքանչյուր քաղաքացի պետք է իրեն իրավունք վերապահի գնահատել երկրի քաղաքական վիճակը, վերլուծել, կարծիք հայտնել, պետք եկած դեպքում բողոքել, ընդվզել և այլն:

Իսկ գրառմանդ հաջորդ (չմեջբերածս) հատվածը ցույց է տալիս, որ քո դատողությունները ոչ թե վերլուծությունների, այլ զգացմունքների դաշտից է, ինչը նշանակում է, որ դրան արձագանքելու կարիք չունեմ:

Իմ գրառման ողջ իմաստն էր. մի ասա մի բան, որին ինքդ հակասում ես

Իսկ եթե հարկ չկա բողոքե՞լ, իսկ ինձ թվում է, որ ես բավական պարզ եմ արտահայտվել ու այնքան էլ դեբիլ չեմ, որ եզրակացնեմ, որ դու իմ կարծիքին ես…
Իմ գրառման մեջ չկար զգացմունք , այլ կար գիտակցում այն բանի, որ նա չի կարող լինել մեր երկրի ղեկավար, երևի վատ եմ արտահայտվում ու լավ չես հասկանում ինչ եմ ուզում ասել…
Ես ինքս ինձ չեմ հակասում, ես ասում եմ իմ կարծիքը հարցի շուրջ քանի որ ինչպես նշել ես յուր. իրավունք ունի կարծիք հայտնի ու բողոքի:
Ի դեպ դու էլ ես քեզ հակասում, ասում ես, որ ինձ հետ համաձայն ես, բայց երկրորդ գռարման մեջ համաձայն չես, եթե իհարկե սխալ չեմ նկատել

[Chuk]

Հա, ես քեզ չեմ հասկանում

[Gayl]

Այդ երկուսի միջև տարբերություն չեմ տեսնում:
Իսկ ինչ վերաբերվում ա քո վերջին մտքին ես կասեմ, որ դուք ինձ ցուց տվեք ապացույցներ:
Իսկ մարտի մեկի դեպքերը միթե՞ եղբայրասպանություն չէր, մեղք չէին մեր երիտասարդ զինվորները, երբ իրենց վրա քար էին նետում կամ քաղաքը մեղք չէր, որ ամեն տեսակի նառկաման ավիրեց ու թալանեց…
Իսկ միջազգայինն լրատվամիջոցներով մեր երկրի պատկերը պատռելը եղբայրասպանություն չէ՞

40 րոպեից ինետս կարագանա քեզ նամակով լինքերը կուղարկեմ, եթե ուզես դու ինքդ էլ կարաս մտնես գտնես, միայն ցանկություն է պետք
Ամոթ էն անձնավորությանը, ով ցելով զինվորի վրա քար ա շպրտել:
մեր երկրի պատկերը պատռելը ես չասացի,դու ասացիր, այո լավ բան չէ, որովհետև ոչ թե օտարը այլ մենք պետք է պատժենք:

[armuk]

Հասմիկ Պողոսյան

[Mephistopheles]

Ալվարդ Պետրոսյան

[Լեռնցի]

Հայաստանի երկրորդ նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանը հանդես է եկել հայտարարությամբ NEWS.am-ը ներկայացնում է հայտարարության տեքստն ամբողջությամբ.

«Տեր-Պետրոսյանը եւ ՀՀՇ գործիչները ինձ կարգին զվարճացրին: Նրանք իրենց համար տարօրինակ զբաղմունք են գտել: Իմ փոխարեն որոշում են, թե ես երազում եմ քաղաքականություն վերադառնալ: Հետո սկսում են պայքարել իմ վերադարձի դեմ: Որոշ ժամանակ անց, երբ պարզվում է, որ ես չեմ վերադարձել` ցնծում են, համարելով, որ հենց իրենց գործողություններն են ինձ կանգնեցրել: Ընդ որում, մոլագար խուճապի առիթ է դառնում իմ ուղեւորություններից կամ ելույթներից յուրաքանչյուրը:

Ես խորհուրդ կտայի այդ պարոններին շատ չլարվել, այլապես նրանք, բեռնումներին անսովոր, կարող են օր ծերության թութք ձեռք բերել:

Եթե ես որոշեմ վերադառնալ քաղաքականություն, ապա կհայտարարեմ բաց եւ ուղիղ, ինչպես այն ամենը, ինչ ես անում եմ: Այնպես որ, եթե սույն պարոնները մի քիչ շարժեին այն, ինչը նորմալ մարդկանց մոտ ուղեղ է կոչվում, ապա կհասկանային այդ պարզ ճշմարտությունը:

Ի դեպ, ինձ երբեք չի հետաքրքրել, թե ինչ են մտածում իմ մասին այդ „պռաշլյակները“ (օգտվում եմ Տեր-Պետրոսյանի նոր` գողական տերմինաբանությունից):

Ենթադրում եմ, որ իրենք ինձ այդքան էլ չեն սիրում եւ հպարտանում եմ, որ վաստակել եմ այդպիսի վերաբերմունք: Ես արդյունավետ նախագահ եմ եղել, ինչպես Հայաստանում, այդպես էլ ԼՂՀ-ում, ու դա շատերին հանգիստ չի տալիս: Ավաղ, այդպիսինն են թույլ եւ նախանձ մարդիկ, ոչինչ անել չես կարող:

P.S. Ի դեպ, Դուբայում վերջին անգամ ես եղել եմ պաշտոնական այցով` երեք տարի առաջ: Իսկ Փարիզում մարտի սկզբին նախագահ Սարգսյանի հետ ընդհանրապես չեմ հանդիպել: Բամբասանքներով ապրող նախկին նախագահը պարզապես խղճուկ է»:

[Մովսես]

կտեսնեք Ռոբոն ետ կգա